Το γεγονός ότι η υπουργός Παιδείας πήρε πίσω τη ρύθμιση στο υπό διαβούλευση νομοσχεδίου για την αξιολόγηση, που αφορούσε μια καθόλα αντιδραστική κατανομή μαθητών ανά τμήμα, στη βάση «ποιοτικών χαρακτηριστικών», είναι μία πολύ θετική εξέλιξη. Και όπως τόνισε ο αρμόδιος Τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., Νίκος Φίλης, «παίρνουν πίσω τις πρώτες διατάξεις -να πάρουν και το νόμο».
Η συγκεκριμένη, αποσυρθείσα πλέον υπό τη γενικευμένη κατακραυγή, ρύθμιση, αντιπαιδαγωγική διάταξη, αποτυπώνει πλήρως την αντίληψη της κυβέρνησης για τον ρόλο της Παιδείας, του σχολείου: ως εργαλεία αποκλεισμού και περιθωριοποίησης των παιδιών πιο αδύναμων, ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Δεν είναι τυχαίο ότι η διάταξη αυτή προχωρούσε υποκατάσταση της αρχής της αλφαβητικής κατάταξης των μαθητών στα τμήματα, με κριτήρια που διαχώριζαν τους μαθητές ανάλογα με το μαθησιακό τους επίπεδο, την καταγωγή του κ.ά.. Μαζί με τη διάταξη αυτή, η υπουργός απέσυρε και μία ακόμη που αφορούσε στη δυνατότητα να διεκδικήσουν διευθυντικές θέσεις στη δημόσια εκπαίδευση, ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί.
Πέρα από τις απορίες που δημιουργεί η ένταξη των δύο ρυθμίσεων στο νομοσχέδιο, τίθεται ευρύτερα θέμα για αυτό καθαυτό τον χαρακτήρα το νομοσχεδίου. Ενός κειμένου που εγγράφεται ακριβώς στη αντιπαιδαγωγική και, σε τελευταία ανάλυση, βαθιά αντιδημοκρατική αντίληψη για τη λειτουργία του δημόσιου σχολείου, όχι απλά ενός προσώπου –της υπουργού Ν. Κεραμέως- αλλά της νεοδεξιάς κυβέρνησης Μητσοτάκη, που προχωρά αποφασιστικά σε μία κρίσιμη αντιμεταρρύθμιση στον ευαίσθητο χώρο του δημόσιου σχολείου.
Η επιλογή δεν είναι τυχαία. Αντί για τη στήριξη και βελτίωση που χρειάζεται το δημόσιο σχολείο για να παίξει τον κοινωνικά χειραφετητικό του ρόλο, για κοινωνική συνοχή και μείωση των ανισοτήτων, η νεοδεξιά στοχεύει στην απομείωσή του. Και την ενίσχυση της ιδιωτικής εκπαίδευσης στο πλαίσιο της αναπαραγωγής των βαθιών ταξικών ανισοτήτων. Χωρίς ψιμύθια και εξωραϊσμούς. Απλά οι συγκεκριμένες διατάξεις «θυσιάστηκαν» προκειμένου να περάσει το βασικό: ένα βαθιά λαβωμένο δημόσιο σχολείο.
