Της Ελένης Τσερεζόλε
Βάζουν τους λύκους να φυλάνε τα πρόβατα. Με λίγες λέξεις αυτή είναι η φιλοσοφία του νομοσχεδίου για τις δημόσιες συμβάσεις που έφερε προς ψήφιση στη Βουλή, παρά την καλπάζουσα πανδημία, η κυβέρνηση. Πώς το είπε άλλωστε πρόσφατα ο Πρωθυπουργός; «Η πανδημία δεν ανέκοψε τις μεταρρυθμίσεις μας» και «χρησιμοποιήσαμε την πανδημία ως να προσφέρουμε μια σειρά ψηφιακών υπηρεσιών στους πολίτες» (Κ. Μητσοτάκης στο Φόρουμ «Europe 2021»). Στο πλαίσιο λοιπόν αυτού του… μεταρρυθμιστικού οίστρου της, η κυβέρνηση κατέθεσε νομοσχέδιο υπό τον παραπλανητικό τίτλο–σιδηρόδρομο: «Εκσυγχρονισμός, απλοποίηση και αναμόρφωση του ρυθμιστικού πλαισίου των δημοσίων συμβάσεων, ειδικότερες ρυθμίσεις προμηθειών στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας και άλλες διατάξεις για την ανάπτυξη και τις υποδομές». Μόνο που το κείμενο κάνει ακριβώς τα αντίθετα από όσα επαγγέλλεται: αβαντάρει τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες και τα μελετητικά γραφεία, τις πελατειακές σχέσεις, υποβαθμίζει το ρόλο του Δημοσίου.
Ένα (ακόμη) νομοσχέδιο-έκτρωμα που απειλεί τα δημόσια έργα και το δημόσιο συμφέρον, βάζοντας τον ελεγχόμενο να πληρώνει τον… ελεγκτή του, χωρίς εγγύηση έγκαιρης υλοποίησης του έργου, με αδιαφάνεια. Καθυστερώντας τα δημόσια έργα και προδίδοντας ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει πετάξει στο καλάθι των αχρήστων το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Υποδομών και Μεταφορών, που είχε καταρτιστεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Πέρα από τα γενικά αυτά χαρακτηριστικά, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει διατάξεις που αφορούν στην καταστροφή του περιβάλλοντος. Μετά από τον αντι-περιβάλλοντικό νόμο που πέρασε πέρσι την άνοιξη η κυβέρνηση, τώρα με το άρθρο 219 βάζει στο στόχαστρο, με πρόσχημα την προώθηση «ήπιων αναπτυξιακών έργων δημοσίου ενδιαφέροντος», τις προστατευόμενες περιοχές natura! Δεν είναι τυχαίο ότι το ελληνικό τμήμα της WWF υπογράμμισε ότι παραβιάζεται η ευρωπαϊκή νομοθεσία και ζήτησε την απόσυρση της διάταξης αυτής. Η νεοδεξιά στα καλύτερά της…