Όχι τόσο στις επικίνδυνες παιδαριώδεις και τελικά αποτυχημένες κινήσεις της Ζωής (η οποία έκρινε επάναγκες να ζητήσει προστασία απο πρωτοσέλιδο της ΚΟNTRA Nεws, όπως είχε ζητήσει προστασία απο τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, να μαζέψει τον Πανούση ή… τον Μάρδα) ή στην ταλαίπωρη κοινοβουλευτική παρουσία του Γιάνη Βαρουφάκη (με ολόλευκο σιδερωμένο και σεμνοπρεπές πουκάμισο αντί για patchwork, ή λαχούρι, ή χαβανέζικο, και με άγχος να τοποθετηθεί κατά τρόπο που να “σώζει” την έως τώρα καταστροφική διαπραγματευτική του στάση, αλλά και να εξασφαλίζει κι αυτός την στήριξη Τσίπρα, με τον προεδρεύοντα Αλέξη Μητρόπουλο – έναν απο τα “παρών” εν συνεχεία! – να τον τραμπουκίζει προκειμένου να τελειώνει γρήγορα). Όσο αναφερόμαστε στα απόνερα του Eurogroup της 14ης Αυγούστου – Eurogroup πραγματικού, κι όχι με τηλεδιάσκεψη – Eurogroup όπου είχε έρθει στο τραπέζι η μόλις ψηφισμένη απο την Αθήνα συμφωνία αλλά και μια ενδεχόμενη συμφωνία-γέφυρα, ώστε να ικανοποιηθεί η εμμονή Βερολίνου (δηλαδή Σώϋμπλε, αλλά το πράγμα μπλέκει, δείτε την συνέχεια) να παραταθεί κι άλλο η διαπραγμάτευση.
Τελικά η έγκριση του Eurogroup στην κυρίως συμφωνία δόθηκε. Προστέθηκαν βέβαια κάποιες διευκρινήσεις, όπως η εξειδίκευση του τρόπου ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών (όπου “καταδικάστηκαν” σε bail-in πέραν των μετόχων οι ομολογιούχοι: όπως με την SNS Reaal, που την είχε χρεοκοπήσει μ’ αυτήν την καινοτομία ο φίλος μας Ντάϊσσελμπλουμ στην Ολλανδία το 2013) ή πάλι η αυστηροποιηση της πρώτης επιθεώρησης/αξιολόγησης στην κυρίως συμφωνία του Ελληνικου Προγράμματος (το φθινόπωρο, πράγμα που υπόσχεται ενδιαφέροντα πράγματα για τις ενδεχόμενες εκλογές).
Όμως το Eurogroup είχε ένα βασικό θύμα: τις εμμονές του επίσης φίλου μας Βόλφγκανγκ Σώϋμπλε – ουσιαστικά τον ίδιο τον Σώϋμπλε! Ο οποίος, αφού δεν πέρασε το Grexit του, μέχρι την τελευταία στιγμή προωθούσε “άλλη λύση” για την Ελλάδα, πάντως πιο διεξοδική και δεσμευτική διαπραγμάτευση, πάντως πιο “δεμένη” συμμετοχή του ΔΝΤ. Ηττήθηκε. Και αυτή η ήττα του, ή πάντως αυτή η υποχώρησή του, καταγράφηκε ήδη στο εσωτερικό/στο Γερμανικό πεδίο. Οπου επι μήνες παίχτηκε η αντιπαλότητά του με την Ανγκελα Μέρκελ, οπωσδήποτε δε η αυριανή του θέση τις ισορροπίες των Χριστιανοδημοκρατών (την στιγμή που διακυβεύονται και οι αυριανές προοπτικές των Σοσιαλδημοκρατών).
Σημαίνει αυτό ότι υπάρχει κίνδυνος με την ψηφοφορία στο Bundestag, όπου εισηγητής της συμφωνίας με την Ελλάδα είναι ο Σώϋμπλε – και δεν παύει να το θυμίζει; Όχι. Οι Γερμανοί είναι σοβαροί άνθρωποι. Σημαίνει κάτι για τις αυριανές και τις μετέπειτα αξιολογήσεις/επιθεωρήσεις του Προγράμματος; Στοίχημα πως ναι! Όλο και κάποιο πρόσθετο προαπαιτούμενο θα βρεθεί μπροστά μας. Σίγουρα το “νέο ΤΑΙΠΕΔ” και η διάρθρωσή του και η πειστική λειτουργία του θα είναι επιδικο – και αυτό σημαίνει πολλά για τους Γερμανούς. Η δε διαπραγμάτευση για το χρέος, δύσκολα θα ανοίξει επί της ουσίας – λόγος για τον οποίο μια πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς εκλογές μπορεί να συναντήσει νέα εμπόδια.
Το βασικό όμως είναι άλλο. Το λαβωμένο το σκυλί, ιδίως άμα πρόκειται για μαντρόσκυλο, να το φοβάσαι.
