Θύελλα αντιδράσεων του για τη φωτογραφική τροπολογία – Σε ξένους ομίλους περνάει ο έλεγχος των επενδύσεων – Πετάνε έξω τις ελληνικές εταιρείες
Πολλά ερωτηματικά έχει αφήσει η διαβούλευση για το Αναπτυξιακό Πολυνομοσχέδιο που θέλει να περάσει η Κυβέρνηση σχετικά με τη διάταξη που αναφέρει πως τον έλεγχο για την πληρότητα και την εναρμόνιση των όρων που διέπουν τις διατάξεις για επενδύσεις μπορούν να κάνουν μόνο ορκωτοί ελεγκτές-λογιστές ή ελεγκτικές εταιρίες. Και όταν μιλάμε για ελεγκτικές εταιρίες όλοι γνωρίζουν πως μέσα σε αυτές ωφελούνται κυρίως οι γνωστές πολυεθνικές και τα παραρτήματά τους στην Ελλάδα.
Μιλώντας για ορκωτούς λογιστές-ελεγκτές και αυτές τις ελεγκτικές εταιρίες, είναι γνωστό πως ναι μεν γνωρίζουν τα περί των οικονομικών του αντικειμένου αλλά σε καμία περίπτωση δεν εξασφαλίζεται ότι έχουν αντίστοιχη εμπειρία σε επιμέρους χαρακτηριστικά ως προς τις ιδιαιτερότητες, τις απαιτήσεις αλλά κυρίως τις προδιαγραφές των αναπτυξιακών νόμων, κάτι που σημαίνει ότι ναι μεν θα δώσουν το «οκ» να εισπράξει ο ενδιαφερόμενος την επιχορήγηση από το κράτος αλλά είναι πολύ πιθανό να μην έχει υλοποιηθεί ακριβώς το φυσικό αντικείμενο του κάθε επενδυτικού σχεδίου έτσι όπως αυτό έχει αποτυπωθεί στην αντίστοιχη κατατεθειμένη τεχνοοικονομική μελέτη.
Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα το Υπουργείο Ανάπτυξης να δέχεται ανεπιφύλακτα την βεβαίωση της ελεγκτικής εταιρίας (ή των ορκωτών λογιστών) και να στέλνει στο ταμείο για είσπραξη κρατικών ή ευρωπαϊκών κονδυλίων τον επενδυτή χωρίς κανείς να είναι βέβαιος ότι το έργο έγινε ως έπρεπε.
Όπως είναι κατανοητό, ο έλεγχος υλοποίησης και η πιστοποίηση μίας επένδυσης με κρατικά η ευρωπαϊκά κονδύλια από μη ειδικούς, μπορεί να καταλήξει στο σημείο που να μην γνωρίζει κανείς αν η επένδυση αυτή είναι πλήρης ή όχι. Και τότε ποιος θα έχει την ευθύνη για το αν τα κεφάλαια εκταμιεύθηκαν σωστά ή όχι?
Ένα ακόμα αναπάντητο ερώτημα έχει να κάνει με τις αμοιβές των ελεγκτικών αυτών μηχανισμών, καθώς η επενδυτική εταιρία-εντολέας θα αναγκαστεί να ξοδέψει μεγάλα κεφάλαια λόγω της εγγραφής των ελεγκτικών οίκων και των ορκωτών ελεγκτών-λογιστών στο Δημόσιο Μητρώο του αρ. 14 του ν. 4449/17 λόγω της υποχρεωτικής υψηλής ασφαλιστικής κάλυψης επαγγελματικής ευθύνης τουλάχιστον 1 εκ. ευρώ για κάθε συμβάν και τουλάχιστον 5 εκ. ευρώ ετησίως.
Είναι πασιφανές ότι το άρθρο 2 του Αναπτυξιακού Νομοσχεδίου περιέχει πολλά ερωτηματικά καθώς τις… απαντήσεις μπορούν να τις δώσουν κυρίως οι μεγάλες πολυεθνικές ελεγκτικές εταιρίες που βλέπουν τη διάταξη αυτή ως βούτυρο στο ψωμί τους.
Επίσης, πιθανή συνεννόηση -συνεργασία μεταξύ τους είναι πιθανόν να λειτουργήσει εναντίον των συμφερόντων των επενδυτών καθώς μπορεί να επιφέρει κίνδυνο αθέμητου ανταγωνισμού μεταξύ άλλων μικρότερων εταιριών που δραστηριοποιούνται σε εκπόνηση φακέλων και διαχείριση επενδύσεων. Τέλος, επειδή τα ελληνικά παραρτήματα τέτοιων εταιριών μπορεί να μην είναι σε θέση να μπορέσουν να παραδώσουν τον τελικό έλεγχο προς το Υπουργείο λόγω περιορισμένων ανθρώπινων πόρων ή περιορισμένης γνώσης, είναι πολύ πιθανόν να ζητήσουν από τις μητρικές την αντίστοιχη βοήθεια με το απαραίτητο φυσικά τίμημα. Οπότε τότε τα χρήματα που θα εκταμιευθούν από τα κρατικά ή ευρωπαϊκά κονδύλια μπορεί να καταλήξουν στο εξωτερικό και μετά από εκεί χάνονται τα ίχνη τους με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει…
Μήπως πρέπει λοιπόν να συμπεριληφθούν στο άρθρο 2 του Αναπτυξιακού πολυνομοσχεδίου και σε ελληνικές εταιρίες-μέλη του ΣΕΣΜΑ που να έχουν πραγματική εμπειρία στην εκπόνηση και διαχείριση Επενδύσεων ώστε το τοπίο να είναι απόλυτα σαφές. Θεωρούμε ότι απάντηση του Υπουργού Ανάπτυξης κ Άδωνι Γεωργιάδη θα μπορούσε εύκολα να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να απαντήσει όλα τα ερωτηματικά…
