Η υπόθεση της Βασιλικής Θάνου ξεχωρίζει. Οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης προκειμένου η ακέραια δικαστικός να απομακρυνθεί από μια κρίσιμης σημασίας θέση (στην οποία ο προκάτοχός της είχε κυριολεκτικά βγάλει «ρίζες»), την προεδρία της Επιτροπής Ανταγωνισμού, δεν είναι απλά προκλητικές αλλά και επικίνδυνες για την ίδια την ποιότητα της δημοκρατικής λειτουργίας του πολιτεύματος.
Η «φωτογραφική» διάταξη του πολυνομοσχεδίου, που κατατέθηκε αργά το βράδυ της Παρασκευής στη Βουλή, προωθεί, με μάλιστα αναδρομική ισχύ, αυστηρές προϋποθέσεις για το ασυμβίβαστο μεταξύ της θέσης του επικεφαλής της Επιτροπής και οιασδήποτε ιδιότητας που σχετίζεται με την κυβέρνηση… Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση αναθεωρούνται οι διατάξεις του νόμου 3959/2011 περί προστασίας του ελεύθερου ανταγωνισμού και ορίζεται με αναλυτικό τρόπο το ασυμβίβαστο που καθιερώνεται. «Οι επικεφαλής και τα μέλη διοίκησης των εν λόγω Ανεξάρτητων Διοικητικών Αρχών πρέπει να διασφαλιστεί ότι δεν κατέχουν και δεν κατείχαν για ικανό χρονικό διάστημα πριν την ανάληψη των καθηκόντων τους, με οιονδήποτε τρόπο, θέση ιδίως σε γραφεία ή πολιτικά γραφεία του Πρωθυπουργού, μελών της κυβέρνησης ή κυβερνητικών οργάνων (…)». Ηλίου φαεινότερον ότι η διατύπωση αφορά την κα Θάνου και τη δημιουργία, αναδρομικά (!), ασυμβίβαστου με τη σημερινή της θέση! Άλλωστε όταν ανέλαβε τη θέση αυτή τον Δεκέμβριο του 2018, ο τότε επικεφαλής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Κ. Μητσοτάκης έστελνε επιστολή διαμαρτυρίας προς την επίτροπο ανταγωνισμού Μαργκρέτε Βέσταγκερ, η οποία όμως δεν έδωσε καμία συνέχεια στο θέμα. Κοινώς «πόρτα». Την ίδια στιγμή όμως οι άνθρωποι της ΝΔ δήλωναν χωρίς προσχήματα πως όταν το κόμμα τους γινόταν κυβέρνηση, το πρώτο που θα έκαναν θα ήταν να την απομακρύνουν από αυτή τη θέση. Αμ έπος, αμ έργον λοιπόν. Και από κοντά τα φιλοκυβερνητικά σάιτ και ΜΜΕ να πανηγυρίζουν με τίτλους όπως «Φεύγει η Θάνου, αποκομματικοποιείται η Επιτροπή Ανταγωνισμού»!
Και φυσικά, όπως πάντα, το πρόβλημα δεν είναι τα πρόσωπα αλλά οι πολιτικές. Και η θέση του επικεφαλής της Επιτροπής Ανταγωνισμού είναι πάρα πολύ ευαίσθητη καθώς αφορά την αντιμετώπιση και τον χειρισμό «λεπτών» και «ευαίσθητων» συμφερόντων. Συμφερόντων που άπτονται των δραστηριοτήτων μεγάλων επιχειρηματικών παραγόντων. Σε όλες τις χώρες, αυτές οι θέσεις είναι «θερμόμετρο» για την ποιότητα και το είδος της δημόσιας εξουσίας… Και πραγματικά προκαλεί τουλάχιστον σοβαρά ερωτήματα για την εμμονή που φαίνεται να έχει η ΝΔ απέναντι στη συγκεκριμένη πρώην ανώτατη δικαστικό, με το αψεγάδιαστο βιογραφικό. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι διετέλεσε αμισθί προϊσταμένη του Νομικού Γραφείου του τέως πρωθυπουργού – κάτι που της προσήψαν αρκούντως ΝΔ, φιλικά της σάιτ και ΜΜΕ. Ακριβώς οι ίδιοι που κάνουν, κατά το κοινώς λεγόμενο, τουμπεκί ψιλοκομμένο, το γεγονός ότι υφυπουργός Δικαιοσύνης είναι πλέον ο πρώην Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, Δημήτρης Κράνης, ο οποίος συνταξιοδοτήθηκε από το Δικαστικό Σώμα πολύ πρόσφατα… Πολλά μέτρα λοιπόν και πολλά σταθμά ανάλογα με τα συμφέροντα της συγκυρίας. Αλλά πάντα σε βάρος της Δημοκρατίας.
Της Ελένης Τσερεζόλε
