Ρεσιτάλ ερμηνείας από τον Τάσο Νούσια, ο οποίος ενσαρκώνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο “Η θάλασσα και ο γέρος”. Μια παράσταση όπου η μαγεία του θεάτρου συναντά την τεχνολογία.

19/07/2025 - 01:20

Του

Σταύρου Ξηντάρα

Οι άνθρωποι καταστρέφουν ως γνωστόν καθημερινά τον πλανήτη. Ροκανίζουν με κάθε τρόπο κάθε τι που τους χαρίζει τη ζωή. Ξέρουν ότι η φύση θα μας εκδικηθεί, και όμως στο βωμό του κέρδους, συνεχίζουν απτόητοι. Η νέα γενιά διαδέχεται την άλλη και αντί να συμμορφώνονται , παίρνουν τη σκυτάλη της βίας απέναντι στην ίδια τη ζωή. Το σπάσιμο της οικολογικής αλυσίδας έχει ήδη συντελεστεί σε μεγάλο βαθμό και το μέλλον θα είναι σίγουρα ζοφερό.

Γι αυτό ακριβώς, η θάλασσα έχει τον τελευταίο λόγο στο έργο «Η Θάλασσα και ο Γέρος». Μια διασκευή βασισμένη στο κλασικό και βραβευμένο με Πούλιτζερ έργο «Ο γέρος και η θάλασσα» του Έρνεστ Χέμινγουεϊ μετά το οποίο του απονεμήθηκε και το Νόμπελ λογοτεχνίας. Η kontra news παρακολούθησε την παράσταση –παίζεται για δεύτερη συνεχή χρονιά- στο Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης «Δημήτρης Κιντής», σε σκηνοθεσία Μαρλέν Καμίνκσι,. Το κοινό πραγματικά ενθουσιάστηκε και χειροκροτούσε επί πολλά λεπτά. Και όχι αδίκως. Η τελευταία ατάκα, όπως σας ανέφερα και στον πρόλογο, ανήκει στη θάλασσα, η οποία μονολογεί: «Συνεχίζω να εξελίσσομαι. Έχω χρόνο…… Εσύ Άνθρωπε;;;;;»

Το έργο αυτό κατατάσσεται στα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και παρομοιάζεται με ομηρικό έπος.

Περιγράφει την ιστορία ενός ψαρά, του Σαντιάγο -τον οποίο υποδύεται ο Τάσος Νούσιας- και το ταξίδι του στην ανεξερεύνητη και απέραντη θάλασσα. Την επική συνάντησή του με ένα υπέροχο μπλε μάρλιν, το οποίο ο ήρωας κατάφερε να ψαρέψει μετά από 84 ημέρες χωρίς ψαριά. Το ψάρι είναι πολύ δυνατό, ο Σαντιάγο δεν καταφέρνει να το σκοτώσει και εκείνο αγκιστρωμένο από την πετονιά του, τραβάει αυτόν και τη μικρή του βάρκα όλο και πιο βαθιά στη θάλασσα για τρεις μέρες και τρεις νύχτες.

Ο Σαντιάγο τελικά καταφέρνει να σκοτώσει το ψάρι αλλά επειδή είναι πολύ μεγάλο για να χωρέσει στη βάρκα το δένει στο πλάι της. Στο δρόμο της επιστροφής καρχαρίες του επιτίθενται και τρώνε όλη τη σάρκα του πελώριου ψαριού. Κάτω από αυτή την απλή ιστορία, κρύβεται ένας κόσμος πλούσιος σε συμβολισμούς και μεταφορές για την αναζήτηση του σκοπού, την αντοχή του ανθρώπινου πνεύματος και τη συγκρουσιακή σχέση του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον.

Ο Μανολίνο, τον οποίο υποδύεται ο Βασίλης Μηλιώνης, είναι ο αφοσιωμένος νεαρός μαθητευόμενος του Σαντιάγο. Καθώς ο πατέρας του δεν του επιτρέπει πια να βγαίνει για ψάρεμα με τον Σαντιάγο, ο Μανολίνο μπορεί να τον επισκέπτεται μόνο στις ονειροπολήσεις και τα νυχτερινά του όνειρα στη θάλασσα και έτσι πραγματοποιείται η σύνδεση μεταξύ μνήμης, παρόντος και μέλλοντος.

Ο Χέμινγουεϊ έγραψε την ιστορία το 1951 και η Μαρλέν Καμίνκσι την μεταφέρει στη σύγχρονη εποχή μας. Με αφορμή τον τίτλο, προστέθηκε η φιγούρα της Θάλασσας που ερμηνεύει η χορεύτρια Φαίδρα Σούτου και με τη φωνή της η Evelyn Assouad.

Πρόκειται για μια ευφάνταστη παραγωγή, ένα αλληγορικό οικολογικό παραμύθι για μεγάλους. που περιοδεύει σε επιλεγμένες πιάτσες σε όλη την Ελλάδα.

Ο Τάσος Νούσιας είναι γενικότερα ένας έμπειρος ηθοποιός , αλλά εδώ κατάφερε στην κυριολεξία να απογειώσει τον δύσκολο ρόλο του γέρου ψαρά. Με την χαρακτηριστική χροιά της φωνής του, και την πληθωρικότητα που τον διακρίνει, κατάφερε να μας συγκινήσει. Απέδωσε με ευκολία όλη την εσωτερική ένταση του ήρωα, και μας έπεισε για την σύγκρουση που δίνει η ψυχή και το μυαλό του απλοικού αυτού ψαρά, αφού «μάχεται» με τη θάλασσα.

Μια από τις πιο δυνατές στιγμές της παράστασης είναι όταν ο Τάσος Νούσιας, με κινήσεις μαριονέτας κυνηγά να σκοτώσει με το καμάκι του ένα τεράστιο ψάρι, ενώ αναφωνεί «Τι θα γινόταν άραγε αν κάθε μέρα οι άνθρωποι σκότωναν τα αστέρια, το φεγγάρι, τον ήλιο…..»

Ενώ σε άλλη στιγμή μας προβληματίζει και πάλι λέγοντας: «Δύο άγνωστοι μεταξύ τους κόσμοι που μάχονται. Ψάρια, πουλιά και ζώα, κάνουν ότι μπορούν για να αντισταθούν στα εξελιγμένα όπλα μας. Γιατί κυνηγάμε και σκοτώνουμε την ίδια μας τη Φύση, τη Ζωή;;;»

Ο Βασίλης Μηλιώνης από την πλευρά του ως «παραγιός» Μανολίτο, στάθηκε επάξια ερμηνευτικά δίπλα στον Τάσο Νούσια. Με την απίστευτη πλαστικότητα του κορμιού του, ο νέος αυτός αλλά πολλά υποσχόμενος ηθοποιός, έδωσε τον καλύτερο του εαυτό και στην κυριολεξία οργώνει τη σκηνή.

Όσο για την χορεύτρια Φαίδρα Σούτου στον ρόλο της Θάλασσας, που με την βελούδινη φωνή της Έβελιν Ασουάντ, ενσάρκωσε άψογα το στοιχείο της φύσης, και εντυπωσίασε με την αέρινη, ονειρική παρουσία.

Άφησα τελευταίο το άκρως εντυπωσιακό σκηνικό του Γιάννη Ντουσιόπουλου. που χρησιμοποίησε την τεχνολογία του 3D Animation-Video mapping και το αξιοποίησε στο έπακρον. Σε ένα επικλινές δάπεδο, αντικατόπτρισε τη θάλασσα, πότε φουρτουνιασμένη, πότε μαύρα νερά λουστρίνια. Μέσα της καρχαρίες, μέδουσες, σαλάχια και χιλιάδες ψάρια και γενικότερα όλα τα έμβια όντα της θάλασσας, ζωντανεύουν μέσα στα μάτια των θεατών, τόσο ζωντανά που νομίζεις ότι θα τα αγγίξεις. Όταν η τεχνολογία συναντά τη μαγεία του θεάτρου.

Σημειώνουμε επίσης ότι την Δευτέρα 16 Ιουνίου στο Θέατρο Μετροπόλιταν απονεμήθηκαν τα 14α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2025 με μεγάλο νικητή την παράσταση «Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΣ» σε σκηνοθεσία Μαρλέν Καμίνκσι που τιμήθηκε με το Βραβείο «καλύτερης παράστασης» και τα βραβεία, Α΄ Ανδρικού ρόλου: Τάσος Νούσιας, Β΄ Ανδρικού ρόλου: Βασίλης Μηλιώνης. Σχεδιασμός Φωτισμών: Αλίκη Δανέζη Knutsen και Σκηνικά: Αγγελίνα Παπαχατζάκη, Μαρλέν Καμίνκσι.