Το 2035 δεν είναι μακριά…

Το μόνο βέβαιο είναι πως, όπως γίνεται πάντα στην Ευρώπη, το περίφημο σχέδιο «Fit for 55» για την κλιματική κρίση θα καταλήξει πολύ διαφορετικό από την αρχική πρόταση της Κομισιόν, που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση και κατατέθηκε στους ηγέτες την περασμένη εβδομάδα. Εξάλλου, η Ευρώπη είναι γνωστή για το πώς μέσω των εξαντλητικών διαπραγματεύσεων και των συμβιβασμών, καταφέρνει να αποφασίζει και να εφαρμόζει, εν τέλει, πολύ λιγότερα από τα αναμενόμενα και τα προσδοκώμενα, έχοντας σπαταλήσει πολύτιμο χρόνο και με αρκετές «εξαιρέσεις». 

Όμως, ακόμη κι έτσι, ο στόχος να εκπέμπει το 2035 η Ευρώπη το 55% των αέριων ρύπων και του άνθρακα που εξέπεμπε το 1990, είναι εξαιρετικά φιλόδοξος: επίσης, αν σκεφτεί κανείς ότι αυτή η ατζέντα αυτή απλώνεται σε όλους τους τομείς της οργάνωσης, της ζωής, της οικονομίας και της καθημερινότητάς μας, αλλά και πως απαιτεί τόσο βαθιές αλλαγές που δεν μπορούν να γίνουν από τη μία μέρα στην άλλη, τότε καταλαβαίνει ότι το 2035 δεν είναι τόσο μακριά. Και για όσους-ες δεν έχετε πειστεί, σκεφτείτε μόνο ότι το «σήμερα» απέχει από το 2035 λιγότερο απ’ ό,τι απέχει το 2000…

Πάμε, λοιπόν: το σχέδιο προβλέπει ότι τελειώνουν τα βενζινοκίνητα και τα πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα το 2035, ενώ η διάρθρωση της οικονομίας και της παραγωγής θα αλλάξει πλήρως από την θέσπιση «πανάκριβων» δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου άνθρακα και δασμού άνθρακα. Επίσης, θα ανασχεδιαστούν τα κτήρια, θα πρέπει μέσα σε λίγα χρόνια να βελτιωθεί το ενεργειακό αποτύπωμα των υπαρχόντων κτισμάτων και να αλλάξει πλήρως ο τρόπος που ανεγείρονται οι καινούργιες οικοδομές. Αλλάζουν όλα στην ενέργεια, τις αερομεταφορές, την ναυτιλία. Η Ελλάδα θα πρέπει να βρει τρόπο να αλλάξει τον στόχο των ταξί, των φορτηγών, των αστικών και τουριστικών λεωφορείων. 

Επίσης, σε μία χώρα που ακόμη δεν έχει πλήρες κτηματολόγιο και αποτυπωμένους δασικούς χάρτες, θα πρέπει -όπως και σε όλη την Ευρώπη- να αλλάξουν απολύτως οι χρήσεις γης, καθώς μέσα σε μερικά χρόνια θα πρέπει να έχουν φυτευθεί περίπου 3 δισεκατομμύρια δέντρα και να έχει αλλάξει πλήρως ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε την διαχείριση του περιβάλλοντος. Μέσα σ’ όλα αυτά, κυρίαρχη θέση έχουν, φυσικά, οι επενδύσεις που εκκρεμεί να γίνουν στους τομείς των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Σε απλά ελληνικά: η Ευρώπη και μαζί της και η Ελλάδα, θα αλλάξουν μέσα σε κάτι παραπάνω από μία δεκαετία. Και θα προσφερθούν πολύτιμα και μεγάλα κονδύλια γι’ αυτό. Ως εκ τούτων, η συζήτηση στην χώρα μας θα πρέπει να γίνει συγκροτημένα, μελετημένα, με αίσθηση της στρατηγικής και όχι τσαπατσούλικα όπως συνηθίζουμε να κάνουμε τα πάντα στην Ελλάδα. 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ