Και πρόσθεσε: «Κάποτε μ’ είχε στεναχωρήσει η μεγάλη μου κόρη και δεν μου μίλαγε για αρκετό καιρό. Όταν μου ξαναμίλησε, ενώ εγώ το κρατούσα, έκατσα και σκέφτηκα: Εδώ ο Θεός με συγχωρεί τόσες βλακείες που έχω κάνει, δεν θα συγχωρέσω κι εγώ το παιδί μου; Πρέπει να έχω καλό παράδειγμα. Και μετά είδα την αγάπη μέσα απ’ το παιδί μου και έκλαψα κρυφά μόνος μου.
Είδα την κόρη μου τη μεγάλη να νοιάζεται για μένα, που είχα χτυπήσει κι ήμουνα στο κρεβάτι, και να σηκώνεται να έρχεται να κοιτάζει αν είμαι καλά. Λέω κοίταξε, έδωσες αγάπη και την παίρνω πίσω».
