Τί θα γίνει με τους… «πνευματικούς-γυναικολόγους»; 

 
Με αφορμή το αδόκητο θάνατο της λεχώνας Παρθένας
Κουτμερίδου, ήρθε στην επικαιρότητα ένα θέμα που σε όλους-ες
μας θυμίζει κάτι: την επιρροή ορισμένων «πνευματικών» σε
ανθρώπους αναφορικά με τις επιλογές τους για την προστασία
τους από τον κορωνοϊό. Αναφορικά, δηλαδή, με το αν θα κάνουν
το εμβόλιο ή όχι.

.
Ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα, αυτοί οι περίφημοι «πνευματικοί»
έχουν καταστεί πραγματική μάστιγα, αφού ολοένα και
περισσότεροι πολίτες -ειδικά σε χωριά- επικαλούνται, σε κατ’ ιδίαν
συζητήσεις τους, τις «οδηγίες» των πνευματικών τους να μην πάνε
να κάνουν το εμβόλιο.

Σαν να μην έφτανε αυτό, οι «πνευματικοί» δεν επηρεάζουν μόνο
τους μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους, που αυτονοήτως είναι
πιο ευάλωτοι στον ιό, αλλά και εγκύους που, ούτως ή άλλως,
βιώνουν την ανασφάλειά τους. Διότι, μπορεί να είναι ολόσωστο ότι
πρέπει να εμβολιαστεί μία έγκυος και να τεκμαίρεται πλέον από
εξαιρετικά αναλυτικές έρευνες, όμως απ’ την άλλη πλευρά, ουδείς
μπορεί να αγνοήσει πως όταν μία γυναίκα κυοφορεί, θέτει ως
πρώτη προτεραιότητα να μη χάσει το έμβρυο. Στο πλαίσιο, λοιπόν,
αυτής της πρώτης προτεραιότητας, είναι αυτονόητο πως πολλές
έγκυοι μπορεί να είναι περισσότερο ευεπίφορες σε θεωρίες
συνωμοσίας, προτροπές αναβλητικότητας του τύπου «άσ’ το γι’
αργότερα» και άλλα ηχηρά παρόμοια. 

Το θέμα, όμως, είναι ποιοι ακριβώς κάνουν αυτές τις προτροπές:
στην αρχή, ώσπου να δημοσιευθούν οι έρευνες που τεκμαίρουν
την ασφάλεια του εμβολιασμού για τις εγκύους, η αλήθεια είναι ότι
υπήρξαν ακόμη και γυναικολόγοι-μαιευτήρες που καλούσαν τις
ασθενείς τους να μην κάνουν το εμβόλιο και να μην ρισκάρουν
κάποια επιπλοκή στην εγκυμοσύνη. Ειδικά σε περιπτώσεις
εξωσωματικής γονιμοποίησης ή δύσκολης κύησης, τέτοιες
συμβουλές ήταν συχνές. Όμως, όσο περνά ο καιρός, οι
γυναικολόγοι κατά την συντριπτική πλειονότητά τους δεν
ενθαρρύνουν τις εγκύους να μην εμβολιαστούν -αντιθέτως,
επιμένουν ότι ο εμβολιασμός προστατεύει την έγκυο, «θωρακίζει»
την κύηση, αλλά και μεταφέρει στο έμβρυο αντισώματα ώστε να
μην κινδυνεύσει από κορωνοϊό μετά τον τοκετό.

Ενώ, όμως, οι γυναικολόγοι και οι μαιευτήρες, στην συντριπτική

πλειονότητά τους, έχουν πειστεί, το θέμα με τους «πνευματικούς»
τείνει να πάρει διαστάσεις πανδημίας. Επί της ουσίας πρόκειται για
μία «γκρίζα ζώνη», αφού οι εν λόγω, είτε μιλάμε για τον
«πνευματικό της ενορίας» είτε για τους «γέροντες» σε κάποια
μοναστήρια, λένε ό,τι παλαβό θέλουν γνωρίζοντας ότι δε θα
αντιμετωπίσουν καμία επίπτωση: ο γυναικολόγος μπορεί να κληθεί
σε απολογία από τον ιατρικό σύλλογο, όμως ουδείς μπορεί να
ζητήσει τον λόγο από έναν ιερωμένο που, στο πλαίσιο μίας
μυστικής εξομολόγησης, είπε σε έναν συνομιλητή του να μην
εμβολιαστεί.

Τούτου δοθέντος, αρμόδια να επιληφθεί του θέματος είναι η
Εκκλησία. Ως τώρα, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος έχει καλέσει όλους
τους ιερωμένους να ευθυγραμμίζονται με το αίτημα για
εμβολιασμό, αλλά με εξαιρετικά «χαλαρό» τρόπο. Όμως, τα
«παραπτώματα» και οι περιπτώσεις περί του αντιθέτου είναι
πολλές. Κατά συνέπεια, έστω τώρα που είναι αργά, έστω στη
μνήμη της Παρθένας Κουτμερίδου, η Ιερά Σύνοδος έχει χρέος να
μην απευθυνθεί στους κληρικούς και τους «γέροντες» που δεν
πείθονται, αλλά σε όλο τον λαό της Εκκλησίας. Και να τούς
παροτρύνει να μην συμβουλεύονται τους πνευματικούς τους για
θέματα που αφορούν στην πανδημία. Εξάλλου, κληρικοί είναι, όχι
λοιμωξιολόγοι, ούτε πνευμονολόγοι. Όπως έλεγε και ο Χριστός,
άλλωστε, «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω
Θεώ»…