Είναι ενδιαφέρον ότι το φαινόμενο παρατηρήθηκε. καταγράφηκε. αναλύθηκε σε πρώτο επίπεδο ανά τον Τύπο. Αλλά δεν διεκδίκησε την κεντρικότητα που του άρμοζε.
Ο λόγος για την διπλή κίνηση Ερντογάν προς Ρωσία και προς Ισραήλ, που μέσα σε λίγες μέρες πάνε να κλείσουν τα ανοικτά μέτωπα τα οποία λειτουργούσαν ανασχετικά για την συνολική εξωτερική πολιτική της Άγκυρας. Πριν έξη χρόνια είχε σημειωθεί το επεισόδιο με το Μαvi Marmara, με το οποίο Τούρκοι ακτιβιστές είχαν επιχειρήσει να σπάσουν τον αποκλεισμό της Γάζας και δέχθηκαν ανασχετική επίθεση Ισραηλινών κομμάντος, με νεκρούς: έκτοτε, ο άξονας Άγκυρας-Τελ Αβίβ είχε όχι απλώς κλονιστεί, αλλά σχεδόν σπάσει. Αφήνοντας – ας είμαστε ρεαλιστές – τον χώρο για ανάπτυξη των σημαντικών Ελληνο-Ισραηλινών σχέσεων, που απέκτησαν μέχρι και αμυντική διάσταση (υπό τρεις διαφορετικές Κυβερνήσεις μας, δε). Εδώ και καιρό, οι σχέσεις Ισραήλ-Τουρκίας επισκευάζονταν, όμως ήδη πέρασαν σε πλήρη αποκατάσταση – δεν είναι, δε, τυχαίο ότι ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου κάλεσε τηλεφωνικά τον ομόλογό του Αλέξη Τσίπρα, να τον ενημερώσει (και, αντιλαμβανόμαστε, να διαβεβαιώσει ότι οι ΕλληνοΙσραηλινές σχέσεις παραμένουν κλπ κλπ.).
Σχεδόν ταυτόχρονα, με επιστολή Ερντογάν προς τον Βλαντίμιρ Πούτιν ζητήθηκε επισήμως συγγνώμη για την κατάρριψη του Ρωσικού Sukhoi – προ 7μήνου αυτό το επεισόδιο – στην φλεγόμενη μεθόριο Τουρκίας/Συρίας, σαν πρωτοβουλία αποκατάστασης των διμερών σχέσεων που είχαν φθάσει στο όριο της ανάφλεξης. Ναι μεν η Αγκυρα δεν έφθασε στο σημείο να δώσει αποζημίωση, όπως ζητούσε η Μόσχα, αλλά “διεξάγονται έρευνες” προκειμένου να βρεθούν οι υπεύθυνοι της κατάρριψης. Μολονότι, δε, η Μόσχα δηλώνει ότι η ανασύνδεση των σχέσεων “δεν θα είναι υπόθεση λίγων ημερών”, η ανακούφιση σε επίπεδο διεθνούς περιβάλλοντος είναι φανερή ήδη.
Τι είναι εκείνο που σπρώχνει την Άγκυρα σε συνολική αναθεώρηση της στάσης της; Ασφαλώς οι εσωτερικές πιέσεις δεν μπορούν να αγνοηθούν – η προχθεσινή πολύνεκρη επίθεση στο αεροδρόμιο Κεμάλ Ατατούρκ της Πόλης δίνει το τραγικό στίγμα – ενώ το δίδυμο μέτωπο του Κουρδικού και της επιθετικότητας ΙSIS προς την Άγκυρα (που είναι πλέον απόλυτα φανερό ότι “έπαιξε με την φωτιά και κάηκε”) δεν αντέχεται. Δεν είναι χωρίς συνέπειες και η αμφίθυμη – στην καλύτερη για την Τουρκία περίπτωση – στάση της Ουάσιγκτων απέναντι στην Άγκυρα: τελευταίο βήμα, ο ανεφοδιασμός Αμερικανικών αεροπλάνων που επιχειρούν, όχι πλέον στο Ιντσιρλίκ της Τουρκίας αλλά στην λωρίδα μέρους των αντι-ISIS ανταρτών στα Βόρεια της Συρίας. Όπου, άλλωστε, εδαφική ημι-συνέχεια παρέχει πλέον στην Κουρδική οντότητα στην μεθόριο διέξοδο μέχρι την Μεσόγειο…
Θα ακουστεί τετριμμένο, αδύναμο: όμως οι εξελίξεις αυτές στην Τουρκία “απελευθερώνουν” αντισταθμιστική επιθετικότητα προς την δική μας πλευρά . Αιγαίο; Κυπριακό; Προσδεθείτε! Και τούτο, την στιγμή που, με το τέλος Ιουνίου, λήγει η “προθεσμία” Ερντογάν προς την ΕΕ για την άρση της υποχρέωσης βίζας για τους Τούρκους στα πλαίσια της συμφωνίας για το προσφυγικό. Ξαναπροσδεθείτε!
