«Πρέπει να εφαρμοστούν όσα συμφωνήθηκαν»
Τα σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία για το προσφυγικό, είπε πως θα ζητήσει ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας.
Κατά την παρέμβαση του στη Βουλή, ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για αδυναμία διαχείρισης από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο προσφυγικό.
Παράλληλα, ο Αλέξης Τσίπρας επεσήμανε ότι «κάποιοι δεν κατανοούν ότι οι κοινές μας συμφωνίες και κανόνες, είτε τηρούνται από όλους, είτε δεν υπάρχουν κανόνες και συμφωνίες».
«Η Ελλάδα το καλοκαίρι βρέθηκε στο απόσπασμα στο όνομα της αρχής ότι «οι συμφωνίες τηρούνται» και σήμερα αποδεικνύεται ότι η πίεση για εφαρμογή των συμφωνηθέντων τελικά αφορά ορισμένους», σημείωσε ο πρωθυπουργός.
Επίσης, ο Αλέξης Τσίπρας πρόσθεσε ότι «έχει συμβεί κάτι ακόμα χειρότερο και είναι ντροπή για την λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να αποφασίζουν οι ηγέτες στις Συνόδους Κορυφής και οι συμφωνίες να ακυρώνονται από επικεφαλής της αστυνομίας ορισμένων κρατών, ακόμα και μη μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε απαράδεκτο από την πλευρά της Αυστρίας να συγκαλεί «παρασυσκέψεις» για το προσφυγικό χωρίς τη συμμετοχή εμπλεκόμενων χωρών. Όπως τόνισε, απαιτείται μέγιστη δυνατή συνεννόηση και συνεργασίας.
Ο πρωθυπουργός τόνισε ο η Ελλάδα δεν μπορεί παρά να απαιτήσει από τους εταίρους να συμπεριφέρονται υπεύθυνα.
«Πρέπει να απαιτήσουμε να εφαρμοστούν όσα συμφωνήθηκαν» είπε και τόνισε ότι πρέπει όλοι να τηρούν τους κανόνες καθώς η Αθήνα δεν πρόκειται να ανεχτεί «να κάνει ο καθένας του κεφαλιού του».
«Η Ελλάδα δεν πρόκειται να συναινέσει σε συμφωνίες αν δεν υπάρχει καταμερισμός των βαρών», συμπλήρωσε ο Αλέξης Τσίπρας.
Ολόκληρη η ομιλία του Πρωθυπουργού:
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είμαι, δυστυχώς, αναγκασμένος, σε μία ακόμη συνεδρίαση, να ξεκινήσω την παρέμβασή μου, όχι από το θέμα συζήτησης, αλλά από το μεγάλο θέμα της συγκυρίας, το μεγάλο θέμα των ημερών, που δεν είναι άλλο από την προσφυγική κρίση και από τις δυσκολίες, την αδυναμία διαχείρισης αυτής της κρίσης από το σύνολο της Ευρώπης, από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Διότι πρέπει να παραδεχθούμε ότι, μέχρι στιγμής, η διαχείριση της κρίσης από την Ευρώπη είναι απογοητευτική. Και σήμερα φαίνεται πλέον καθαρά ότι κάποιοι δεν κατανοούν ότι οι κοινοί μας κανόνες, είτε ισχύουν για όλους, είτε δεν υπάρχουν.
Κάποιοι δεν κατανοούν ότι οι κοινές μας συμφωνίες, είτε τηρούνται από όλους, είτε δεν υπάρχουν συμφωνίες.
Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε –κανείς στην Ευρώπη δεν μπορεί να ξεχάσει και κανείς στην Ελλάδα δεν μπορεί να ξεχάσει- ότι η Ελλάδα το καλοκαίρι βρέθηκε στο απόσπασμα, στο όνομα των κοινών κανόνων και στο όνομα της αρχής, ότι οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται.
Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε αυτό που μας επαναλάμβαναν διαρκώς –pacta sunt servanda- και, ξαφνικά, σήμερα, αποδεικνύεται ότι η πίεση για εφαρμογή των συμφωνηθέντων και των κανόνων είναι κάτι που αφορά, μάλλον, ορισμένους. Δεν αφορά όλους.
Κατά την άποψή μου –και θα το πω ευθέως- έχει συμβεί κάτι ακόμα χειρότερο. Και είναι ντροπή για την λειτουργία της Ευρώπης- να αποφασίζουν οι ηγέτες στις Συνόδους Κορυφής και, αργότερα, αυτές οι αποφάσεις να ακυρώνονται από τις αποφάσεις κάποιων παρασυνάξεων ή κάποιων συνεννοήσεων μεταξύ των επικεφαλής της αστυνομίας μόνο κάποιων κρατών. Και μάλιστα κρατών όχι μόνον της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και κρατών μη μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βρίσκονται στην βαλκανική διαδρομή.
Όπως, επίσης, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο γεγονός ότι είναι απαράδεκτο από την πλευρά μιας χώρας με μεγάλη ιστορία στην Ένωση, της Αυστρίας, να συγκαλεί παρασυσκέψεις για το προσφυγικό, χωρίς τη συμμετοχή των άμεσα ενδιαφερόμενων χωρών, για ένα θέμα που, αν μη τι άλλο, μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, αλλά είναι κοινή ομολογία ότι δεν μπορεί να λυθεί χωρίς τη μέγιστη δυνατή συνεννόηση. Τη μέγιστη δυνατή συναίνεση και συνεργασία μεταξύ των κρατών-μελών της Ένωσης και ειδικότερα αυτών που αφορά άμεσα.
Θέλω, λοιπόν, να μιλήσω όχι με γλώσσα σκληρή αλλά με γλώσσα υπεύθυνη, όπως θα μιλούσε –φαντάζομαι- κάθε Ευρωπαίος πολιτικός ή αρχηγός κράτους, επικεφαλής κυβέρνησης, που σέβεται την ευρωπαϊκή διαδικασία αλλά και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας του.
Θέλω να πω ότι η Ελλάδα δεν μπορεί παρά να απαιτήσει από εδώ και στο εξής από τους εταίρους μας να συμπεριφέρονται υπεύθυνα, ακριβώς όπως υπεύθυνα συμπεριφερόμαστε και εμείς, σε μια κρίση η οποία έχει φορτώσει σε μια μικρή χώρα, βάρος πολύ μεγαλύτερο απ’ αυτό που της αναλογεί.
Πρέπει, λοιπόν, να απαιτήσουμε άμεσα να εφαρμοστεί, χωρίς άλλη χρονοτριβή και χωρίς παρεκκλίσεις, το σύνολο όσων συμφωνήθηκαν. Από δω και στο εξής δύο μέτρα και δύο σταθμά δεν μπορεί να γίνονται αποδεκτά. Ή θα βρισκόμαστε σε μια Ένωση με κοινούς κανόνες για όλους, που όλοι θα τους τηρούμε, ή ο καθένας θα κάνει του κεφαλιού του, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχτούμε το δεύτερο ενδεχόμενο. Θέλω από σήμερα να ξεκαθαρίσω από το Βήμα της Βουλής ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να συναινέσει από εδώ και στο εξής σε συμφωνίες, αν δεν κατοχυρωθεί ο υποχρεωτικός διαμερισμός των βαρών και της ευθύνης αναλογικά στα κράτη-μέλη.
Από τη δική μας πλευρά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάναμε και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, ώστε να δώσουμε ουσιαστική βοήθεια, ζεστασιά, ανθρωπιά, ασφάλεια σε κυνηγημένους και ξεριζωμένους ανθρώπους.
Και θα είμαστε οι πρώτοι, όπως είμαστε μέχρι στιγμής, που θα υλοποιήσουμε τις δεσμεύσεις μας, τόσο απέναντι στις ανθρώπινες αξίες και στους πρόσφυγες, όσο και απέναντι στους εταίρους μας.
Αυτό που δεν πρόκειται, όμως, να κάνουμε, είναι να αποδεχθούμε τη μετατροπή της χώρας μας σε μια μόνιμη αποθήκη ψυχών και την ίδια στιγμή να συνεχίζουμε στην Ευρώπη και στις Συνόδους Κορυφής να λειτουργούμε σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Δεν πρόκειται, λοιπόν, να ανεχθούμε, ότι μια σειρά από χώρες, όχι μόνο θα χτίζουν φράχτες και τείχη στα σύνορα, αλλά ταυτόχρονα δεν θα δέχονται να φιλοξενήσουν ούτε έναν πρόσφυγα, δεν θα δέχονται να μοιραστούν το βάρος. Αυτό δεν πρόκειται να το επιτρέψουμε να συνεχιστεί.
Και προφανώς, πριν φύγω για την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής στις 7 του Μάρτη, θα ζητήσω τη σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών, όπως κι άλλες δυνάμεις κι άλλοι πολιτικοί Αρχηγοί έχουν ζητήσει, προκειμένου να υπάρξει η μέγιστη δυνατή συναίνεση και σύγκλιση σε ό,τι αφορά τη θέση της χώρας στη Σύνοδο.
Και βεβαίως, σε αυτήν τη συνάντηση, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, πρόκειται να ζητήσω να συμφωνήσουμε από κοινού, η Ελλάδα, στη Σύνοδο, να απαιτήσει απόφαση για υποχρεωτική αναλογική συμμετοχή στο relocation και στο resettlement των προσφύγων απ’ όλες τις χώρες της Ένωσης.
Αν κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να σηκώνουν φράχτες και να ρίχνουν όλο το βάρος σε μια χώρα, επειδή η γεωγραφική της θέση την έχει οδηγήσει σε μια αντικειμενική αδυναμία, να γνωρίζουν ότι αυτό δεν είναι ανεκτό κι ότι η Ελλάδα θα αντιδράσει. Νομίζω ότι αυτός είναι και ο μοναδικός τρόπος, -βρίσκοντας, βεβαίως, και συμμαχίες, γιατί υπάρχουν μια σειρά από χώρες, δεν είμαστε απομονωμένοι, δυνάμεις και κυβερνήσεις που συμπαραστέκονται σε αυτό το δίκαιο αίτημα- όχι μόνο να αποφύγουμε δυσάρεστες εξελίξεις για την Ελλάδα αλλά δυσάρεστες εξελίξεις για την Ευρώπη. Να αποφύγουμε την επιστροφή της Ευρώπης σε σκοτεινές εποχές, που θεωρούσαμε ότι έχουν παρέλθει.
Διότι ξέρετε, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός, οι φράχτες, η άνοδος των νεοναζί και της λαϊκιστικής ακραίας δεξιάς είναι μια πραγματικότητα στην Ευρώπη, που προαναγγέλλει εξελίξεις, που κυοφορούνται, δυσάρεστες για το μέλλον. Και δεν μπορεί να αγνοήσουμε το γεγονός ότι αυτός ο σκοταδισμός έρχεται εισαγόμενος από τον ευρωπαϊκό Βορρά και από το ευρωπαϊκό Κέντρο και στον Νότο και στη χώρα μας. Οφείλουμε, πιστεύω, όλοι μας, όλοι όσοι αναγνωρίζουμε την ανάγκη να υπερασπιστούμε δημοκρατικές αξίες και ιδανικά, να δώσουμε τη μάχη, προκειμένου να σταματήσει αυτή η επέλαση και να ρίξουμε φως στο σκοτάδι που πάνε κάποιοι να δημιουργήσουν.
Δεν μπορώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να μην αναφερθώ σε ένα ανατριχιαστικό γεγονός που συνέβη από κάποιους αρρωστημένους εγκέφαλους, μιμητές της Κου Κλουξ Κλαν, που έκαναν την αθλιότερη των πράξεων στο Κέντρο Μετεγκατάστασης Προσφύγων που έχει στηθεί στο Σχιστό, και μάλιστα στο όνομα χριστιανικών ιδεωδών.
Έβαλαν δίπλα σε αυτό το φρικιαστικό σύμβολο, του κομμένου κεφαλιού γουρουνιού, τον σταυρό. Ανόητοι και θλιβεροί υπάνθρωποι, επικαλούνται τη θρησκεία και την πατρίδα. Και σας καλώ να τους καταδικάσουμε, διότι δεν έχουν το δικαίωμα να επικαλούνται ούτε τη θρησκεία ούτε την πατρίδα, oι πατριδοκάπηλοι. Διότι, ο πυρήνας του Χριστιανισμού είναι η αγάπη προς τον συνάνθρωπο και η πατρίδα είναι μια πατρίδα, που έχει υποφέρει από προσφυγιά, από μετανάστευση και ξέρει από ξεριζωμό, και δεν θα το επιτρέψουμε.
Θα έχουμε, όμως, την ευκαιρία να συζητήσουμε το επόμενο διάστημα και, όπως δήλωσα το προηγούμενο Σάββατο, είμαι στη διάθεση των Πολιτικών Αρχηγών για διαρκή ενημέρωση. Ήδη έχω μιλήσει με τον κ. Μητσοτάκη και την κυρία Γεννηματά. Είμαι στη διάθεση και των άλλων Αρχηγών, προκειμένου να τους ενημερώσω.
Θέλω, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να σας πω ότι σε αυτό το κλίμα της γενικευμένης πανευρωπαϊκής κρίσης και της απειλής για συνοριακούς ελέγχους και για τείχη στα σύνορα μεταξύ των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η χώρα έχει να αντιμετωπίσει και τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και τον μεγάλο αγώνα και τις δυσκολίες να βγούμε από αυτά τα αδιέξοδα, ολοκληρώνοντας μια δύσκολη συμφωνία. Θέλω, λοιπόν, να καταστήσω σαφές, εξαρχής, ότι σέβομαι απόλυτα το δικαίωμα όλων των πολιτών να υπερασπίζονται και να διεκδικούν δικαιώματα. Σήμερα ενημερώθηκα για μια παρέμβαση της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου. Τη σέβομαι απόλυτα, καθότι προφανώς είχε μοναδικό μέλημα την τήρηση της νομιμότητας.
Προφανώς, τα κίνητρά της ήταν η τήρηση της νομιμότητας, δεν υπάρχει αμφιβολία. Ωστόσο, όταν έχουμε να κάνουμε με κινητοποιήσεις μιας κοινωνικής ομάδας, που αισθάνεται ότι πρέπει να διεκδικήσει τα δικαιώματά της, οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί. Είμαι υπέρμαχος της άποψης ότι με την πειθώ που έρχεται μέσα από τον διάλογο, μπορούμε να λύνουμε τα προβλήματα.
Εντούτοις, δεν μπορώ να μην σχολιάσω το γεγονός ότι, όταν κάποιοι μας απειλούν, κουνώντας το δάκτυλο ότι θα περιορίσουν τις ροές των προσφύγων, δημιουργώντας συνωστισμό στα βόρεια σύνορά μας και κλείσιμο συνόρων, δεν μπορεί αυτό στο όνομα οποιασδήποτε, της καλύτερης δυνατής, της αγνότερης και ηθικότερης διεκδίκησης, να το διαπράττουμε μόνοι μας. Και αναφέρομαι στο κλείσιμο των συνόρων στον Προμαχώνα. Πιστεύω ακράδαντα ότι αγώνες, που μπορεί να έχουν αποτέλεσμα, είναι οι αγώνες που δεν στρέφονται εναντίον του κοινωνικού συνόλου και της χώρας, αλλά παίρνουν μαζί το κοινωνικό σύνολο και υπερασπίζονται το πατριωτικό συμφέρον.
Συνεπώς, δεν μπορώ παρά να απευθύνω κάλεσμα για τη συνέχιση του διαλόγου, ώστε να βρεθούν λύσεις, αλλά και για την προσπάθεια, οι κινητοποιήσεις να έχουν μορφές δράσης που δεν στρέφονται εναντίον της χώρας και του κοινωνικού συνόλου.
Μιας και μίλησα για την ανάγκη συνέχισης του διαλόγου με τους κινητοποιημένους αγρότες, επιτρέψτε μου, να πω επί της ουσίας ορισμένα πράγματα, ενημερώνοντας και την Εθνική Αντιπροσωπεία, για το ότι διεξήχθη με ένα μέρος των κινητοποιημένων αγροτών. μια, θέλω να πιστεύω, ουσιαστική συζήτηση. Ουσιαστική, επαναλαμβάνω, και όχι παράλληλοι μονόλογοι.
Διότι στόχος όλων μας πρέπει να είναι να βρεθούν δίκαιες και εφαρμόσιμες λύσεις και όχι να παίξουμε πολιτικά παιχνίδια.
Στην προχθεσινή μου συνάντηση με εκπροσώπους των αγροτών, τούς είπα ότι έχουν πραγματικά δίκαιους λόγους να αγωνιούν και να διεκδικούν και ότι αυτήν την αγωνία ειλικρινά τη μοιράζομαι μαζί τους. Διότι το βασικό πρόβλημα της χώρας είναι η καταστροφή του εθνικού πλούτου που συντελέστηκε την πενταετία 2010-2015 όπου χάσαμε το 25% του εθνικού πλούτου και από 245 δισεκατομμύρια ευρώ ΑΕΠ, πήγαμε στα 175 δισεκατομμύρια ευρώ ΑΕΠ. Εβδομήντα δισεκατομμύρια λιγότερα παράγει η χώρα. Αν δεν ανατραπεί αυτή η συνθήκη, αν δεν επανεκκινήσουμε την οικονομία, αν δεν κινητοποιήσουμε την παραγωγή, κακά τα ψέματα, δεν βγαίνουμε από την κρίση, δεν θα μπορέσουμε να αυξήσουμε ούτε τους μισθούς, ούτε τις συντάξεις, ούτε να ανακάμψουμε. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια στην οποία όλοι θα συμφωνήσουμε.
Γι’ αυτόν το λόγο, πιστεύω ότι ο αγροτικός τομέας είναι και πρέπει να είναι προτεραιότητα, σημαντικός πυλώνας της προσπάθειας για την πολυπόθητη παραγωγική ανασυγκρότηση. Αλλά δεν είναι μόνο η κινητοποίηση της παραγωγής η προτεραιότητα. Ταυτόχρονα πρέπει να γίνει και δίκαιη διανομή των βαρών. Αυτό αποτελεί προϋπόθεση όχι μόνο για την προώθηση της ισότητας, αλλά και για την κινητοποίηση της οικονομίας.
Θέλω, λοιπόν, πραγματικά να σας καλέσω να δούμε μαζί τους πίνακες εκείνους που αφορούν τα δηλωτέα εισοδήματα βάσει των δηλώσεων των ίδιων των αγροτών, βάσει των οποίων φορολογούνται. Εκεί θα διαπιστώσουμε κάτι εξαιρετικά δυσάρεστο, ότι η συντριπτική πλειοψηφία του αγροτικού κόσμου, αυτών που δηλώνουν έσοδα από αγροτικές δραστηριότητες, είναι σε πολύ πολύ χαμηλά επίπεδα. Σχεδόν οι μισοί, λίγο πάνω από το μισό, το 54%, κάνουν δηλώσεις μέχρι πέντε χιλιάδες ευρώ το χρόνο, το 92% μέχρι δέκα χιλιάδες ευρώ, το 95% μέχρι δεκαέξι χιλιάδες, το 96,6-97% μέχρι είκοσι χιλιάδες ευρώ.
Κατέθεσα, λοιπόν, στους αγρότες μία σειρά προτάσεων, είκοσι πέντε τον αριθμό, που αφορούν την ουσία, που είναι η επανεκκίνηση της παραγωγής και η βοήθεια που χρειάζονται για την επανεκκίνηση αυτή, αλλά και ως προς αυτό το οποίο τους κινητοποιεί, τους κάνει να αγωνιούν, τους κάνει να βγαίνουν στο δρόμο, δηλαδή την συρρίκνωση του εισοδήματός τους, την αγωνία ότι ο συνδυασμός ασφαλιστικού και φορολογικού θα φέρει περαιτέρω συρρίκνωση του εισοδήματος. Τους κατέθεσα μία πρόταση ώστε να αντιμετωπιστεί με δίκαιο τρόπο η δεδομένη οικονομική στενότητα και ο συνδυασμός ασφαλιστικού και φορολογικού να μην επιβαρύνει, αλλά να ελαφρύνει τη μεγάλη πλειοψηφία των αγροτών, αυτούς δηλαδή που έχουν εισοδήματα κάτω από είκοσι χιλιάδες ευρώ το χρόνο.
Ρώτησα, λοιπόν, τους εκπροσώπους, αν αυτή η πρόταση τούς ικανοποιεί, αν τη βλέπουν θετικά. Είναι μία πρόταση η οποία παραδειγματικά θα σας πω ότι για τους μισούς σχεδόν από τους αγρότες, που έχουν εισόδημα πέντε χιλιάδες ευρώ, τους δίνει σχεδόν μισά βάρη απ’ αυτά που είχαν μέχρι σήμερα. Σε συνδυασμό φορολογικού και ασφαλιστικού, γι’ αυτούς που έχουν ως δέκα χιλιάδες ευρώ, χίλια ευρώ λιγότερα το χρόνο τα βάρη. Γι’ αυτούς που έχουν εισόδημα δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ, σχεδόν τριακόσια ευρώ λιγότερα τα βάρη.
Ξέρετε τι μου απάντησαν; Οι μισοί μου απάντησαν καταφατικά. Οι άλλοι μισοί δεν ικανοποιήθηκαν. Τότε ρώτησα έναν εξ αυτών τυχαία: «Ποιο είναι το ετήσιο εισόδημα που δηλώνεις;» Μου απάντησε 50.000 ευρώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να ξεκαθαρίσουμε κάτι και να πούμε αλήθειες. Δεν μπορούμε να προστατεύσουμε το 5% του αγροτικού κόσμου. Θα προστατεύσουμε το 90% του αγροτικού κόσμου, αλλά όχι το 5%, το 6% και το 7%. Δεν μπορούν να προστατευτούν αυτοί που έχουν τέτοια εισοδήματα. Να πούμε αλήθειες επιτέλους.
Και η μεγάλη πλειοψηφία που είναι στα μπλόκα, έχει εισοδήματα 5.000 ευρώ, 6.000 ευρώ, 7.000 ευρώ, 10.000 ευρώ. Δεν έχουν ούτε 20.000 ευρώ, ούτε 30.000, ούτε 40.000 ευρώ. Αλλά πρέπει να μάθει την αλήθεια, για ποιους παλεύουμε και ποιους αγωνιζόμαστε.
Και όταν ζήτησαν ένα διάλειμμα για να μας φέρουν εναλλακτικές προτάσεις, επανήλθαν στην αίθουσα καταθέτοντας την εναλλακτική πρόταση, σε ό,τι αφορά την πιθανότητα αφορολογήτου 12.000 ευρώ στο εισόδημα συν 12.000 ευρώ επιπλέον για τις επιδοτήσεις, δηλαδή 24.000 ευρώ αφορολόγητο. Ε, δεν μπορούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να μιλάμε για αυτά τα νούμερα, για κανέναν, ακόμα και για τους αγρότες που πρέπει να τους στηρίξουμε.
Αλλά να στηρίξουμε τη μεγάλη μάζα, που έχει ανάγκη να στηριχθεί, και όχι κάποιους οι οποίοι περιφέρονται στα μέσα ενημέρωσης έχοντας επιδοτήσεις 80.000 ευρώ, 90.000 ευρώ, 100.000 ευρώ. Αλλά είναι μια μειοψηφία του αγροτικού κόσμου αυτή.
Γι’ αυτό και αύριο θα συναντήσω εκ νέου και τους αγρότες από το μπλόκο της Νίκαιας, που γνωρίζω από την αγωνιστική διαδρομή ορισμένων εξ αυτών, που σέβομαι, ότι η έγνοια τους είναι η μικρή και μεσαία αγροτιά και όχι τα μεγάλα εισοδήματα. Και εύχομαι τουλάχιστον ως προς αυτό να βρούμε λύσεις, διότι στα άλλα θέματα έχουμε μεγάλες διαφωνίες και είναι γνωστές.
Και βεβαίως κυρίες και κύριο συνάδελφοι δεν θέλω να αφήσω ασχολίαστο, όχι την ένταση που δημιουργήθηκε, αλλά το γεγονός ότι, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία των αγροτών αγωνιά με δίκαια αιτήματα, μια πολύ μικρή μειοψηφία στήνει παραστάσεις, προσκαλώντας τις κάμερες με καμιά εικοσαριά- τριανταριά άτομα, σε Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Θέλω να τους πω ότι δεν είναι αποδοτικό και ότι είναι τσάμπα κόπος. Γιατί; Γιατί οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ούτε επαγγελματίες πολιτικοί, ούτε καριερίστες, ούτε λαμόγια, ούτε δέχονται ή θα δεχθούν ποτέ απειλές και εκβιασμούς. Έχουν βγει μέσα από τον λαό και αγωνιούν για το λαό.
Και μια και μίλησα για απειλές και εκβιασμούς, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο γεγονός ότι κάτι έχει αρχίσει και κινείται σε ό,τι αφορά αυτό το σάπιο σύστημα και πολλοί έχουν αρχίσει να φοβούνται. Θέλω, λοιπόν, να δώσω συγχαρητήρια στην Ελληνική Αστυνομία για την εξάρθρωση ενός δικτύου κυνικών εκβιαστών που διαχειρίζονταν και διένεμαν κρατικό χρήμα και διαφήμιση.
Και θέλω να επαναλάβω κάτι που έχω πει πολλές φορές σε αυτήν εδώ την Αίθουσα: Το σύστημα της διαφθοράς των εκβιαστών και της διαπλοκής θα ξηλωθεί κλωστή-κλωστή από τις προσπάθειες αυτής της Κυβέρνησης!
Ζητώ συγνώμη, αλλά είναι τόσα τα θέματα, που σε ένα τόσο κρίσιμο νομοσχέδιο τομή που αφορά στη δημόσια διοίκηση έχω εξαντλήσει μεγάλο μέρος του χρόνου μου στο προσφυγικό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχει εξαντληθεί η συζήτηση σε μεγάλο βαθμό τόσο στις Επιτροπές όσο και στην Ολομέλεια. Γνωρίζετε όλοι σας πολύ καλά ότι η δημόσια διοίκηση είναι –έχει ειπωθεί πολλές φορές- ο «μεγάλος ασθενής» στη χώρα μας. Οι δυσλειτουργίες βαραίνουν, βεβαίως, αυτό το πολιτικό κατεστημένο που έχει δημιουργήσει αυτές τις δυσλειτουργίες. Όμως, αφορούν όλους μας αυτές οι δυσλειτουργίες. Μιλώ για τις δυσλειτουργίες της φορολογικής διοίκησης, μιλώ για τη γραφειοκρατία, τις δαιδαλώδεις διαδικασίες, τις πελατειακές σχέσεις. Όλα αυτά μαζί δημιούργησαν μια εικόνα διάλυσης και δεν επέτρεψαν την οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτών και δημοσίου.
Εμείς, λοιπόν, σήμερα ξεκινάμε τη διοικητική μεταρρύθμιση με ένα νομοσχέδιο-τομή, που, παρά τις μεγαλόστομες εξαγγελίες, πολλές φορές, από λογής εκσυγχρονιστές, σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα, δεν τολμήθηκε ποτέ. Είναι μια τομή, για να μπορέσει το ελληνικό κράτος επιτέλους να σταθεί στα πόδια του, μακριά από τις πρακτικές που όλοι έχουμε ζήσει στο παρελθόν. Γι’ αυτόν το λόγο συγκροτείται το Εθνικό Μητρώο Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης. Μάλιστα, τα μέλη του θα στελεχώνουν όλες τις επιτελικές θέσεις του κράτους.
Γι’ αυτό εισάγεται ο θεσμός του διοικητικού γενικού γραμματέα. Είναι μια ριζοσπαστική πράξη. Προβλέπεται ότι τα μέλη των διοικήσεων όλων των νομικών προσώπων του δημοσίου, προέρχονται κατά κύριο λόγο από το μητρώο. Θα υπάρχει θεσμική μνήμη, πια, σε κάθε Υπουργείο, κάτι το οποίο συμβαίνει σε αρκετές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά δυστυχώς όχι στη χώρα μας.
Εισάγεται ένα νέο σύστημα αξιολόγησης της δημόσιας διοίκησης, το οποίο στον αντίποδα του προηγούμενου, τιμωρητικού συστήματος, στοχεύει στην βελτίωση των παρεχόμενων διοικητικών υπηρεσιών, επ’ ωφελεία του πολίτη.
Εισάγεται επίσης, ένα απολύτως αντικειμενικό και αξιοκρατικό σύστημα επιλογής προϊσταμένων σε όλες τις βαθμίδες της δημόσιας διοίκησης. Είναι επιλογή που προκύπτει από ένα ισορροπημένο σύστημα μοριοδότησης των υπαλλήλων, μεταξύ τυπικών προσόντων, προϋπηρεσίας, αξιολόγησης και διαδικασίας συνέντευξης.
Θεσπίζεται νέο βαθμολόγιο δημοσίων υπαλλήλων, το οποίο αποσυνδέεται από το μισθολόγιο και συνδέεται με την αξιολόγηση με θετικό τρόπο. Αναβαθμίζεται το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης το οποίο αποκτά ρόλο παρατηρητηρίου της δημόσιας διοίκησης.
Το παρόν νομοσχέδιο -δεν είναι υπερβολή να πω και θα το πω- αποτελεί τομή στην ιστορία της Μεταπολίτευσης, σε ό,τι αφορά στο κράτος, τη δημόσια διοίκηση. Χαράσσουμε μια διαχωριστική γραμμή με τις πελατειακές και ρουσφετολογικές πρακτικές του παρελθόντος και διαχωριστικές γραμμές με εκείνες τις πρακτικές που οδήγησαν στον σφιχτό εναγκαλισμό του πολιτικού συστήματος στη δημόσια διοίκηση και εξέθρεψαν, βεβαίως, σωρεία φαινομένων κακοδιοίκησης και διαφθοράς. Χαράσσουμε διαχωριστική γραμμή στη λογική των κουμπάρων, στην λογική των πελατειακών σχέσεων αλλά και αυτών που συνήθιζαν να κάνουν το κράτος πελάτη και, βεβαίως,, στη λογική των συστημάτων νομής της κρατικής εξουσίας με τα συστήματα 4-2-1 κλπ.
Στόχος μας είναι να φέρουμε το ΑΣΕΠ παντού, σε κάθε θέση. Και πραγματικά σήμερα εκπλήσσομαι βλέποντας ότι σε ένα τόσο κρίσιμο νομοσχέδιο, σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή για τη χώρα, βέβαια, σε μια κρίσιμη συνεδρίαση, αλλά και σε ένα νομοσχέδιο κρίσιμο, που αφορά το χαρτοφυλάκιο που είχε ως Υπουργός στην προηγούμενη κυβέρνηση, ο κ. Μητσοτάκης απουσιάζει. Δεν έρχεται καν στη Βουλή, να μας πει τις θέσεις του, να τοποθετηθεί, να πει ποιο είναι το όραμά του το εκσυγχρονιστικό, να πει τι έκανε αυτός ως Υπουργός, τι γίνεται τώρα, αν θα ψηφίσει, γιατί δεν θα ψηφίσει τα άρθρα που δεν θέλει να ψηφίσει. Απουσιάζει. Είχα συνηθίσει μέχρι τώρα να βλέπω τους Πρωθυπουργούς να απουσιάζουν, για να μην τους ασκηθεί αντιπολίτευση και κριτική στη Βουλή από την αντιπολίτευση. Τώρα, απουσιάζει ο Αρχηγός της Αντιπολίτευσης. Δεν πειράζει, είναι σημείο των καιρών. Ας απουσιάζει. Αν θέλει παράλληλο διάλογο, εντάξει, παράλληλο διάλογο.
Εγώ, όμως, δεν μπορώ παρά να αναφερθώ σε αυτήν τη λυσσώδη προσπάθεια, που είχε γίνει τις τελευταίες μέρες και μήνες, να αναδειχθεί η σκαιότατη προσπάθεια κομματικοποίησης του κράτους από τον ΣΥΡΙΖΑ, και να αναφερθώ στο γεγονός ότι εδώ έχουμε τα επίσημα στοιχεία. Όλη αυτή η συζήτηση περί των μετακλητών υπαλλήλων. Δηλαδή ποιων; Των στενών συνεργατών, που δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Εδώ κάνουμε μια τομή για την αξιολόγηση των υπαλλήλων και για να έχουμε ιεραρχικά ψηλά στη δημόσια διοίκηση -ακόμα και στα Υπουργεία- λειτουργούς δημόσιους υπαλλήλους, και μιλάτε για τους μετακλητούς.
Κι έρχομαι, λοιπόν, εδώ με αδιάψευστα στοιχεία. Πού είστε, κύριε Λεβέντη, που τα παρακολουθείτε αυτά. Δεν ξέρω αν είναι εδώ. Και ο κ. Λεβέντης έχει δουλειά σήμερα; Τι γίνεται; Όλοι δουλειά έχουν. Πού είναι, που τα παρακολουθεί και συγκρίνει;
Το 2014, λοιπόν, το κόστος στο Δημόσιο από τους μετακλητούς υπαλλήλους επί κυβερνήσεως Σαμαρά, είναι 15.196.000 ευρώ. Τώρα είναι 10.850.000 ευρώ. Μείωση ετήσιου κόστους κατά 28,6%. Παρακαλώ να κατατεθεί στα Πρακτικά.
Επίσης, δεν πήραμε και απάντηση ούτε για το ποιο ήταν αυτό το μεγάλο εκσυγχρονιστικό όραμα, που έκανε τον κ. Μητσοτάκη, ως Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, να αλλάξει -λίγο πριν την πολιτική αλλαγή που ερχόταν και όλοι το έβλεπαν- τους διευθυντές, δεκάδες διευθυντές μέσα σε μια νύχτα, με μια υπογραφή. Αλλά ούτε και πώς γίνεται ο κ. Βερναρδάκης να κάνει μια τόσο δύσκολη δουλειά και να φέρνει αυτήν τη μεταρρύθμιση, αλλά να έχει τρεις μετακλητούς και όχι πενήντα, όπως είχε ο κ. Μητσοτάκης που δεν έδωσε ποτέ απάντηση γι’ αυτό.
Δεν είναι εδώ, για να μας απαντήσει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πειράζει, όμως. Είναι προφανές ότι η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας προτιμά για άλλη μια φορά να σιωπήσει σε ένα κρίσιμο θέμα, που αφορά όχι μόνο το παρελθόν αλλά και το μέλλον του τόπου. Διότι η διάρθρωση του κράτους, η διοίκηση, είναι κρίσιμο θέμα και μια μεταρρύθμιση που πολλοί στην Ευρώπη, πραγματικά, περιμένουν χρόνια να δουν να συμβαίνει στην Ελλάδα.
Όμως, θα ήθελα, κλείνοντας, να αναφερθώ και σε ένα θέμα, για το οποίο θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι τόσο εύκολο για τον κ. Μητσοτάκη -παρά το γεγονός ότι απουσιάζει σήμερα- να σιωπήσει.
Πριν από λίγη ώρα έλαβα μια επιστολή στο Γραφείο μου. Ο Γενικός Γραμματέας Πρωθυπουργού είναι άλλος από τον Γενικό Γραμματέα Πρωθυπουργού που υπήρχε στο Μαξίμου επί κυβερνήσεως Σαμαρά κι έδινε εντολές στον πρόξενο της χώρας στη Γερμανία να μην παραλάβει υλικό που αφορά φοροφυγάδες.
Αυτές είναι οι αποδείξεις, τα επίσημα έγγραφα του ελληνικού κράτους, στις οποίες αναφέρεται ο κ. Πλεξίδας, Πρόξενος της χώρας μας στη Γερμανία εκείνη την εποχή, λέγοντας ότι «από το Γραφείο του Πρωθυπουργού τότε ο Γενικός Γραμματέας Πρωθυπουργού μου απάντησε να μην παραλάβω».
Βγήκε επισήμως και ο κ. Μητσοτάκης προχθές, αλλά φαντάζομαι επισήμως και η Νέα Δημοκρατία, και τι μας είπε; Μας είπε ότι οι εκκλήσεις τότε του κ. Μπόργιανς προς τον Έλληνα Πρόξενο και οι συνακόλουθες εκκλήσεις του Έλληνα Προξένου προς τον Διευθυντή του Γραφείου του τότε Πρωθυπουργού, του κ. Μπούρα, δεν αφορούσαν κάποιο συγκεκριμένο υλικό, κάποια cd, αφορούσαν know how, παροχή τεχνογνωσίας.
Πριν από λίγη ώρα, λοιπόν, στις 19:15΄ το απόγευμα πήρα ένα γράμμα από τον κ. Μπόργιανς στο Γραφείο στο Μαξίμου, ο οποίος μας λέει -και μάλιστα με σαφήνεια- ότι όχι μόνο συνάντησε και μίλησε με τον τότε Πρόξενο, κ. Πλεξίδα, αρκετές φορές, αλλά και πολύ ρητά, με σαφήνεια, ότι δεν του πρόσφερε μόνο τεχνική συνεργασία, αλλά και βοήθεια για την επεξεργασία στοιχείων που βρίσκονταν τότε αποθηκευμένα σε cd. Το καταθέτω στα Πρακτικά.
Ο κ. Πλεξίδας, λοιπόν, ενημέρωσε το Μαξίμου τότε και το Μαξίμου απέρριψε την πρόταση. Νομίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι τα λόγια περιττεύουν.
Είναι αρκετά σαφές και για εσάς, γι’ αυτό και δυσανασχετείτε, τι σημαίνει αυτό, όσο και για εμάς είναι σαφές τι σημαίνει αυτό. Γι’ αυτό και δεσμευόμαστε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσουμε αυτήν την υπόθεση να κλείσει έτσι απλά.
Όλα στο φως! Τα ψέματα τελείωσαν.
.Και αν κάποιοι συνεχίζουν τούτες τις μέρες -γιατί έχουν συνηθίσει, τα ίδια έκαναν σε όλους- να μας απειλούν, λέγοντας μας «Δεν είστε προσωρινοί», αλίμονο! Δημοκρατία έχουμε! Κανένας μας δεν είναι προσωρινός στη Δημοκρατία. Όλοι μας κρινόμαστε στο φως και μας κρίνει ο ελληνικός λαός.
Τους απαντάμε ότι εμείς το ξέρουμε ότι δεν είμαστε προσωρινοί και κρινόμαστε. Καιρός να μάθετε εσείς ότι τελείωσε αυτό που νομίζατε ότι θα είναι μόνιμο, η ασυλία σας και η εξουσία σας. Τελείωσε άπαξ και διά παντός,
Φωτογραφία: eurokinissi
Διαβάστε επίσης: Τσίπρας σε Μέρκελ: Δεν τηρήσατε όσα συμφωνήσαμε στις Βρυξέλλες
