Το αρνητικό διεθνές περιβάλλον μπλοκάρει την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας

Απο τις αρχές Ιουνίου του 2015 και έως σήμερα το Χρηματιστήριο της Σαγκάης ακολουθεί συνεχή πτωτική πορεία. Παράλληλα, οι μεγαλύτερες χρηματιστηριακές αγορές του κόσμου σημειώνουν καθοδική τάση, προμηνύοντας   άσχημα μαντάτα για τις βραχυπρόθεσμες τάσεις και προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας. Η εντεινόμενη αναταραχή στις διεθνείς χρηματιστηριακές αγορές, σε σημαντικό βαθμό οφείλεται στην αποδυνάμωση των αναπτυξιακών ρυθμών της κινεζικής οικονομίας. Την περίοδο 1980-2010 ο μέσος ετήσιος αναπτυξιακός ρυθμός της Κίνας ήταν γύρω στο 10%. Αναμφίβολα, εκπληκτικός  αναπτυξιακός ρυθμός που δεν είχε παρατηρηθεί σε καμία άλλη χώρα του κόσμου κατά τη διάρκεια των τελευταίων 250 ετών, δηλαδή από τα μέσα του 18ου αιώνα που οριοθετείται η δημιουργία του σύγχρονου παγκόσμιου βιομηχανικού (καπιταλιστικού) συστήματος. Από τις αρχές Ιουνίου του περσινού χρόνου, η κατρακύλα του χρηματιστηριακού δείκτη της Σαγκάης είναι εντυπωσιακή, αντανακλώντας την εξασθένηση των αναπτυξιακών ρυθμών της κινεζικής οικονομίας και τους φόβους βύθισης της μεγαλύτερης οικονομίας του πλανήτη σε φάση ύφεσης. Στα μέσα Ιουνίου 2015 ο γενικός δείκτης του Χρηματιστηρίου της Σαγκάης είχε φτάσει στο επίπεδο ρεκόρ των 5.200 μονάδων και προχθές 18 Ιανουαρίου του 2016  έπεσε στις 2.901 μονάδες, χάνοντας μόλις σε έξι μήνες το -45% της κεφαλαιοποιητικής του αξίας. Η κάμψη της χρηματιστηριακής αγοράς της Κίνας συμπαρασύρει τα μεγαλύτερα Χρηματιστήρια του κόσμου, όπως είναι τα Χρηματιστήρια της Νέας Υόρκης, του Λονδίνου, του Τόκιο, της Φραγκφούρτης, του Παρισιού, κ.λπ. Η κάμψη όλων αυτών των χρηματιστηριακών αγορών είναι ανησυχητική και σε συνθήκες επιδείνωσης της κινεζικής οικονομίας ένα νέο παγκόσμιο κραχ εμφανίζεται ως πολύ πιθανό ενδεχόμενο.

Η κινεζική οικονομία μετά από μια μακρά περίοδο εντυπωσιακών αναπτυξιακών επιδόσεων, έχει εισέλθει ήδη σε φάση αποδυνάμωσης της αναπτυξιακής της διαδικασίας. Όταν μια χώρα από μέσους ετήσιους αναπτυξιακούς ρυθμούς της τάξης του 10%, πέφτει μετά το 2010 στο 7% και ενδεχομένως τα επόμενα χρόνια στο 1% ή 2%, συνάγεται ότι η χώρα αυτή άρχισε να αντιμετωπίζει σοβαρές μακροοικονομικές ανισορροπίες. Οι αναπτυξιακές επιδόσεις της Κίνας κατά την διάρκεια των τελευταίων τριάντα ετών υπήρξαν αξιοθαύμαστες. Σε όρους PPP (Purchasing Power Parities) την περίοδο 1990-2015, το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) της Κίνας από 1,1 εκτινάχτηκε σε 19,2 δις δολάρια ($). Το 2014 υπήρξε έτος σταθμός για την παγκόσμια οικονομία, καθότι για πρώτη φορά εδώ και 130 και πλέον χρόνια, οι ΗΠΑ έχασαν τα πρωτεία αναφορικά με το απόλυτο μέγεθος του ΑΕΠ. Τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας καταμαρτυρούν, ότι, το 2015 το ΑΕΠ της Κίνας ανήλθε σε 19,2 δις $ έναντι 18,3 δις $ των ΗΠΑ. Η δυναμική της κινεζικής οικονομίας μετά το 1980 και ιδίως μετά το 1995 οφείλεται στις τεράστιες εξαγωγές της και τις μεγάλες εισροές ξένων επενδυτικών κεφαλαίων. Οι εισροές ξένων κεφαλαίων στην Κίνα από πολυεθνικές εταιρίες διαφόρων χωρών, όπως ΗΠΑ, Ιαπωνία, Γερμανία, Μ. Βρετανία, κ.λπ., ανέρχονται μετά το 2000 σε εκατοντάδες δις $ κάθε χρόνο. Η Κίνα έχει καταστεί ο παράδεισος των πολυεθνικών εταιριών. Ωστόσο, η παγκόσμια οικονομική ιστορία διδάσκει ότι το οικονομικό σύστημα της οποιασδήποτε χώρας της υφηλίου, διέρχεται κατά περιοδικότητα από τις φάσεις της κάμψης και της ανάκαμψης. Απ’ ότι φαίνεται έφτασε η χρονική περίοδος, που η οικονομία της Κίνας μετά από μια μακρόσυρτη αναπτυξιακή πορεία, πρόκειται να εισέλθει σε φάση χαμηλών ή ακόμα και αρνητικών αναπτυξιακών ρυθμών. Σε αυτό το αρνητικό διεθνές περιβάλλον, η χώρα μας καλείται να πετύχει την πολυπόθητη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους της. Οι τάσεις αποσταθεροποίησης του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, σε συνδυασμό με τις εστίες πολέμου σε αρκετές περιοχές του κόσμου, φρενάρουν την προσπάθεια χωρών σαν τη χρεοκοπημένη Ελλάδα, να ξεφύγουν από τη φάση της οικονομικής-δημοσιονομικής κρίσης. Αναμφίβολα, το αρνητικό διεθνές περιβάλλον μπλοκάρει την προσπάθεια επανεκκίνησης της εθνικής μας οικονομίας.