Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
Από τον Αύγουστο του 2018 και μετά, όταν η κυβέρνηση προχωρούσε από το ένα μέτρο ελάφρυνσης στο άλλο, ο δημόσιος διάλογος είχε αλλάξει κατηγορία: η αξιωματική αντιπολίτευση, δηλαδή, δεν κατήγγελλε τις διάφορες κυβερνητικές πρωτοβουλίες ως «μονομερείς ενέργειες», όπως στο παρελθόν, αλλά ως «χάντρες και καθρεφτάκια» για ψηφοθηρικούς λόγους.
Κάπως έτσι, οι φόροι έπεφταν, οι ελαφρύνσεις διαδέχονταν η μία την άλλη, η μείωση των συντάξεων καταργήθηκε, ενώ με τον επιπλέον δημοσιονομικό χώρο που διαπιστώθηκε κατέστη εφικτό το «δώρο Πάσχα» πριν από έναν περίπου μήνα. Ευλόγως και κατά συνέπεια, την περασμένη Παρασκευή καταργήθηκε, με τροπολογία που ψηφίστηκε στη Βουλή και η έτερη ψηφισμένη μείωση, που αφορούσε στο αφορολόγητο. Κάπως έτσι, εξουδετερώθηκε και το τελευταίο επιχείρημα για τους συνταξιούχους που «θα χάσουν του χρόνου μία σύνταξη» και τους μισθωτούς που «θα χάσουν έναν μισθό».
Ωστόσο, κατά τις δύο τελευταίες πρωτοβουλίες, υπήρξε μία διαφορά: ορισμένοι κύκλοι των Βρυξελλών, όπως εκφράστηκαν και από διαρροές της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, αλλά και από τις επίσημες δηλώσεις του επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ και του αντιπροέδρου της Κομισιόν, Βάλντις Ντομπρόβσκις, δεν είδαν με καλό μάτι αυτές τις –στοιχειώδεις- ελαφρύνσεις. Αντιθέτως, υπήρξαν δηλώσεις και διαρροές πως τα μέτρα ανακούφισης «δεν κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση», ενώ οι Βρυξέλλες έχουν σχεδόν προαναγγείλει ότι αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές θα διεξαχθεί μία συνολική συζήτηση για το πού βρίσκεται η Ελλάδα και τί μέτρα σκοπεύει να εφαρμόσει στο μέλλον.
Οι Βρυξέλλες, μ’ άλλα λόγια, περιμένουν να ολοκληρωθεί ο εκλογικός κύκλος προκειμένου να θέσουν –μέσω ορισμένων ακραίων κύκλων τους- κάποια ζητήματα στο τραπέζι. Ζητήματα, που αφορούν σε μνημονιακές δεσμεύσεις που καταργήθηκαν, όπως η μείωση των συντάξεων, η μείωση του αφορολόγητου, αλλά και το πλέγμα φοροελαφρύνσεων που ανακοίνωσε πρόσφατα ο Αλέξης Τσίπρας.
Με άλλα λόγια, μετά τις εκλογές κάποιοι ακραίοι κύκλοι θέλουν να βάλουν στο τραπέζι για συζήτηση και «επαναδιαπραγμάτευση» μία βασική κατάκτηση της παρούσης κυβέρνησης: ότι, δηλαδή, το μόνο που αφορά στις Βρυξέλλες είναι η τήρηση των δημοσιονομικών στόχων, αλλά το πώς αυτοί θα επιτυγχάνονται είναι δουλειά της ελληνικής κυβέρνησης και μόνο. Ό,τι κι αν πει κανείς, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει αν μη τι άλλο κατακτήσει –και δεν ήταν καθόλου εύκολο- ότι οι στόχοι είναι υπό συζήτηση με τους Ευρωπαίους, αλλά τα μέσα επίτευξής τους είναι δουλειά της κυβέρνησης. Τώρα, αυτή τη βασική κατάκτηση, που ουδείς αμφισβήτησε επί Τσίπρα, φαίνεται πως κάποιοι θέλουν να την ξαναβάλουν στο τραπέζι. Και φυσικά, το ποιος μπορεί να την εγγυηθεί έναντι των υπολοίπων Ευρωπαίων και του άξονα Γερμανίας-Ολλανδίας-ESM που προωθούν αυτή την επικίνδυνη «επαναδιαπραγμάτευση», είναι από μόνο του ένα από τα βασικά διακυβεύματα των εκλογών της 7ης Ιουλίου…
