Το βιβλίο του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάννη Παπαθανασίου (βλέπε σχετικό σχόλιο) και η υποδοχή της οποίας έτυχε, ανέδειξε, με τον πιο ευκρινή τρόπο, ένα, φαινομενικά, παράδοξο φαινόμενο.
Ένα «ετερόκλητο» λόμπι, με πιο ευκρινές κοινό σημείο αναφοράς, την «αποθέωση» του «Σημιτικού εκσυγχρονισμού», που ενώ σήμερα, «δίνει τα ρέστα του» για την εκλογική επικράτηση της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη, μετατρεπόμενοι πολλές φορές σε «Ηρακλειδείς», ταυτόχρονα έχουν τάξει «έργο ζωής» την αποδόμηση της περιόδου διακυβέρνησης της ΝΔ, υπό τον Κώστα Καραμανλή (2004-09). Στο πρόσφατο παρελθόν, είχε γραφτεί και βιβλίο, από πανεπιστημιακό, που είχε πρωταγωνιστήσει σε προσπάθειες ανασυγκρότησης του χώρου της Κεντροαριστεράς, για τη συγκεκριμένη διακυβέρνηση, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Η περίοδος της ακινησίας». Είναι γνωστό, επίσης, πως οι επιθέσεις εναντίον του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας, έχουν ως σημείο αναφοράς, τη δράση του ως «πρώτου τη τάξει» υπουργού, με ευρύ φάσμα αρμοδιοτήτων, σε εκείνες τις κυβερνήσεις. Βέβαια, αυτή κριτική «συναντάται» και με τη στάση του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη, στην Προεδρική εκλογή του Μαρτίου 2015, αλλά και έντεχνες διαρροές, που φαίνεται να εκπορεύονται από την οδό Πειραιώς. Η δημόσια, on camera, παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού, στο 11ο Συνέδριο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και η παρουσία του, στην εκδήλωση για το βιβλίο του υπουργού του, έδωσε την αφορμή ώστε οι επιθέσεις να εστιαστούν στο πρόσωπο του. Επειδή κανείς μας δεν είναι, πια, ανύποπτος, μετά από «τις τόσες συνάφειες», για να θυμηθούμε και τον Αλεξανδρινό, είναι προφανές ότι το επίδικο αυτής της προσπάθειας αποδόμησης, δεν εξαντλείται, ή δεν έχει καν ως κύριο αντικείμενο και στόχο, την όποια ευθύνη για την εκδήλωση της κρίσης ή, ακριβέστερα, για ότι έχει αποκληθεί «δημοσιονομικός εκτροχιασμός».
Άλλωστε, δεν έχουμε την εντύπωση, πως, τουλάχιστον οι ανήκοντες στο προαναφερθέν «λόμπι», έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, να υπερασπιστούν τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου, ούτε πολύ περισσότερο, να προσφέρουν «σανίδα σωτηρίας» στον τελευταίο. Άλλωστε και ο ίδιος ο «μέντοράς» τους, ο κ. Σημίτης έχει αμφισβητήσει, μ` έναν χαρακτηριστικά απαξιωτικό τρόπο, τις επιλογές του διαδόχου του, στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, στην κρίσιμη περίοδο. Απλά, η υιοθέτηση αυτού του σχήματος εξυπηρετεί την επιχείρηση αποδόμησης, καθιστώντας πιο πειστική, τη σχετική επιχειρηματολογία. Ερευνητέο, ως εκ τούτου, είναι το γιατί, ο πραγματικός στόχος αυτής της κριτικής.