Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
Εχει πολλάκις γραφτεί πόσο εχθρικές κατά της Ελλάδας ήταν οι τοποθετήσεις του γερμανού υποψηφίου για την προεδρία της Κομισιόν, Μάνφρεντ Βέμπερ όλα τα προηγούμενα χρόνια: θιασώτης των κλειστών συνόρων, ο Βέμπερ με τις πολιτικές του θέσεις οδηγούσε εκ των πραγμάτων στην μετατροπή της Ελλάδας σε μία «αποθήκη ψυχών». Και, βεβαίως, σε ό,τι αφορά την οικονομική κρίση, ο Βέμπερ διακρίθηκε για τη θέρμη που έδειξε στο σενάριο «έξωσης» της χώρας μας από την Ευρωζώνη, προκειμένου ο γερμανικός οικονομικός προτεσταντισμός να βρει την ικανοποίησή του. Συν τοις άλλοις, ο Βέμπερ, με την περίφημη ανάλυσή του πως η Ελλάδα έχει πρόβλημα γιατί… «την κυβερνούν κομμουνιστές», έδειξε εκ των πραγμάτων ότι δεν διαθέτει την απαραίτητη κουλτούρα διαλόγου που επιβάλλεται να έχει ένας πρόεδρος της Κομισιόν.
Παρά τις ως άνω αντιφάσεις, η ΝΔ συνεχίζει να τον στηρίζει ως υποψήφιο για το ύπατο αξίωμα της Ε.Ε., κι αυτό παρά το γεγονός ότι το μισό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα δεν βλέπει με καλό μάτι τον υποψήφιό του. Συν τοις άλλοις, ο Βέμπερ, δεν επιδιώκει την «έξωση» του Όρμπαν από την ευρω-Δεξιά, δίνοντας ένα στίγμα προθέσεων, απόψεων και ιδεολογικού στίγματος.
Πέραν, όμως, αυτών, ο Βέμπερ πριν μερικές ημέρες υιοθέτησε άλλη μία θέση που τινάζει στον αέρα μία διαχρονική αρχή της ελληνικής διπλωματίας: ότι, δηλαδή, συμφέρει την Ελλάδα η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας.
Ο Βέμπερ, αψηφώντας –ή και αδιαφορώντας- για τις ελληνικές ευαισθησίες, δήλωσε υπερηφάνως πριν μερικές ημέρες ότι «η Τουρκία δεν μπορεί να γίνει μέλος της Ε.Ε.» πρόσθετοντας μάλιστα ότι… «αν εκλεγεί, θα δώσει εντολή στις Βρυξέλλες να παύσουν τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία». Και σαν να μην έφταναν αυτά, μία ομάδα ευρωβουλευτών που στηρίζουν τον Βαυαρό σκληροπυρηνικό υποψήφιο προκάλεσαν χθες σχετική συζήτηση στην Ευρωβουλή, για να δείξουν ότι οι απόψεις Βέμπερ διατρέχουν γενικώς τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα.
Πέραν του ότι τα περί «εντολής στις Βρυξέλλες» είναι μία προεκλογική αρλούμπα –αφού ο πρόεδρος της Κομισιόν δεν έχει τέτοιες αρμοδιότητες, αλλά αποτελεί θέμα της Συνόδου Κορυφής η συνέχιση ή μη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Άγκυρα- η ουσία είναι πως ο Βέμπερ για μία ακόμη φορά στρέφεται εναντίον των ελληνικών συμφερόντων. Δεν είναι τυχαίο πως, παρ’ όλες τις διαφορές τους, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών στήριζαν την ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας.
Μια Τουρκία που θέλει να μπει στην Ευρώπη έχει έναν λόγο παραπάνω να μην σκέφτεται ποτέ ένα «θερμό επεισόδιο».
Μια Τουρκία που θέλει να μπει στην Ευρώπη έχει έναν λόγο παραπάνω να τηρεί τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Μια Τουρκία που θέλει να μπει στην Ευρώπη έχει έναν λόγο παραπάνω να βάλει νερό στο κρασί της σε ό,τι αφορά τις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού.
Και, το κυριότερο γι’ αυτή την συγκυρία: μια Τουρκία που θέλει να μπει στην Ευρώπη –ή, έστω, να κερδίσει μία ειδική σχέση μ’ αυτή- έχει έναν λόγο παραπάνω να τηρεί τη συμφωνία για το προσφυγικό. Μία συμφωνία χωρίς την οποία η Ελλάδα θα είχε σοβαρό πρόβλημα και τα ελληνικά νησιά θα είχαν «βουλιάξει». Μία συμφωνία χωρίς την οποία θα δοκιμαζόταν έτι περαιτέρω η έννοια της ευρωπαϊκής συνοχής και αλληλεγγύης, καθώς το προσφυγικό κόντεψε να τινάξει την Ευρώπη στον αέρα.
Ομως, όλα αυτά, όπως και τα πάγια ελληνικά συμφέροντα, δεν είναι στα ραντάρ του Μάνφρεντ Βέμπερ. Ο υποψήφιος για την προεδρία της Κομισιόν εκ μέρους της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς διατυπώνει προτάσεις που πλήττουν ευθέως τα ελληνικά συμφέροντα. Βεβαίως, εκλογές είναι και ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Το προβλημα, όμως, είναι όταν ελληνικά κόμματα και Έλληνες πολιτικοί στηρίζουν τον συγκεκριμένο υποψήφιο, μόνο και μόνο γιατί είναι ο μόνος που καταδέχεται να τους μιλήσει στην Ευρώπη.
