Της Ελένης Τσερεζόλε
Οσο κι αν διαρρηγνύει τα ιμάτιά της η Φώφη Γεννηματά, και να επιχειρεί να κρατήσει ίσες αποστάσεις μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, άλλο τόσο η πραγματικότητα – η πραγματικότητα του κόμματός της – τη διαψεύδει. Και αυτό δεν είναι ούτε συγκυριακό ούτε τυχαίο. Έχει να κάνει με τον πυρήνα της φιλοσοφίας του ΚΙΝΑΛ. Μιας φιλοσοφίας, που αποτυπώνεται άλλωστε και στα προεκλογικά σποτάκια του ΚΙΝΑΛ, που κάνουν λόγο για «παλιά» και «νέα» Δεξιά, βάζοντας στο ίδιο επίπεδο τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ. Ταυτίζοντας τα δύο κόμματα σαν να πρόκειται για τον ίδιο πολιτικό χώρο – το χώρο της συντήρησης. Πρόκειται φυσικά για μια χονδροειδή προσέγγιση της πραγματικότητας, που από όποια οπτική κι αν την αντιμετωπίσει κανείς, δεν συνιστά απλά μια λάθος «ανάγνωση» αλλά μια υποβολιμαία αντιμετώπιση, που διαστρεβλώνει την πραγματικότητα. Μια διαστρέβλωση η οποία ωστόσο δεν πλήττει τόσο τη ΝΔ όσο τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς τον εμφανίζει ως… δεξιό, συντηρητικό κόμμα, που λίγα το χωρίζουν από τον νεοφιλελευθερισμό του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Την ίδια στιγμή, και αυτό δεν είναι παράδοξο αλλά μέρος της ίδιας στρατηγικής, η κα Γεννηματά διόλου δεν κλείνει την πόρτα σε ενδεχόμενο συνεργασίας με τη ΝΔ – προφανώς, σύμφωνα με τη δική της λογική, επιλέγει το πρωτότυπο (την αυθεντική δεξιά) και όχι το κακέκτυπο (τον ΣΥΡΙΖΑ, κατά την άποψή της). Δεν είναι έτσι καθόλου τυχαίο ότι στα μείζονα το ΚΙΝΑΛ στοιχίζεται με την ατζέντα του Μητσοτάκη σε ό,τι αφορά π.χ. την κατάργηση της απλής αναλογικής στην επόμενη Βουλή, την κατάργηση του Νόμου Κατρούγκαλου, την «επαναδιαπραγμάτευση» για μείωση των στόχων των πρωτογενών πλεονασμάτων, κ.α. Την ίδια στιγμή η κα Γεννηματά κάνει λόγο για ένα «προοδευτικό προγραμματικό πλαίσιο» που δήθεν μπορεί να… επιβάλλει στη ΝΔ ως προϋπόθεση συνεργασίας τους. Μπερδευτήκατε; Δεν είναι αυτά σαφή; Έχετε απόλυτο δίκιο. Γιατί αυτός είναι και ο στόχος του ΚΙΝΑΛ: η δημιουργική ασάφεια ως προς τις σχέσεις με τη ΝΔ ενώ παράλληλα, σε ό,τι αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ, η απόρριψη είναι κατηγορηματική. Στην πραγματικότητα πρόκειται για χονδροειδή παραχάραξη της πραγματικότητας των δύο πόλων: του πόλου της προόδου και εκείνου της οπισθοδρόμησης. Του πόλου που, είτε το θέλει είτε όχι το ΚΙΝΑΛ, τον εκφράζει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και εκείνου που τον εκφράζει η ΝΔ. Δύο πόλων εκπροσωπούν δυο εκ διαμέτρου αντίθετες φιλοσοφίες. Εκ των οποίων εκείνη της προόδου, της ευημερίας των πολλών εξέφραζε κάποτε ο Γιώργος Γεννηματάς, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
