Της Χαράς Καφαντάρη από την Κυριακάτικη Kontranews
Ο τίτλος του άρθρου δεν παραπέμπει σε τίτλο πρωτοποριακής ταινίας του νέου κινηματογράφου. Πρόκειται για τον τίτλο πρόβλεψης του κ. Μητσοτάκη για το φετινό καλοκαίρι, όπως αποτυπώθηκε σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Bild, τέλη Μαΐου, προσπαθώντας να διαφημίσει το «άνοιγμα» του τουρισμού. Φρούδες οι ελπίδες του, αφού το φετινό καλοκαίρι μόνο φυσιολογικό δεν αποδείχτηκε.
¨Ένα πρωτόγνωρο καλοκαίρι για την Πατρίδα μας, με έξαρση πυρκαγιών, ραγδαία επέλαση της Πανδημίας, 40.000 παιδιά εκτός δημόσιων ΑΕΙ και βέβαια επίθεση από την πλευρά της Κυβέρνησης στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές «τσακίζουν» και τη Δημοκρατία.
Η κυβέρνηση, ακάθεκτη «ξεδιπλώνει» την νεοφιλελεύθερη πολιτική της σε όλα τα επίπεδα. Φαίνεται να μην προβληματίζεται για τον κίνδυνο της πανδημίας και μιλά για ΣΔΙΤ στο ΕΣΥ, ενώ πίσω από τις αναστολές εργασίας στους υγειονομικούς, τους μέχρι χθες «ήρωες», κρύβεται πρόθεση ιδιωτικοποιήσεων στην Υγεία. Η επικοινωνιακή της δε πολιτική, σχετικά με τους εμβολιασμούς, είναι πλήρως αποτυχημένη, βασισμένη στην τιμωρητική λογική και όχι στην πειθώ και την επιστημονική τεκμηρίωση. Η πανδημία φαίνεται να αφέθηκε στην τύχη της στιγμής, χωρίς την λήψη μέτρων ανάσχεσης της. Η όλη προσπάθεια επικεντρώθηκε στους εμβολιασμούς, που όμως, παρέμειναν σε χαμηλό επίπεδο, από τα χαμηλότερα στην Ε.Ε. και βέβαια δεν επιτεύχθηκε κανένας από τους στόχους για την οικοδόμηση τείχους ανοσίας. Σήμερα, οι πλήρως εμβολιασμένοι φθάνουν περίπου το 56%, κάτω από τον Μ,Ο, στην ΕΕ.
Η τεράστια οικολογική καταστροφή από τις δασικές πυρκαγιές, που συντελέστηκε αυτό το δύσκολο καλοκαίρι, έχει τεράστιες επιπτώσεις στην οικονομική ζωή των περιοχών που επλήγησαν, στο Περιβάλλον, αλλά και στην ποιότητα του αέρα. Το «επιτελικό κράτος» του κ. Μητσοτάκη, κάηκε μέσα στις στάχτες των 1,3 εκ στρεμμάτων καμένης γης.
Το πολυδιαφημιζόμενο σύστημα Πολιτικής Προστασίας, που ψηφίσθηκε το Φεβρουάριο του 2020 (νόμος 4662/2020) και σε 1,5 μήνα τέθηκε σε αδράνεια, απεδείχθη «άδειο πουκάμισο». Τα αποτελέσματα το αποδεικνύουν. Μέσα στην κρίση των δασικών πυρκαγιών αναδείχθηκε ένας συγκεντρωτικός επιχειρησιακός μηχανισμός, μια υποτίμηση επιστημονικών δεδομένων και προβλέψεων, ακόμη και παραποίησή τους, όταν αμαυρώνουν την εικόνα της αποτελεσματικής κυβέρνησης και βέβαια, σοβαρή έλλειψη πολιτικών Πρόληψης σε όλα τα επίπεδα.
Όσο και να επαίρεται ο κ. Μητσοτάκης για την επιτυχή διαχείριση της κρίσης, η απομάκρυνση των αρμοδίων υπουργών από το υπουργείο ΠΡΟ ΠΟ, είναι μια έμμεση αναγνώριση της αποτυχίας. Η εξαγγελία για δημιουργία υπουργείου Πολιτικής Προστασίας, στην προσπάθειά του να επιτύχει πολιτικές συναίνεσης, με ένα Ανασχηματισμό «φιάσκο», θα αποδειχθεί «κενό γράμμα», αν δεν υπάρξει αλλαγή πολιτικών.
Ο κ. Μητσοτάκης, δεν πείθει πλέον. Η κυβέρνησή του είναι ευάλωτη και ασταθής. Ο μύθος του «πράσινου» Πρωθυπουργού καταρρέει με την τεράστια οικολογική καταστροφή, το ίδιο ισχύει και για το «Επιτελικό» του κράτος. Ο κ. Μητσοτάκης εμφανίζεται πλέον «αδύναμος» ως πρωθυπουργός, όμηρος συμφερόντων οικονομικών και πολιτικών, εσωκομματικών πιέσεων και συσχετισμών. Δεν μπορεί πλέον να κινητοποιήσει, να εμπνεύσει, να πείσει. Οι ιδεοληψίες της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησής του και με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που ιδιωτικοποιεί την επικουρική ασφάλιση, η ραγδαία αύξηση των τιμών σε βασικά κοινωνικά αγαθά (πρωταθλήτρια στην Ευρώπη η Ελλάδα στις αυξήσεις ηλεκτρικού ρεύματος),αλλά και σε είδη πρώτης ανάγκης, αποδεικνύουν ότι δεν αντιλαμβάνεται τις ανάγκες του Σήμερα και δεν μπορεί να τις εκφράσει.
Το ταμείο Ανάκαμψης και η σχετική πρόταση της κυβέρνησης για αξιοποίηση των πόρων του, κατευθύνεται κύρια σε μεγάλα συμφέροντα και επιχειρήσεις. Την ίδια στιγμή όμως, η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα «φυτοζωεί», ενώ η πλειοψηφία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι αποκλεισμένη από τραπεζικό δανεισμό (μόνο 30000 περίπου επιχειρήσεις από τις 800000, έχουν τραπεζική πρόσβαση).
Το «κανονικό» καλοκαίρι του κ. Μητσοτάκη, ίσως είναι η αρχή του τέλους της κυβέρνησής του. Είναι εμφανές, ότι η Πατρίδα έχει ανάγκη από μια δημοκρατική-προοδευτική κυβέρνηση, που θα καλύψει τις ανάγκες της Κοινωνίας, θα ανακάμψει την Οικονομία, εφαρμόζοντας ένα νέο αναπτυξιακό σχέδιο με επίκεντρο τον Άνθρωπο, το Περιβάλλον. ¨Έχει ανάγκη ένα μοντέλο Ανάπτυξης, με τη διάσταση της κλιματικής κρίσης ενσωματωμένη σε όλους τους τομείς και πολιτικές.
Την κυβέρνηση αυτή, θα την επιβάλει ο λαός και οι ανάγκες του. Η Αριστερά είναι και πάλι έτοιμη, να αναλάβει την ευθύνη…
*Βουλευτής Β2 Δυτικού τομέα Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., Αναπλ. Τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
