Μπορεί να μην κατάφερε να απομακρύνει τους υπουργούς που ήθελε, υποκύπτοντας σε εσωκομματικές πιέσεις και ισχυρά βέτο, οφείλουμε όμως να αναγνωρίσουμε στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ότι κατάφερε να «κοντύνει» ορισμένους εξ αυτών, με τις «διορθωτικές κινήσεις» του.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Άδωνις Γεωργιάδης που είδε να χάνει μεγάλο μέρος των αρμοδιοτήτων του, είτε στη διαχείριση των ΕΣΠΑ, είτε στην προώθηση των επενδυτικών προγραμμάτων.
Αλλά και για τον κο. Σταϊκούρα , η αναβάθμιση του κου. Σκυλακάκη στέλνει ένα «καμπανάκι», ενώ η τοποθέτηση του κου. Τσακλόγλου, ως υφυπουργού Εργασίας, φαίνεται πως θα σημάνει την αφαίρεση του ασφαλιστικού, από τον κο. Βρούτση.
Τον κρίσιμο τομέα του περιβάλλοντος φαίνεται επίσης ότι χάνει ο Κωστή Χατζηδάκη, με την τοποθέτηση του εκ Κορινθίας κου. Ταγαρά.
Το ίδιο θα μπορούσε να ειπωθεί ως προς τον κο. Κικίλια, σε σχέση με τη νέα υφυπουργό κα. Ράπτη.
