Όταν ήταν μικρή πίστευε ότι ζούσε στην καλύτερη χώρα του κόσμου, στη Βόρεια Κορέα. Ώσπου μια μέρα, όταν η πείνα χτυπούσε αμείλικτα την χώρα της, η 17χρονη τότε Hyeonsoe, είδε στην τηλεόραση μια εκπομπή από την γειτονική Κίνα, που μετέδιδε η τηλεόραση της Βόρειας Κορέας.
Ο λόγος για τη μικρή, τότε, η οποία παρατηρούσε με έκπληξη τις διαφημίσεις και τις εκπομπές στις οποίες συμμετείχαν γυναίκες που φόραγαν λαμπερά κοσμήματα και έντονα κραγιόν, ενώ οι άντρες φόραγαν ωραία πουκάμισα, σακάκια και τζην παντελόνια.
Μάλιστα, με λύπη της δηλώνει στη γαλλική Figaro ότι: «Στη Βόρεια Κορέα όσα έβλεπε κανείς στην τηλεόραση θεωρούνταν απαγορευμένα, καθώς υπήρχε η θεωρία ότι όλα αυτά είναι στοιχεία του καπιταλισμού και της παρακμής».
Καταδικασμένη στην εξορία η νεαρή κοπέλα έζησε στην Κίνα κρυφά για μερικά χρόνια και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη Νότια Κορέα, μακριά από την οικογένειά της που είχε να τη δει 14 ολόκληρα χρόνια.
Επέστρεψε στα σύνορα με την Κίνα για να βοηθήσει τη μητέρα της και τον αδελφό της να αποδράσουν.
Αυτή την ιστορία διηγείται στο βιβλίο της «Το κορίτσι με τα επτά ονόματα».
Ένα κύμα συμπαράστασης από όλο τον πλανήτη την αγκάλιασε και την ενθάρρυνε. Κι αυτό γιατί οι φυγάδες από το καθεστώς της Βόρειας Κορέας είναι σπάνιοι και ακόμη σπανιότεροι είναι οι άνθρωποι που επιλέγουν να μιλήσουν δημόσια για το δικτατορικό καθεστώς.
