Τότε ήταν διαπλοκή, τώρα τι είναι;

Διαβαζω, τις καταγγελίες και τη σκληρή γλώσσα που χρησιμοποιεί ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης στην Περιφέρεια Αττικής Γιάννης Σγουρός κατά της περιφερειάρχου και του Ειδικού Διαβαθμιδικού Συνδέσμου Νομού Αττικής και δεν το πιστεύω. Όχι τα γραφόμενά του, αλλά δεν πιστεύω την απόφαση που πήρε η διοίκηση. Αποφάσισε για τα επόμενα τρία χρόνια (δικαίωμα προαίρεσης) να αναθέσει απευθείας τη λειτουργία του Εργοστασίου Μηχανικής Ανακύκλωσης και Κομποστοποίησης (ΕΜΑΚ) Α. Λιοσίων στο ήδη εγκατεστημένο κοινοπρακτικό σχήμα. Πρόκειται για τον γνωστό εργολάβο, εναντίον του οποίου έπνεε μένεα η τωρινή διοίκηση και δεν εφίδετο χαρακτηρισμών. Μαλιστα κατηγορούσε την προηγούμενη περιφερειακή αρχή ότι προχωράει σε απευθείας αναθέσεις! Χρησιμοποιούσε σκληρή ρητορική και μάλιστα έκανε λόγο για ..διαπλοκή! Και το πλέον περίεργο είναι ότι η απόφαση ελήφθη παραμονή Χριστουγέννων! Αφού δηλαδή είχαν εξαντληθεί όλες οι ποσότητες των απορριμμάτων που προβλέπονταν βάσει της αρχικής σύμβασης. Με απλά λόγια το εργοστάσιο με το νέο έτος θα ξέμενε από πάροχο λειτουργίας και αναπόφευκτα θα διέκοπτε τη λειτουργία του. Πρόκειται για μία απόφαση που προκαλεί πληθώρα πολύ σοβαρών ερωτημάτων ως προς τον χρόνο που ελήφθη, τον τρόπο που οδηγήθηκε η διοίκηση του ΕΔΣΝΑ σε αυτήν, αλλά και για το γεγονός ότι έρχεται σε πλήρη ανακολουθία με όσα διακήρυττε προεκλογικά : ότι δηλαδή πρόκειται να κλείσει τον «εφιάλτη» της Φυλής και ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε απευθείας ανανεώσεις συμβάσεων. Αντί λοιπόν η νέα διοίκηση του ΕΔΣΝΑ να ξεκκινήσει έστω τις διαδικασίες του διαγωνισμού προς όφελος της διαφάνειας και του υγιούς ανταγωνισμού, άφησε να παρέλθει άπρακτο χρονικό διάστημα ενάμιση έτους για να καταλήξει στην επιλογή της απευθείας ανάθεσης στην ήδη εγκατεστημένη κοινοπραξία. Και το ερώτημα παραμένει: για ποιο λόγο; Πόσο είναι τελικά το κόστος της νέας σύμβασης; Και τελικά τότε ήταν διαπλοκή. Τώρα πως λέγεται;