Τι ωραία τα λένε γενικώς και αορίστως οι εκάστοτε αρχηγοί της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όταν είναι έξω από το χορό, όπως, για μιαν ακόμα φορά, ο πρόεδρος της ΝΔ κ. Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνέντευξή του στην ιταλική τηλεόραση RAI.
Είπε τα γνωστά, όπως, μεταξύ άλλων: «Οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να εφαρμόζονται αμέσως και πρέπει να είναι καλά προετοιμασμένες από πριν, να είναι μελετημένες, κοστολογημένες και οι Κυβερνήσεις να έχουν πάρει συγκεκριμένη λαϊκή εντολή για να τις υπηρετήσουν, η χώρα χρειάζεται ένα άλλο μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής, χρειαζόμαστε λιγότερους φόρους, αλλά και λιγότερες κρατικές δαπάνες, αυτό το Κράτος, το οποίο παραμένει μεγάλο και σπάταλο, μπορούμε να το περιορίσουμε, μπορούμε να ελέγξουμε τις δαπάνες του, χωρίς να απολύσουμε δημόσιους υπαλλήλους, αλλά κάνοντάς το να δουλεύει πιο καλά, πιο αποτελεσματικά, πιο παραγωγικά, προς όφελος τελικά των Ελλήνων φορολογουμένων».
Δεν μας είπε όμως πάλι πώς. Διότι όλα αυτά είναι γνωστά. Τα ίδια προτείνουν οι δανειστές με τα Μνημόνια από το 2010, τα ίδια η Ακαδημία Αθηνών, τα ίδια το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, τα ίδια η Τράπεζα της Ελλάδος, τα ίδια οι διεθνείς οργανισμοί, ΟΟΣΑ και ΔΝΤ, επί δεκαετίες και τα ίδια η Επιτροπή Αγγελόπουλου πριν από… 26 χρόνια! Επίσης, ίδιο είναι το συμπέρασμα για τους λόγους που δεν έχει γίνει σχεδόν καμία πρόοδος στην προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, αλλά μόνο «στρίβειν», εμπλοκές και καταστροφή της χώρας μας: ατολμία, δειλία και ανευθυνότητα του πολιτικού συστήματος.
Οι μεταρρυθμίσεις αυτές είναι συγκεκριμένες και «κοστολογημένες» κομματικά, και για το λόγο αυτόν δεν προωθούνται, και κοστολογημένες αναπτυξιακά και οικονομικά, αλλά φευ: Διότι, αν είχαν προωθηθεί τουλάχιστον μετά το 2010 θα είχε περιορισθεί ή αντιστραφεί από την αρχή το βάθος και το εύρος της ύφεσης, θα εξασφαλίζονταν κάθε χρόνο πολλά δισ. ευρώ, δεν θα καταφέρονταν τόσες σκληρές μαχαιριές στα εισοδήματα και τις συντάξεις και δεν θα έφτανε η υπερφορολόγηση στα σημερινά εφιαλτικά αντικοινωνικά και αντιαναπτυξιακά επίπεδα. Αναφέρουμε μερικές:
-Μεταρρυθμίσεις στις υπηρεσίες (μεταφορές, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, εμπόριο), στις οποίες, αν επιχειρηθεί άρση των περιορισμών και απλοποίηση των κανονιστικών ρυθμίσεων που υπονομεύουν τον ανταγωνισμό, θα γίνει… χαλασμός! Αλλά, ο κ. Μητσοτάκης δεν μας είπε «πώς»!
-Μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, όπως άλλωστε προβλέπονται σε όλα τα Μνημόνια, αλλά, αν επιχειρηθεί ευθυγράμμιση των πλαισίων για τις ομαδικές απολύσεις, τη συλλογική δράση και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις με τις βέλτιστες πρακτικές σε διεθνές επίπεδο και στην ΕΕ, η ενθάρρυνση της μαθητείας και της επαγγελματικής κατάρτισης, η καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας κλπ θα γίνει πάλι… χαλασμός. Πώς, λοιπόν;
-Πραγματικές μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση, αλλά, αν επιχειρηθεί απλοποίηση των διαδικασιών, αξιολόγηση των δομών, χρήση σύγχρονων τεχνολογιών, βελτιστοποίηση των ανθρώπινων πόρων, ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας, εκσυγχρονισμός της φορολογικής διοίκησης, αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας (ιδιωτικοποιήσεις κλπ), αξιολόγηση των δημόσιων δαπανών, περιορισμός της εισφοροδιαφυγής και της φοροδιαφυγής, θα γίνει πάλι… χαλασμός!
