Λίγο πριν κοπεί αιφνίδια το νήμα της ζωής του, στα 37 του μόλις χρόνια, ο Αλέκος Παναγούλης, είχε αφιερώσει, ως ανεξάρτητος πλέον βουλευτής, το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του, στη διερεύνηση του μυστηρίου, που έκρυβαν τα «Αρχεία της ΕΣΑ».
Ο Παναγούλης, είχε καταφέρει, αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες που του προσφέρονταν, να αποκτήσει την κυριότητα μεγάλου μέρους των αρχείων, ενώ είχε ασκήσει έντονη κριτική στον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας Ευάγγελο Αβέρωφ, γιατί, ως πολιτικός προϊστάμενος της δυσώνυμης υπηρεσίας, αρνούνταν να παράσχει τα στοιχεία.
Γι` αυτό και είχε καταθέσει σχετική ερώτηση, προς τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, προαναγγέλλοντας μια θυελλώδη συζήτηση, που θα έφερνε σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση και τον υπουργό, ενώ και η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, προανήγγειλε τη δημοσίευση αποκαλυπτικών στοιχείων, από τα περίφημα «Αρχεία».
Η σύμπτωση των εξελίξεων αυτών με τον αδόκητο, ξαφνικό θάνατο του, σε ένα περίεργο τροχαίο δυστύχημα, για τις συνθήκες του οποίου υπάρχουν ακόμη αναπάντητα ερωτήματα.
Οι φίλοι και συναγωνιστές του, όπως και η οικογένεια του, δεν είχαν καμιά αμφιβολία, ότι επρόκειτο για εγκληματική ενέργεια, που συνδεόταν άμεσα με την υπόθεση των «Αρχείων της ΕΣΑ».
Είχαν στηλιτεύσει μάλιστα τη σπουδή της κυβέρνησης, να προεξοφλήσει ότι επρόκειτο για δυστύχημα, ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η δικαστική έρευνα.
Είχαν θέσει μάλιστα σειρά ερωτημάτων, για τις συνθήκες του δυστυχήματος, αμφισβητώντας έντεχνους ισχυρισμούς, που προβάλλονταν από φιλοκυβερνητικούς κύκλους, που άφηναν να εννοηθεί ότι το δυστύχημα προκλήθηκε από υπαιτιότητα του ίδιου του αγωνιστή.
Χρειάστηκε να διαψευστούν αστείοι ισχυρισμοί, όπως τα περί υπερβολικής ταχύτητας, ενώ υπογραμμίστηκε ιδιαίτερα η ικανότητα και εμπειρία του Αλέκου Παναγούλη, ως οδηγού, ιδιαίτερα μάλιστα στο χειρισμό αυτοκινήτων αυτής της μάρκας, FIAT Mirafiori.
Το πλέον κρίσιμο όμως στοιχείο, που κατατέθηκε από τους νομικούς παραστάτες της οικογένειας, ήταν η παρουσία ενός τρίτου αυτοκινήτου, του οποίου ο οδηγός με τους ελιγμούς του, δεν άφησε οδό διαφυγής στον Παναγούλη.
Ο αείμνηστος Λευτέρης Βερυβάκης, συναγωνιστής του Αλέκου Παναγούλη, υπ` αριθ. 2 στην αντιστασιακή οργάνωση που είχε δημιουργήσει, που είχε αναλάβει άτυπος επικεφαλής της νομικής ομάδας, που είχε αναλάβει την εκπροσώπηση της οικογένειας, στην έρευνα, δήλωνε, σε μεταγενέστερη αφήγηση του, απολύτως βέβαιος, ότι ο θάνατος του Παναγούλη οφειλόταν σε εγκληματική ενέργεια και ότι συνδεόταν με την έρευνα του αγωνιστή, για τα περιβόητα «Αρχεία». Στη σύνδεση αυτή άλλωστε καταλήγει και ο δημοσιογράφος Κώστας Μαρδάς, στη μοναδική βιογραφία που έχει γραφτεί για τον κορυφαίο αντιστασιακό.
Ο Λευτέρης Βερυβάκης είχε αποκαλύψει μάλιστα ότι από τις πληροφορίες που υπήρχαν για το περιεχόμενο των Αρχείων, θίγονταν επιφανείς του τότε πολιτικού κατεστημένου.
