Έντονη κριτική στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η Δικαιοσύνη αλλά και στο πώς δέχεται την κριτική ασκεί ο Γιώργος Σταυρόπουλος, επίτιμος αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας και πρώην πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, σε δημόσια ανάρτησή του.
Ο ίδιος κάνει λόγο για «θεσμική κρίση», ενώ αναφέρεται και στο σκάνδαλο των υποκλοπών και την δικαστική διερεύνησή του, τονίζοντας τα εξής:
«Αντιλαμβάνονται άραγε κάποιοι περαιτέρω το μέγεθος της βλάβης της δικαιοσύνης που προέρχεται από την αρχειοθέτηση ποινικών υποθέσεων μείζονος σημασίας, όπως οι υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων προβεβλημένων πολιτικών προσώπων; Συνειδητοποιούν πόσο βλάπτεται η εικόνα της εισαγγελικής αρχής από την εικόνα μιας δικαιοσύνης που ερευνά μόνο τα πλημμελήματα ιδιωτών και όχι τις συναφείς κακουργηματικές πράξεις των ισχυρών;».
Ο κ.Σταυρόπουλος, στρέφεται μάλιστα κατά ορισμένων δικαστικών λειτουργούν που όπως αναφέρει αδυνατούν «να αντιληφθούν το μέγεθος και τα χαρακτηριστικά των προβλημάτων που οι ίδιοι προκαλούν».
«Τι να έγινε άραγε η υποχρέωση λογοδοσίας των δικαστών που κάποτε υποστήριζαν και γενικότερα η κοινωνική ευθύνη τους; Ή μήπως η υποχρέωση αυτή δεν καταλαμβάνει τις κορυφές της δικαιοσύνης;», αναρωτιέται.
Αναλυτικά η ανάρτησή του
Θα επανέλθω με μεγάλη λύπη μου στα θέματα της δικαιοσύνης, της οποίας η πανθομολογούμενη θεσμική κρίση με θλίβει βαθύτατα. Θα ήθελα σήμερα να αναφερθώ στην αδυναμία ορισμένων δικαστικών λειτουργών να αντιληφθούν το μέγεθος και τα χαρακτηριστικά των προβλημάτων που οι ίδιοι προκαλούν. Αναλίσκονται συχνά μόνο στην αντιμετώπιση του υπαρκτού προβλήματος των καθυστερήσεων και αδιαφορούν για το μείζον πρόβλημα των εσφαλμένων δικαστικών αποφάσεων, αλλά και των λανθασμένων εισαγγελικών κρίσεων που πληθαίνουν εντυπωσιακά τελευταία.
Ενοχλούνται μάλιστα κάποιοι από την κριτική που ασκείται προβάλλοντας την δήθεν κακοβουλία (!) εκείνων που πράγματι νοιάζονται για την επαναφορά των δικαστικών και των εισαγγελικών αρχών στο δρόμο της νομικής και ουσιαστικής ορθότητας. Ξεχνούν ότι τα προβλήματα στη δικαιοσύνη προέρχονται συχνά από τα σφάλματα των ίδιων των δικαστών και των εισαγγελέων. Δείχνουν μάλιστα μια ιδιαίτερη δυσανεξία στην ασκούμενη κριτική που αποβλέπει τελικά στη βελτίωση της δικαιοσύνης, αλλά και της εικόνας της στην κοινή γνώμη. Ορισμένοι μάλιστα αυτάρεσκα υποστηρίζουν ότι η κριτική για την αποτροπή αλλά και τη διόρθωση των κακώς κειμένων στη δικαιοσύνη βλάπτει την ίδια τη δημοκρατία ! ! ! Τι να έγινε άραγε η υποχρέωση λογοδοσίας των δικαστών που κάποτε υποστήριζαν και γενικότερα η κοινωνική ευθύνη τους; Ή μήπως η υποχρέωση αυτή δεν καταλαμβάνει τις κορυφές της δικαιοσύνης;
Αντιλαμβάνονται άραγε κάποιοι περαιτέρω το μέγεθος της βλάβης της δικαιοσύνης που προέρχεται από την αρχειοθέτηση ποινικών υποθέσεων μείζονος σημασίας, όπως οι υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων προβεβλημένων πολιτικών προσώπων; Συνειδητοποιούν πόσο βλάπτεται η εικόνα της εισαγγελικής αρχής από την εικόνα μιας δικαιοσύνης που ερευνά μόνο τα πλημμελήματα ιδιωτών και όχι τις συναφείς κακουργηματικές πράξεις των ισχυρών;
Ο λαός αποστρέφεται μια τέτοια δικαιοσύνη, γι αυτό και η εκτίμηση της κοινής γνώμης προς αυτήν μειώνεται συνεχώς. Το πρόβλημα βέβαια της δικαιοσύνης έχει πολλές όψεις, αλίμονο όμως αν οι δικαστικοί λειτουργοί δεν αντιλαμβάνονται τη δική τους ευθύνη.
Είναι αναγκαία ακόμα μια μεγαλύτερη σεμνότητα εν μέρους ορισμένων και μια εντονότερη προσπάθεια κατανόησης της ευθύνης τους απέναντι στον ελληνικό λαό. Εμείς οι παλαιότεροι δικαστές ίσως κάποτε και εμείς να σφάλαμε, δεν υποστηρίξαμε όμως ποτέ δικαστικές επιλογές τόσο κραυγαλέα εσφαλμένες. Ας βοηθήσουμε όλοι στην ανόρθωση της δικαιοσύνης. Ίσως δεν είναι ακόμα πολύ αργά.
