ΕΙναι κάτι παραπάνω από προφανές, πως συμπεριφορές όπως αυτές της Πολωνικής, αλλά και της Ουγγρικής κυβέρνησης, βρίσκονται έξω από το πλαίσιο των, διαχρονικών, δημοκρατικών αρχών και αξιών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Απ` αυτή την άποψη, είναι κατανοητή η αντίδραση Ευρωπαίων αξιωματούχων, ενώ ξεπερνά κάθε όριο ανοχής, το εξώφυλλο περιοδικού, στη Βαρσοβία, που απεικονίζει την κα. Μέρκελ, αλλά και τους κ.κ. Γιούνκερ και Σουλτς, με ναζιστική στολή! Όμως, στην προκείμενη περίπτωση έχει εφαρμογή το… κοίτα ποιοι μιλάνε. Κατ` αρχήν, αποτέλεσε επιλογή της σημερινής, «γερμανικής» Ευρώπης, η χωρίς όρια και αρχές, διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, προς τις χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ, στο πλαίσιο της οποίας, εντάχθηκαν κρατικά υβρίδια που, υπό κανονικές συνθήκες… ούτε έξω απ` τις Βρυξέλλες δε θα περνούσαν. Δεν ακούσαμε τον κ. Σουλτς ή άλλο αξιωματούχο, να αναφέρεται, επί παραδείγματι, σε περιπτώσεις όπως της Εσθονίας, της Λετονίας ή της Λιθουανίας, μπροστά στις οποίες, τα παραδείγματα της Πολωνίας ή της Ουγγαρίας, μοιάζουν με «προσκοπικά παιχνίδια». Δεν ακούσαμε, επίσης, τον κ. Σουλτς ή τον κ. Γιούνκερ, να ενοχληθούν από την απίστευτη δήλωση του Σλοβάκου πρωθυπουργού, ότι αυτός, σε πείσμα των αποφάσεων Συνόδων Κορυφής, θα δέχεται μόνο χριστιανικής καταγωγής πρόσφυγες!
Αλλά και αυτοί οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, πόσο δικαιούνται να παριστάνουν τους τιμητές; Ο κος. Σουλτς, επί παραδείγματι, δεν είναι αυτός που, καταχρώμενος του θεσμικού του ρόλου, ως προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, έκανε αυθάδεις παρατηρήσεις, προς τον εκλεγμένο Ελληνα πρωθυπουργό, για το ποιους κυβερνητικούς εταίρους, θα έπρεπε να επιλέξει. Και δεν ήταν ο μόνος, εδώ που τα λέμε. Αλλά, ας αφήσουμε την «απείθαρχη» Ελλάδα. Παρόμοια συμπεριφορά δεν επέδειξαν, το «διευθυντήριο» των Βρυξελλών και η κυβέρνηση του Βερολίνου, στην Πορτογαλία, χρησιμοποιώντας ως «τοποτηρητή», τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κο. Καβάκο Σίλβα, επιχείρησαν, περιφρονώντας τη Συνταγματική τάξη και τη λαϊκή βούληση, να παρακάμψουν την εκφρασμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, την οποία και επιμένουν να υποσκάπτουν. Για να μην αναφερθούμε στα κραυγαλέα θεσμικά ελλείμματα, όπως η απόδοση υπερεξουσιών και δυνατότητας ελέγχου στη δημοσιονομική ή και οικονομική πολιτική των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, από ένα άτυπο όργανο, όπως το ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ. Δυστυχώς, η σημερινή ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική επιβεβαιώνει τις χειρότερες προφητείες, όπως εκείνη του Ανδρέα Παπανδρέου, που τόνιζε ότι η Ευρώπη διαμορφώνεται σύμφωνα με τα οράματα των τραπεζιτών. Ας μην εκπλήσσονται, επομένως, για τη συμπεριφορά της πολωνικής ή της ουγγρικής κυβέρνησης. Δικά τους δημιουργήματα είναι.
