Όντως, η επιβολή περιοριστικών μέτρων που προσιδιάζουν σε καραντίνα και γενικευμένο απαγορευτικό έχει τα όριά της: ουδείς περίμενε, όταν ξεκίνησε η επιχείρηση «Μένουμε Σπίτι» στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο, ότι όσο χρόνο κι αν διαρκούσε η πανδημία, οι χώρες θα την αντιμετώπιζαν με κλειστές οικονομίες και καλώντας τους πολίτες να παραμείνουν σπίτι τους.
Με άλλα λόγια, τώρα που η ζωή μας μπαίνει σε νέα φάση, η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης και πολλών ειδικών σύμφωνα με την οποία «το lockdown έχει τα όριά του» ακούγεται λογικό. Υπάρχει, όμως, μία διαφορά: ότι σε αντίθεση με άλλες χώρες, στην Ελλάδα δεν εξέλιπαν οι λόγοι που κατέστησαν υποχρεωτική την καραντίνα στην πρώτη φάση της πανδημίας.
Με άλλα λόγια, η καραντίνα ήταν η αναπόδραση αντίδραση όλων των χωρών προκειμένου να κερδίσουν χρόνο έως ότου οχυρωθούν για την αντιμετώπιση του ιού. Έτσι, πέρυσι τέτοιες μέρες, που ο κορωνοϊός είχε ήδη αρχίσει να «θερίζει» την Ιταλία αλλά και άλλες χώρες της Γηραιάς Ηπείρου, η ιδέα ήταν απλή: να κλειστούμε όλοι στο σπίτι μας προκειμένου να αντιμετωπιστεί η εξάπλωση της πανδημίας και να κερδίσουν χρόνο τα κράτη για να προβούν στις απαραίτητες προετοιμασίες: να αναδιοργανώσουν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ενισχύοντάς τα, να αναδιατάξουν τα σχολεία για να «αραιώσουν» τα τμήματα, να εισαγάγουν νέο θεσμικό πλαίσιο για τηλεργασία και, φυσικά, να ενισχύσουν τα νοσοκομεία τους και το σύστημα υγείας. Υποτίθεται, δηλαδή, πως όταν γίνονταν όλα αυτά, τότε θα μπορούσε το κάθε κράτος να «ανοιγοκλείνει» την οικονομία και να διαχειρίζεται μία ευαίσθητη ισορροπία με τον ιό, χωρίς να χρειάζεται να είναι τα πάντα κλειστά για πάντα.
Αυτό κάνουν η Ιταλία, η Γαλλία, η Γερμανία και άλλες χώρες, που εφαρμόζουν το περίφημο σύστημα «ακορντεόν». Όμως, κάθε φορά που το ακορντεόν της οικονομίας και της κοινωνίας ανοίγει, το κράτος είναι ακόμη πιο έτοιμο και πιο ενισχυμένο για μία νέα μάχη με το επόμενο κύμα της πανδημίας.
Αντιθέτως, στην Ελλάδα τα πράγματα είναι διαφορετικά: η κυβέρνηση προσπαθεί εδώ και έναν χρόνο να αγοράσει μία χούφτα λεωφορεία και δεν τα καταφέρνει. Για τα νοσοκομεία και το ΕΣΥ, αρκεί κανείς να ακούσει τις καταγγελίες των γιατρών για να καταλάβει ότι έχει γίνει μία τρύπα στο νερό. Τα σχολεία, δυστυχώς, πρωταγωνίστησαν στο τρίτο κύμα της πανδημίας εξαιτίας των αντιεπιστημονικών ιδεοληψιών της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου. Και να ‘μαστε τώρα πάλι εδώ: που το ακορντεόν ανοίγει μεν, αλλά με μία Πολιτεία ξυπόλυτη στ’ αγκάθια.
