Στην καρδιά της σαβάνας της Κένυας, οι αφρικανικοί ελέφαντες αντιμετωπίζουν μια νέα απειλή: την ανθρώπινη ανάπτυξη. Ο Γκόσι, ένας από τους τελευταίους «υπερ-ελέφαντες», ζει σε μια περιοχή όπου δρόμοι, σιδηροδρομικές γραμμές και νέοι οικισμοί διακόπτουν τα παραδοσιακά μονοπάτια μετανάστευσης των ζώων.
Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η απώλεια πρόσβασης σε τροφή και νερό οδηγεί σε αυξανόμενες συγκρούσεις με τις τοπικές κοινότητες.
Η λαθροθηρία έχει μειωθεί, αλλά οι τραυματισμοί ανθρώπων από ελέφαντες αυξάνονται, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο βίας. Στο Τσάβο, οι αγρότες προσπαθούν να προσαρμοστούν, χρησιμοποιώντας καινοτόμες μεθόδους όπως οι «φράχτες μελισσών» που εκμεταλλεύονται τον φόβο των ελεφάντων για τις μέλισσες και μειώνουν τις ζημιές στις καλλιέργειες έως 86%, ενώ ταυτόχρονα προσφέρουν εισόδημα από μέλι.
Η ιστορία της περιοχής δείχνει ότι η επιβίωση των ελεφάντων εξαρτάται από την ισορροπία ανάμεσα στην ανάπτυξη της ανθρώπινης κοινωνίας και την προστασία της άγριας φύσης.
Χωρίς διασφαλισμένους φυσικούς διαδρόμους, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι οι επιπτώσεις για τους γιγάντους της σαβάνας θα είναι μη αναστρέψιμες.