Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
Οσο κι αν γνωρίζουν ότι υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να τον καλωσορίσουν στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής ως τον νέο έλληνα πρωθυπουργό, στην Ευρώπη ακόμη γελούν –στην καλύτερη περίπτωση… – με την καφενειακού τύπου συνωμοσιολογική θεωρία που είχε επιστρατεύσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην προσπάθειά του να αντιπολιτευθεί την κυβέρνηση στο Μακεδονικό.
«Ανταλλάξατε την Μακεδονία με τις συντάξεις», είχε ισχυριστεί, από βήματος Βουλής, ο πρόεδρος της ΝΔ, εμπλέκοντας με τον τρόπο αυτό, σε μία απαράδεκτη θεωρία συνωμοσίας όχι μόνο τον έλληνα πρφωθυπουργό, αλλά και τους συνομιλητές του: άλλωστε, μία ανταλλαγή θέλει δύο. Κατά συνέπεια, αν υποτεθεί ότι είχε δίκιο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, τότε αν στην μία πλευρά του τραπεζιού υπήρχε ο Αλέξης Τσίπρας έτοιμος να «δώσει» το όνομα της Μακεδονίας, τότε από την άλλη πλευρά θα έπρεπε να υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που θα δέχονταν να «δώσουν» τις συντάξεις: ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ θα ήταν αυτός; Η καγκελάριος Μέρκελ; Ο επίτροπος Μοσκοβισί; Ποιος ξέρει. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης απλώς έψαχνε ένα ακόμη «επιχείρημα», στην προσπάθειά του να γεμίσει την άδεια φαρέτρα της επιχειρηματολογίας του κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Από τότε ως σήμερα έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και αυτή η απαράδεκτη καφενειακού τύπου συνωμοσιολογική θεωρία ανήκει πλέον στα μονόστηλα της Ιστορίας. Εξάλλου, από τότε που η κυβέρνηση ακύρωσε τις ψηφισμένες μειώσεις στις συντάξεις, έχουν περάσει τόσα θετικά μέτρα που αν ίσχυαν τέτοιες θεωρίες, τότε στην καλύτερη περίπτωση η χώρα μας θα είχε χάσει την Θεσσαλία, την Θράκη, τα νησιά και θα εκτεινόταν ως την Στερεά Ελλάδα –το πολύ.
Συν τοις άλλοις, στο νερό που έχει κυλήσει στο αυλάκι έχουν προστεθεί και ορισμένες αποκαλύψεις, όπως οι περίφημες επιστολές Καραμανλή. Σε αυτές, αποκαλύπτεται ξεκάθαρα ότι ο «Λέων του Βουκουρεστίου» αποδεχόταν ως βάση συζήτησης μία διπλή ονομασία, δεν έθετε στο τραπέζι καμία προϋπόθεση συνταγματικής αναθεώρησης και τον ενδιέφερε απλώς πώς θα ονομαζόταν η γειτονική μας χώρα μόνο στις διμερείς σχέσεις με την Ελλάδα. Μια λύση για την Eurovision, δηλαδή…
Ωστόσο, πριν 36 ώρες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επανήλθε. Και, αντί να ζητήσει μία συγγνώμη από τους πολίτες που καλούσε στα συλλαλητήρια, αντί να προσπαθήσει να εξηγήσει τί ακριβώς ήθελε να πετύχει ο Κώστας Καραμανλής με τις επιστολές του, ισχυρίστηκε ότι ο Αλέξης Τσίπρας «ξεπλήρωσε γραμμάτια» για το Μακεδονικό. Αναφέρθηκε, μάλιστα, στο βιβλίο που έχουν γράψει δύο συνάδελφοι και αφορά στις διαπραγματεύσεις του 2015. Τότε, δηλαδή, που στη Βόρεια Μακεδονία κυριαρχούσε ο Γκρούεφσκι και δεν υπήρχε ούτε μία πιθανότητα για συμφωνία. Τότε που η Ελλάδα ήταν στον αέρα και ουδείς μπορούσε να φανταστεί πού ακριβώς θα βρισκόταν η χώρα σήμερα. Τότε, που η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση κινείτο επί ξυρού ακμής, προσπαθώντας να εξαντλήσει τα όρια της διαπραγμάτευσης.
Από τότε ως τώρα, λοιπόν, έχουν περάσει πολλά χρόνια και έχουν αλλάξει πολλά. Όμως, ένα έχει παραμείνει ίδιο: η κοινή πολιτική λογική, στην κριτική της οποίας δεν αντέχει η νέα συνωμοσιολογική θεωρία Μητσοτάκη. Μία θεωρία με την οποία αποδεικνύει ότι ακόμη και όταν οδεύει προς μία ευρεία εκλογική νίκη, έχοντας νωπή άλλη μία μεγάλη νίκη, παραμένει ένας «μικρός» πολιτικός.
