Μελέτη: Πώς η ατμοσφαιρική ρύπανση επηρεάζει το πεπτικό σύστημα

Τα μικροσκοπικά σωματίδια με διάμετρο μικρότερη από 2,5 μικρόμετρα (PM2,5) που επιπλέουν στον αέρα, έχουν συνδεθεί με διάφορα προβλήματα υγείας. Παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι η μακροχρόνια έκθεση σε PM2,5 προκαλεί οξειδωτικό στρες, φλεγμονή και μιτοχονδριακές αλλοιώσεις. Αυτά τα σωματίδια μπορούν να ταξιδέψουν βαθιά στους πνεύμονες και ακόμη και να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος όταν εισπνέονται.

Τώρα, μια νέα μελέτη διαπιστώνει ότι η έκθεση στα PM2,5 μπορεί επίσης να βλάψει το πεπτικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένου του ήπατος, του παγκρέατος και των εντέρων. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό eGastroenterology, επικεντρώθηκε στον τρόπο με τον οποίο η έκθεση στα σωματίδια PM2.5 πυροδοτεί αντιδράσεις μέσα στα κύτταρα του πεπτικού συστήματος. Αυτές οι αντιδράσεις αφορούν εξειδικευμένες υποκυτταρικές δομές εντός των κυττάρων που ονομάζονται οργανίδια, όπως το ενδοπλασματικό δίκτυο, τα μιτοχόνδρια και τα λυσοσώματα. Όταν διαταράσσονται τα οργανίδια, προκαλείται μια αλυσιδωτή αντίδραση μέσα στα κύτταρα που μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή και άλλες επιβλαβείς επιπτώσεις.

Το ήπαρ, ένα κύριο όργανο για την αποτοξίνωση και το μεταβολισμό, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στις βλάβες που μπορούν να προκαλέσουν τα εν λόγω σωματίδια. Μελέτες έχουν δείξει ότι η έκθεση στα PM2,5 μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα στο ήπαρ, όπως φλεγμονή, καθώς και σε διαταραχή του ενεργειακού μεταβολισμού. Αυτές οι επιδράσεις μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος (NASH) και του διαβήτη τύπου 2.

Μπορεί επίσης να βλάψει το πάγκρεας και τα έντερα. Μελέτες έχουν συνδέσει τα PM2.5 με αυξημένο κίνδυνο παγκρεατικής βλάβης σε άτομα με διαβήτη, καθώς και βλάβη στα εντερικά κύτταρα και αύξηση της διαπερατότητάς τους. Αυτή η αυξημένη διαπερατότητα μπορεί να οδηγήσει σε μια ποικιλία πεπτικών προβλημάτων.

Οι επιστήμονες διερευνούν πώς η έκθεση στα PM2.5 επηρεάζει την επικοινωνία μεταξύ των διαφορετικών πεπτικών οργάνων και τη συνολική πεπτική λειτουργία. Διερευνούν επίσης εάν οι διατροφικές ή φαρμακευτικές παρεμβάσεις μπορούν να μετριάσουν τις βλάβες από τα PM2,5. Αξίζει να σημειωθεί πως ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι κάποια θρεπτικά συστατικά, όπως τα μονοακόρεστα λιπαρά οξέα και οι βιταμίνες, μπορεί να προσφέρουν κάποια προστασία από τις βλαβερές συνέπειες των PM2,5.

Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι ένα περίπλοκο ζήτημα χωρίς εύκολες λύσεις. Ενώ η έρευνα συνεχίζεται για τον μετριασμό της έκθεσης στα PM2,5, η τρέχουσα κατανόηση της επίδρασής της στο πεπτικό σύστημα υπογραμμίζει τις εκτεταμένες συνέπειες της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην ανθρώπινη υγεία. Υπογραμμίζει επίσης την ανάγκη για συνεχείς προσπάθειες για τη μείωση των επιπέδων της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και την ανάπτυξη στρατηγικών για την προστασία μας από τις επιβλαβείς επιπτώσεις της.

ΠΗΓΗ: Medicalxpress