Εγκώμια του Σαμαρά «Μακάρι να είχαμε δέκα Παπασταύρου» Και εμείς ρωτάμε: για να μας φέρνει λεφτά ή για να μας τα βγάζει έξω;
ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ενδιαφέρον παρακολουθούν κορυφαίοι δικαστικοί κύκλοι την εναγώνια προσπάθεια που καταβάλλει ο Αντώνης Σαμαράς να διαμορφώσει ένα προστατευτικό τείχος για τον πλέον στενό του συνεργάτη, Σταύρο Παπασταύρου, χρησιμοποιώντας μάλιστα στην κατεύθυνση αυτή και κάποιους θύλακες του παλιού συστήματος στη Δικαιοσύνη.
Η αρχή έγινε με τη δημόσια στήριξη που προσέφερε ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ στον πρώην συνεργάτη του με την ανεκδιήγητη δήλωσή του, «Μακάρι να είχε η Ελλάδα δέκα Παπασταύρου» αλλά εμείς σας ρωτάμε: Για να μας φέρνει λεφτά ή να μας τα βγάζει έξω; Και συνεχίστηκε με την κοινή εμφάνισή τους στην Μαδρίτη. Η παρέμβαση Σαμαρά για ένα πρόσωπο που είχε κληθεί ως ύποπτο από τον ανακριτή για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, είχε θεωρηθεί ακόμα και από τον Τύπο που στηρίζει τη Δεξιά, ως ατυχής.
Αλλά απ΄ ότι φαίνεται οι δεσμοί ανάμεσα στους δύο άνδρες είναι ισχυροί και γι΄ αυτό ο Αντώνης Σαμαράς έχει κινητοποιήσει τα απομεινάρια του παλιού συστήματος Μπαλτάκου στη Δικαιοσύνη για να διασώσει τον Παπασταύρου.
Βεβαίως οι ανακριτές που είναι αποφασισμένοι να διερευνήσουν εξονυχιστικά όλους τους λογαριασμούς της λίστας Λαγκάρντ επιμένουν να θέτουν καυτά ερωτήματα στα οποία ο μόνος αρμόδιος να δώσει απαντήσεις είναι ο ίδιος ο Σταύρος Παπασταύρου. Το κρίσιμο ερώτημα είναι που βρήκε τα 5,5 εκατομμύρια ευρώ που εμφανίζονται κατατεθειμένα στο όνομά του σε ελβετική τράπεζα. Ποιοι του τα έδωσαν και για ποιόν προορίζονταν. Γιατί το ενδιαφέρον των οικονομικών εισαγγελέων για τους λογαριασμούς των ελβετικών τραπεζών δεν περιορίζεται στο πρόσωπο που διαχειρίζεται το λογαριασμό, αλλά στους τελικούς αποδέκτες στους οποίους θα κατέληγαν τα μαύρα χρήματα. Πρόκειται για ένα περίπλοκο σύστημα μέσα από το οποίο γίνεται το ξέπλυμα μαύρου χρήματος και ειδικά του πολιτικού χρήματος που προέρχεται από μίζες. Ο λογαριασμός ανοίγει πάντα σε παρένθετα πρόσωπα, ενώ ο πραγματικός αποδέκτης και κύριος των χρημάτων κρύβεται πίσω από κωδικούς, εταιρείες και καταπιστεύματα. Το σύστημα αυτό παρείχε απόλυτη ασφάλεια σε μιζαδόρους πολιτικούς, λαθρέμπορους και φοροφυγάδες για πολλά χρόνια μέχρι που το ξετίναξαν οι Αμερικανοί στήνοντας πράκτορες στις ελβετικές τράπεζες, οι οποίοι υπέκλεψαν τους λογαριασμούς και αποκωδικοποίησαν όλα τα κόλπα που χρησιμοποιούσαν για την προστασία των πελατών που έκρυβαν τεράστια ποσά. Η μεθοδικότητα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών αλλά και η αφύπνιση των γαλλικών και γερμανικών υπηρεσιών έκαναν σουρωτήρι το φορολογικό παράδεισο της Ζυρίχης και τώρα οι λίστες αλλάζουν χέρια καθημερινά και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί των Αμερικανών και των Ευρωπαίων έχουν ξεκινήσει ένα πρωτοφανές πογκρόμ κατά των φοροφυγάδων.
Χιλιάδες Αμερικανοί φοροφυγάδες που εντοπίστηκαν στις λίστες των αμερικανικών τραπεζών αναγκάστηκαν να επιστρέψουν το σύνολο των καταθέσεων και να συμβιβαστούν με ποινές φυλάκισης προκειμένου να γλιτώσουν τα ισόβια που προβλέπει ο νόμος. Μόνο στη χρεοκοπημένη Ελλάδα, οι Βενιζέλος και Σαμαράς περιέφεραν τη λίστα Λαγκάρντ από γραφείο σε γραφείο, προκειμένου να εξαφανίσουν τα ίχνη του εγκλήματος. Μάλιστα ο Αντώνης Σαμαράς επιμένει και τώρα να υψώνει ασπίδα προστασίας για το φίλο του Σταύρο Παπασταύρου, άγνωστο για ποιους λόγους.
Προφανώς ο πρώην Πρωθυπουργός δεν φαίνεται να έχει εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη, γιατί πλέον οι δικαστές δεν εκφοβίζονταν δεν χειραγωγούνται και δεν εκβιάζονται…
Αντίθετα είναι πολύ υποψιασμένοι και ψάχνουν τα πάντα, ειδικά στις περιπτώσεις φοροφυγάδων που είναι ύποπτοι για ξέπλυμα μαύρου πολιτικού χρήματος.
Γι΄ αυτό άλλωστε διατυπώθηκε αίτημα δικαστικής συνδρομής στις ξένες τράπεζες ακόμα και σε αυτές του Λουξεμβούργου και του Λιχτενστάιν, προκειμένου να υπάρξει ενημέρωση για το σύνολο των λογαριασμών που διακινεί ο Σταύρος Παπασταύρου. Η συνέχεια αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον γιατί δεν αποκλείονται εκπλήξεις.
