Το κοινό σημείο αναφοράς, σε οποιαδήποτε συζήτηση για τον εκλογικό νόμο, είναι η ταυτόχρονη διασφάλιση της ισοτιμίας της ψήφου, αλλά και της κυβερνησιμότητας.
Ακόμη και οι θιασώτες της απλής αναλογικής, δεν αρνούνται την ανάγκη συγκερασμού των δύο αυτών αρχών. Απλώς πιστεύουν ότι αυτό εξασφαλίζεται εξίσου ή και πιο αποτελεσματικά, με κυβερνήσεις συνεργασίας. Βέβαια, όπως παρατήρησε ο Χριστόφορος Βερναρδάκης, το αίσθημα προσαρμογής των εκλογέων, μπορεί να οδηγήσει σε υπερενίσχυση του εικαζόμενου πρώτου, προκειμένου να παρακαμφθεί ο υποτιθέμενος κίνδυνος ακυβερνησίας.
Επιπλέον, στο βαθμό που περάσει στο εκλογικό σώμα, μια τέτοια κινδυνώδης προπαγάνδα, μπορεί η επιμονή στην απλή και ανόθευτη αναλογική, να εκληφθεί ως ηττοπαθής στάση. Ο μόνος τρόπος για να αποκρουστεί μια τέτοια επιχειρηματολογία (την είδαμε ήδη να προβάλλεται από τον πρωθυπουργό, σε πρόσφατη συνέντευξη του) είναι η πειστική προβολή δυνητικών κυβερνητικών σχημάτων, που θα μπορούσαν να προκύψουν, στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, που να εγγυώνται τη βιώσιμη και σταθερή διακυβέρνηση.
Επειδή δε, όπως σωστά αξιολογείται, η ψήφιση του νέου εκλογικού νόμου, σε συγκρουσιακό κλίμα, κάτι που μάλλον επεδίωξε η πλειοψηφία, παραπέμπει σε επιτάχυνση των εξελίξεων, δηλαδή σε προσφυγή στις κάλπες, πολύ πριν τη συνταγματική προθεσμία, τα δεδομένα στο πολιτικό πεδίο και οι κοινοβουλευτικοί συσχετισμοί, είναι πολύ συγκεκριμένα.
Με τα σημερινά δεδομένα, απαιτείται η σύμπραξη περισσότερων των δύο κομμάτων, για το σχηματισμό κυβέρνησης, εκτός αν υπάρξει σύμπραξη των δύο πρώτων. Εκτός, επαναλαμβάνουμε, αν οι ίδιοι οι εκλογείς κάνουν τη μεγάλη έκπληξη, στη βάση της προσαρμοστικής ικανότητας, που αναφέραμε. Αλλά προς ποια κατεύθυνση;
Παραδόξως, πάντως, ο φόβος της έκπληξης φαίνεται να διακατέχει περισσότερο τους κυβερνώντες. Αυτό δείχνει η στάση τους, στη Βουλή, που προκάλεσε και τη μεγάλη ένταση. Το ότι δηλαδή, ενώ επανέφερε τη διάταξη για την παροχή του μπόνους και σε συνασπισμό κομμάτων, ταυτόχρονα έθεσε τέτοιες αριθμητικές προϋποθέσεις (ο μέσος όρος του αθροίσματος τους να είναι μεγαλύτερος του ποσοστού του αυτοτελούς σχηματισμού) ώστε στην πράξη να ακυρώνεται. Δεν είναι τυχαίο ότι η πιο έντονη αντίδραση προήλθε από το ΚΙΝΑΛ, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του οποίου Ανδρέας Λοβέρδος, αναρωτήθηκε τι φοβούνται οι κυβερνώντες. Έλα μου ντε…
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
