Αν δει κανείς με «στατικό» τρόπο τις δημοσκοπήσεις –για την ακρίβεια, τα ποσοτικά τους μεγέθη- μπορεί να θεωρήσει ότι έχει να κάνει με μία κυβέρνηση που απολαμβάνει την πολιτική της κυριαρχία.
Η περίφημη «ψαλίδα» στην πρόθεση ψήφου παραμένει αρκετά ανοιχτή με το δεύτερο κόμμα να μην δείχνει προσώρας κοντά στο να μπορεί να αμφισβητήσει την πρωτιά της κυβερνώσης παράταξης, ενώ στην –παραδοσιακά αδιάψευστη- παράσταση νίκης, το προβάδισμα της ΝΔ είναι επίσης ευρύτατο. Το ίδιο ισχύει και για τους περίφημους δείκτες «καταλληλότητας» για την πρωθυπουργία, που ο πρωθυπουργός υπερέχει των αντιπάλων του –μόνο ο περίφημος και «βολικός» «κανένας» τον «χτυπάει» στα ίσια.
Ωστόσο, πίσω από την κουίντα των αριθμών, κρύβονται τα βαριά και ηχηρά μηνύματα των ποιοτικών ευρημάτων: η σχέση της κυβέρνησης με την κοινωνία έχει διαρραγεί, ενώ πλέον κανένα από τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της ΝΔ δεν συγκινεί την πλειονότητα των πολιτών: η υποτιθέμενη διαχειριστική τους υπεροπλία «κάηκε» μαζί με την Εύβοια το καλοκαίρι, την πήραν τα νερά του «Ιανού» και έλιωσε μαζί με τα χιόνια της «Μήδειας».
Επίσης, τα μεσαία στρώματα –αυτοί που αυτοπροσδιορίζονται, λαθεμένα, ως μεσαία τάξη- έχουν νιώσει στο πορτοφόλι τους ότι πλέον οι περίφημες «φοροελαφρύνσεις» δεν τούς αφορούν με τόσο άμεσο τρόπο όσο το είχαν φανταστεί πριν τις εκλογές, ενώ πλέον έχει καταστεί σαφές ότι στα μείζονα θέματα, όπως η διαχείριση της πανδημίας, η κυβέρνηση έχει αποτύχει.
Όλα αυτά, βεβαίως, είναι γνωστά και ως πρότινος, ακούγοντας κανείς κυβερνητικά στελέχη πίστευε ότι στο Μαξίμου θεωρούν ότι δεν τούς αγγίζει αυτή η συζήτηση. Όμως, αυτό πλέον έχει αλλάξει: Μόλις προχθές, για παράδειγμα, από το Μόναχο, εις επήκοον διεθνούς ακροατηρίου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε να επισημάνει στην πιο μεγάλη διοργάνωση για θέματα ασφαλείας στον κόσμο, ότι… θα ήταν κίνδυνος να επανέλθει στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ!
Παράλληλα, ο υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης, μας ενημέρωσε ότι η Αριστερά… φταίει που το ρεύμα είναι ακριβό και επέμεινε ότι σχηματισμός κυβέρνησης «χωρίς τον πρώτο των εκλογών» είναι «πραξικόπημα».
Όλα τούτα, λοιπόν, σε μία συγκυρία που στο Μαξίμου έχουν αντιληφθεί ότι το 38% ως όριο αυτοδυναμίας που έχουν θεσπίσει με τον εκλογικό τους νόμο για τις μεθεπόμενες εκλογές είναι όνειρο απατηλό και που είναι βέβαιο ότι, αν μπορούσαν να γυρίσουν τον χρόνο πίσω, θα επέλεγαν να καταρτίσουν έναν άλλο εκλογικό νόμο, με περισσότερες «ευκολίες» για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση στον πρώτο των εκλογών.
Πέραν, λοιπόν, των ποιοτικών ευρημάτων των σφυγμομετρήσεων και της αλλαγής του κλίματος στην δημόσια σφαίρα και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι προφανές ότι δηλώσεις όπως οι παραπάνω εκπέμπουν σαφή ανασφάλεια.
Η κυβέρνηση, για πρώτη φορά, έρχεται αντιμέτωπη με το σενάριο όχι να χάσει την εξουσία –αυτό ακόμη μπορεί να είναι μακριά- αλλά με το πιθανό ενδεχόμενο να χάσει τον έλεγχο των εξελίξεων. Και, αν κάνουν τέτοιες δηλώσεις αντιμετωπίζοντας τον έλεγχο να χάσουν το τιμόνι, ποιος μπορεί να φανταστεί τί θα λένε και τί θα κάνουν όταν έρθουν αντιμέτωποι με την πιθανότητα να χάσουν την εξουσία…
