«Τριτώνει» η προσπάθεια για δήθεν επισκόπηση δαπανών σπάταλων δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών

Και δεν κρατιέμαι για μιαν ακόμη φορά να αναφέρω για το ελληνικό πολιτικό και οικονομικό δράμα την αιώνιας επιβεβαίωσης γνωστή ρήση του Μαρξ ότι «η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ως τραγωδία και τη δεύτερη φορά ως φάρσα». Διότι, αυτοί οι περιβόητοι «προϋπολογισμοί μηδενικής βάσης» είχαν εξαγγελθεί ήδη από το 1979, αλλά τελικά κατέληγαν να είναι… «μπακάλικοι»! Σημειώνω, πάντως, μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση αυξήθηκαν σημαντικά οι χώρες που προχώρησαν στη διεξαγωγή επισκοπήσεων δαπανών των κρατικών προϋπολογισμών, διότι, όπου εφαρμόζονται σωστά, επιτυγχάνεται, πράγματι,  συγκράτηση δαπανών, εξοικονόμηση πόρων και αποτελεσματικότητα στη χρησιμοποίησή τους.
Αλλά, αυτά ισχύουν και ευδοκιμούν σε άλλες χώρες. Διότι, υπενθυμίζεται ότι και στη χώρα μας τα τελευταία τέσσερα χρόνια, ύστερα από έρευνα του ΚΕΠΕ, σε συνεργασία με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και άλλα υπουργεία διεξήχθη μεγάλη έρευνα, της οποίας οι προτάσεις  περιελήφθησαν στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016, έτσι για να «παίρνουμε τις δόσεις» του Μνημονίου. Επίσης, μια άλλη έρευνα από έξι υπουργεία για το ίδιο θέμα πραγματοποιήθηκε  στο δεύτερο εξάμηνο του 2014, αλλά και στις δύο περιπτώσεις οι επιχορηγήσεις και οι αναλήψεις χρεών δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών «πήγαιναν σύννεφο» σε μια περίοδο που τα δύο Μνημόνια «τσάκιζαν κόκαλα» της οικονομίας, των ελληνικών νοικοκυριών, των συνταξιούχων, των φορολογουμένων και των επιχειρήσεων…
Και ιδού το «χρύσωμα του χαπιού» στην ίδια σελίδα με την ακόλουθη «γλώττα λανθάνουσαν: «Το εγχείρημα αυτό προλειαίνει το έδαφος για τη μελλοντική μετάβαση της δημοσιονομικής διαχείρισης σε προϋπολογισμό προγραμμάτων, με επίκεντρο την αξία των χρησιμοποιούμενων πόρων, την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των δράσεων που χρηματοδοτούν και την κατεύθυνση αυτών σε τομείς που αποτελούν κυβερνητική προτεραιότητα…».