Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έκλεισε 100 ημέρες διακυβέρνησης. Πρόκειται για ένα συμβολικό όριο που χωρίς να σημαίνει πολλά πράγματα, σηματοδοτεί τα πρώτα βήματα μιας νέας εξουσίας. Ορόσημο και αποτύπωμα της διακυβέρνησης της ΝΔ, αποτελεί το λεγόμενο “αναπτυξιακό” πολυνομοσχέδιο που κατέθεσε μεταμεσονύκτια και το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ πολλών άλλων και άσχετων μεταξύ τους διατάξεων, και την προκλητική κατάργηση του “Πόθεν Έσχες” για τους καναλάρχες ενώ αυτή διατηρείται για τους… δημοσιογράφους! Πέραν όμως αυτής της, άκρως ενδεικτικής των σχέσεων της ΝΔ με τους μιντιάρχες, ρύθμισης, το πολυνομοσχέδιο είναι φανερό ότι εκτροχιάζει τη χώρα από τη ρότα στην οποία την είχε θέσει η κυβέρνηση της ΝΔ. Τη ρότα της δίκαιης και βιώσιμης ανάπτυξης.
Συγκεκριμένα, κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι ότι το συγκεκριμένο νομοθέτημα προάγει μια “επιχειρηματικότητα” κομμένη και ραμμένη στα μέτρα κλάδων όπου δραστηριοποιούνται φιλικά προς την ΝΔ οικονομικά συμφέροντα – διανομή Τύπου, ταχυμεταφορές, delivery φαγητού, εξορύξεις… Την ίδια στιγμή, στις γενικές του γραμμές το πολυνομοσχέδιο βάλλει, αποδομώντας, σειρά επιτευγμάτων της προηγούμενης κυβέρνησης και εγκαθιδρύει νέο πλέγμα λειτουργίας των επενδύσεων, δημιουργώντας ένα περιβάλλον άκρως φιλικό για τους ολίγους και ισχυρούς σε βάρος των πολλών. Έτσι το πολυνομοσχέδιο πλήττει τα εργασιακά δικαιώματα, με την υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων, γεγονός που θα οδηγήσει σε μειώσεις μισθών, περιορίζει δραστικά το δικαίωμα προσφυγής στη διαιτησία, δυσκολεύει την κήρυξη απεργίας. Υποβαθμίζει την προστασία του περιβάλλοντος, ενθαρρύνοντας την αδιαφάνεια και την ασυδοσία, δίνοντας το δικαίωμα στον Υπουργό Ανάπτυξης να υπογράφει περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις!
Παράλληλα το νομοσχέδιο περιλαμβάνει, με διαδικασία fast track σειρά άσχετων διατάξεων που μάλιστα δεν έχουν περάσει καν από τη δημόσια διαβούλευση, όπως ρυθμίσεις του υπουργείου Παιδείας. Διατάξεις κρίσιμες για την εκπαίδευση, λειτουργία κολεγίων, κατάργηση τμημάτων ελεύθερης πρόσβασης, απελευθέρωση διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, κ.α., με μοναδικό στόχο την κατασυκοφάντηση και την αποδόμηση του θετικού έργου του ΣΥΡΙΖΑ, με την απόσυρση του Δημοσίου από τις υποχρεώσεις του προς τη δημόσια εκπαίδευση και τη δημιουργία συνθηκών για την ενίσχυση της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
Με ένα σμπάρο δηλαδή πολλά τρυγόνια. Τόσο για την οικονομική λειτουργία όσο και για την εκπαιδευτική, υπό τη… σκέπη του πολυνομοσχεδίου που κάλλιστα θα μπορούσε να ονομαστεί και “πολυ-μνημόνιο”. Ένα “πολυ-μνημόνιο” που στην κατεύθυνση της νέας διακυβέρνησης της ΝΔ: σε βάρος της υγιούς οικονομικής λειτουργίας, του συνδικαλισμού, της δημόσιας εκπαίδευσης, του περιβάλλοντος. Σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Σε βάρος του τόπου.
