Στο μέτωπο της εξάπλωσης του κορωνοϊού σε όλη την Ευρώπη, η Γερμανία φαίνεται προσώρας να κερδίζει τη μάχη. Μιλάμε, πάντα, για τη μάχη με τον ίδιο τον ιό και όχι με τις οικονομικές επιπτώσεις. Την ώρα, δηλαδή, που στην Ιταλία και την Ισπανία συνεχίζει να εκτυλίσσεται ένα δράμα χωρίς τέλος, ενώ άλλες χώρες όπως το Βέλγιο, η Γαλλία και η Ολλανδία απειλούνται επίσης σοβαρά από την εκθετική αύξηση των κρουσμάτων κορωνοϊού, η Γερμανία φαίνεται προσώρας να μην αντιμετωπίζει τέτοιων διαστάσεων κρίση. Παρά τους δραματικούς τόνους που χρησιμοποίησε η καγκελάριος Μέρκελ στο διάγγελμά της -το πρώτο από τότε που ανέλαβε το συγκεκριμένο αξίωμα- όλα δείχνουν ότι προσώρας η Γερμανία έχει καταφέρει να διαχειριστεί το ζήτημα. Οι ειδικοί της υγείας λένε ότι αυτό οφείλεται όχι τόσο στην έγκαιρη λήψη μέτρων και στην αποτελεσματικότητα της «καραντίνας», όσο στο ότι η Γερμανία έχει σχετικά νέο πληθυσμό -σε σχέση με την δημογραφικά γηράσκουσα Ιταλία, για παράδειγμα- αλλά και στο ότι η Γερμανία είναι «πρωταθλήτρια Ευρώπης» στην αναλογία κλινών Μονάδας Εντατικής Θεραπείας ανά 100.000 κατοίκους. Με άλλα λόγια, για μία ακόμη φορά η Γερμανία καταφέρνει να βγει αλώβητη από μία κρίση όχι επειδή κάνει κάτι καλύτερα, αλλά επειδή έχει λεφτά. Λεφτά τα οποία προωθεί και στο σύστημα Υγείας, διασφαλίζοντας πολλές κλίνες για τους πολίτες της.
Μια που μιλάμε, λοιπόν, για λεφτά, η συζήτηση στην Ευρώπη -και δη στην Ευρωζώνη- για την επόμενη μέρα της «κορωνοκρίσης» έχει ανοίξει. Ήδη, σχεδόν οι μισές χώρες της ζώνης του ευρώ -και όλες οι «μεγάλες» πλην Γερμανίας, όπως η Γαλλία, η Ισπανία και η Ιταλία- έχουν ζητήσει την έκδοση «κορωνοομολόγων» -δηλαδή ένα είδος ευρωομολόγου μέσω του οποίου θα μπορεί να διασφαλιστεί άφθονη χρηματοδότηση για όλα τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης, προκειμένου να κλείσουν τις πληγές που ήδη ανοίγει στις οικονομίες τους η κρίση με τον κορωνοϊό.
Όμως, η Γερμανία, για μία ακόμη φορά δεν φαίνεται να βάζει μυαλό, καθώς ούτε ο κορωνοϊός αποδεικνύεται αρκετός προκειμένου η Γερμανία να βάλει νερό στο κρασί της. Αντιθέτως, από προχθές, το Βερολίνο διαμηνύει ότι «τα χρέη πρέπει να συνοδεύονται με όρους» και ότι «εγγυήσεις και έλεγχος πρέπει να βρίσκονται στο ίδιο χέρι». Με άλλα λόγια, όποιος θέλει λεφτά, θα πρέπει να υποστεί Μνημόνια. Το Βερολίνο, δηλαδή, λέει το ίδιο που έλεγε πάντα, ευρισκόμενο στην ίδια κατάσταση που βρισκόταν πάντα: όταν, δηλαδή, ο ευρωπαϊκός Νότος ήταν υπερχρεωμένος και η Γερμανία πραγματοποιούσε ρεκόρ εξαγωγών και πλεονασμάτων, η Μέρκελ επέβαλλε Μνημόνια με τη σιγουριά ότι δε θα βρισκόταν ποτέ στην κατάσταση των άλλων. Τώρα, με την ίδια σιγουριά που απορρέει από τα γεμάτα γερμανικά κρατικά ταμεία, λέει το ίδιο για τον κορωνοϊό. Και κάπως έτσι, φαίνεται για μία ακόμη φορά ποιος τηρεί την πλέον αντιευρωπαϊκή στάση σε όλη την Ευρώπη.
