Της Ελένης Τσερεζόλε
Ρεσιτάλ. Αυτή είναι η λέξη που περιγράφει καλύτερα την χθεσινή τοποθέτηση του υπουργού Εργασίας, Κωστή Χατζηδάκη, από το βήμα της Βουλής, υποστηρίζοντας το αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Ένα νομοσχέδιο «σήμα κατατεθέν» των συμφερόντων που εξυπηρετεί: των μεγάλων επιχειρηματιών, εκείνων των λίγων και ισχυρών που στηρίζουν ανεπιφύλακτα την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η ικανότητα του κ. Χατζηδάκη να κάνει το μαύρο, άσπρο δεν είναι τωρινή. Είχε φανεί από τον τρόπο με τον οποίο είχε υποστηρίξει πέρσι, τέτοια εποχή, τον αντιπεριβαλλοντικό νόμο, που είχε βαφτίσει ξανά με μια παραπλανητική ονομασία –τότε το όνομα ήταν «εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας». Φυσικά στην πραγματικότητα πρόκειται για τον χειρότερο περιβαλλοντικό νόμο, που ανοίγει κερκόπορτες κατά του περιβάλλοντος, αφήνοντας απροστάτευτες ακόμη και πολύτιμες περιοχές natura.
Και τότε όπως και τώρα, ο κ. Υπουργός (τότε Περιβάλλοντος και Ενέργειας, σήμερα Εργασίας), είχε πάρει σβάρνα τα κανάλια, για να περάσει το μήνυμά του: ο νόμος είναι άριστος, υπέρ των πολιτών, των δικαιωμάτων κ.λπ. Με γλαφυρό τρόπο, ψευδή συνήθως παραδείγματα και μπόλικη αντί-ΣΥΡΙΖΑ κριτική (σα να ήταν ακόμη στην κυβέρνηση ο Αλέξης Τσίπρας), πάντα με το γνωστό γλυκομίλητο ύφος. Πλέον στο νόμο για την εργασία έχει ήδη «γράψει» με δύο φράσεις του: ότι οι εργαζόμενοι θα μπορούν να πληρώνονται με ρεπό, καθώς και η αναφορά του στη… «μανουλίτσα» που πλέον, κατά τον ίδιο, ωφελείται από το νέο νόμο για να φροντίζει τα παιδιά της!
Χθες προσέθεσε στο παλμαρέ του κι ένα… ρεσιτάλ προκλητικότητας και υποκρισίας σε βάρος, όχι απλά της αντιπολίτευσης, αλλά της κοινωνίας, των εργαζομένων, που τους εμπαίζει, όταν υποστηρίζει ότι η ΝΔ… «είναι με την κοινωνία», φθάνοντας μέχρι του σημείου να πει ότι «νόμος δεν είναι το δίκιο του εργάτη, αλλά το δίκιο του φοιτητή, του αναπήρου και του αρρώστου που θέλει να εξυπηρετηθεί». Το τερμάτισε δηλαδή ο κ. Υπουργός.
