ΒρισκΟμαστε στο Σεπτέμβριο του 1990 που επίκειται η ενοποίηση των δύο Γερμανιών, της Δυτικής και της Ανατολικής Γερμανίας. Η 3η Οκτωβρίου του 1990 υπήρξε ημερομηνία ορόσημο για τα ευρωπαϊκά και τα διεθνή δρώμενα, γιατί πραγματοποιήθηκε η προσχώρηση της Ανατολικής Γερμανίας στην Δυτική, συντελώντας έτσι στην ίδρυση του ενιαίου γερμανικού κράτους. Την επόμενη μέρα της δημιουργίας της ενιαίας Γερμανίας, το γερμανικό μάρκο άρχισε να ανατιμάται στις διεθνείς χρηματαγορές. Την εποχή εκείνη το μάρκο ήταν το επίσημο νόμισμα της μεγαλύτερης οικονομίας της ευρωπαϊκής ηπείρου και από άποψης ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) της τρίτης ισχυρότερης οικονομίας του κόσμου. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, το 1990 το ονοματικό ΑΕΠ των ΗΠΑ ανερχόταν σε 6.539 δις δολάρια ($) και ακολουθούσαν η Ιαπωνία με 3.853 δις $, η Γερμανία με 2.123 δις $, η Γαλλία με 1.404 δις $, η Ιταλία με 1.316 δις $, η Μ. Βρετανία με 1.180 δις $, η Κίνα με 425 δις $, κ.λπ.
Στα πλαίσια του πρώτου ευρωπαϊκού Μηχανισμού Συναλλαγματικών Ισοτιμιών (ΜΣΙ-Ι), το περιθώριο διακύμανσης του μάρκου και των υπόλοιπων νομισμάτων των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) έναντι του ECU (European Currency Unit-Ευρωπαϊκή Νομισματική Μονάδα) ήταν ±15%. Η έξαρση του πληθωρισμού στη Γερμανία και τη Μ. Βρετανία μετά το 1990, η είσοδος της βρετανικής οικονομίας σε φάση ύφεσης και γενικότερα η εμφάνιση σοβαρών μακροοικονομικών ανισορροπιών αμέσως μετά την γερμανική ενοποίηση, αποτέλεσαν τους αιτιώδεις παράγοντες, που προκάλεσαν εντονότατα κερδοσκοπικά φαινόμενα στην ευρωπαϊκή αγορά συναλλάγματος. Την περίοδο εκείνη διάσημοι κερδοσκόποι σαν τον George Soros, ακολούθησαν μια επιθετική κερδοσκοπική πολιτική κατά της στερλίνας, που συνετέλεσε στην κατάρρευση του νομισματικού συστήματος της Μ. Βρετανίας. Ο Soros και αρκετοί άλλοι δυνατοί παίκτες της διεθνούς κερδοσκοπίας, άρχισαν να τζογάρουν πολλά δις συναλλάγματος στην υποτίμηση της στερλίνας. Έχοντας άριστη πληροφόρηση ότι τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της Μ. Βρετανίας ήταν περιορισμένα και ιδίως τα αποθέματα της Τράπεζας της Αγγλίας σε γερμανικά μάρκα ανέρχονταν σε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια, άρχισαν να πουλάνε μαζικά ξένο σκληρό συνάλλαγμα (δολάρια, γιεν, στερλίνες, κ.ά.) αξίας πολλών δις και να ζητούν (να αγοράζουν) γερμανικά μάρκα.
Αξιοπρόσεκτο είναι ότι ο Soros και οι υπόλοιποι γύπες της παγκόσμιας κερδοσκοπίας, προέβαιναν στη σύναψη δανείων με διάφορες τράπεζες στις ΗΠΑ και την Ευρώπη και με τα δάνεια αυτά προέβαιναν σε μαζικές αγορές μάρκων. Οι αγορές αυτές ήταν πολλαπλάσιες των συναλλαγματικών διαθεσίμων της Τράπεζας της Αγγλίας. Με χαρτοφυλάκιο αρκετών δις μάρκων, ο Soros και οι υπόλοιποι κερδοσκόποι, ξεκίνησαν μετωπική επίθεση κατά της βρετανικής στερλίνας. Από τις αρχές Σεπτεμβρίου του 1992 άρχισαν να πουλάνε στερλίνες και να αγοράζουν γερμανικά μάρκα. Οι αγοραπωλησίες τους ανέρχονταν σε πολλά δις μάρκων και στερλινών. Η Μ. Βρετανία έγινε έρμαιο των πανίσχυρων κερδοσκόπων. Η κατάρρευση του τραπεζικοπιστωτικού της συστήματος ήταν αναπόφευκτη. Η Τράπεζα της Αγγλίας δεν διέθετε τα δεκάδες δις γερμανικών μάρκων που απαιτούντο για τη στήριξη της στερλίνας. Ουσιαστικά η Τράπεζα της Αγγλίας εξωθείτο σε στάση πληρωμών. Τα συναλλαγματικά της διαθέσιμα ήταν μηδαμινά μπροστά στο βουνό των δις μάρκων που ζητούσαν οι κερδοσκόποι.
Η βρετανική οικονομία υπέστη πανωλεθρία. Οι κερδοσκόποι αποκόμισαν κέρδη περί των 7 δις δολαρίων, τεράστιο ποσό για τα δεδομένα της εποχής εκείνης. Στις 16 Σεπτεμβρίου του 1992 η Τράπεζα της Αγγλίας κατέρρευσε και μαζί της συμπαρασύρθηκε το σύνολο του βρετανικού τραπεζικοπιστωτικού συστήματος. Η 16η Σεπτεμβρίου του 1992 στιγματίστηκε με την ονομασία “Μαύρη Πέμπτη”. Οι φήμες της εποχής εκείνης που ουδέποτε διαψεύστηκαν, έλεγαν ότι ο Soros αποκόμισε κέρδη άνω του ενός δις $ από την κερδοσκοπία κατά της στερλίνας. Τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της Μ. Βρετανίας εκτιμώνται σήμερα σε 110 δις $. Ο Soros και οι υπόλοιποι κερδοσκόποι έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους όχι δις αλλά τρις δολαρίων. Οι κόρακες της παγκόσμιας κερδοσκοπίας καραδοκούν. Σήμερα διεξάγεται το κρίσιμο δημοψήφισμα και οι βρετανοί θα αποφασίσουν για Brexit ή Bremain. Λέτε το κερδοσκοπικό σκηνικό του 1992 να επαναληφθεί το 2016;
