ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
Οταν κανείς βλέπει τις «μετρημένες» -ενίοτε και «κουμπωμένες», για διεκδικητή της εξουσίας- εξαγγελίες του Κυριάκου Μητσοτάκη ως προς την οικονομική του πολιτική, δύο εκδοχές μπορεί να σκεφτεί. Πρώτον, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αποφασίσει να μην ακολουθήσει την «πεπατημένη» της υποσχεσιολογίας –αυτό, δηλαδή, που «πουλάει» η ίδια η αξιωματική αντιπολίτευση. Δεύτερον, ότι ο πρόεδρος της ΝΔ είναι «μετρημένος» ως προς τις υποσχέσεις του γιατί έχει στο μυαλό του τα… ακριβώς αντίθετα.
Αλλωστε, η πρώτη εκδοχή, ότι δήθεν η ΝΔ λέει λίγα γιατί είναι… «υπεύθυνη», δεν στέκεται στην κοινή λογική, μετά την έξαλλη και άκρως λαϊκίστικη στάση του κόμματος στο Μακεδονικό: ο Κυριάκος Μητσοτάκης έφτασε στο σημείο να κάνει κεντρικό πολιτικό αφήγημα μία θεωρία συνωμοσίας συνοικιακού καφενείου και να έρθει σε πλήρη απομόνως με τους –όποιους- διεθνείς συνομιλητές του ισχυριζόμενος πως… η κυβέρνηση «αντάλλαξε» το Μακεδονικό με τις συντάξεις.
Τα περί «υπευθυνότητας», λοιπόν, ακούγονται ως ένα μάλλον κακόγουστο ανέκδοτο.
Γιατί, λοιπόν, η ΝΔ είναι φειδωλή ως προς τις ελαφρύνσεις και το οικονομικό της πρόγραμμα και στέκεται μόνο στην αφήρημένη έννοια της «υπερφορολόγησης»; Ένας «υποψιασμένος» μπορεί εύκολα να δει πως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει σχέδιο. Απλώς δεν μπορεί να το πει, γιατί ώσπου να το εφαρμόσει, θα πρέπει πρώτα να περάσει από μία «ενοχλητική» διαδικασία: από την βάσανο της λαϊκής ψήφου.
Τη μία, λοιπόν, οι συλλογικές συμβάσεις είναι «ιδεοληψίες». Την άλλη, οι ανισότητες είναι «φυσική κατάσταση». Την Τρίτη, βλέπουμε την απροθυμία με την οποία η ΝΔ αντιμετώπισε την κατάργηση της περικοπής των συντάξεων. Η ίδια απροθυμία που κατεγράφη και τώρα για το αφορολόγητο –και την οποία προσπαθεί να αμβλύνει η ΝΔ με την περίφημη τροπολογία που καταθέτει για την κατάργηση των περικοπών, μετά… την σχετική εξαγγελία του Αλέξη Τσίπρα.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, προχθές μάθαμε ότι η 13η σύνταξη είναι «λαϊκισμός» -και, μάλιστα, ένας «λαϊκισμός» τον οποίο «δεν αντέχει η ελληνική οικονομία». Και μία ημέρα αργότερα, η ΝΔ θυμήθηκε τον Λάσκαρη και κατήργησε ξανά την «πάλη των τάξεων», καθώς μάθαμε από τον εκπρόσωπό της πως «εργοδότες και εργαζόμενοι έχουν τα ίδια συμφέροντα».
Στα ως άνω «φάλτσα» μπορούν να προστεθούν άλλα τόσα –άλλωστε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αφήσει να τού «ξεφύγουν» τέτοιες «παραφωνίες» πολλές φορές. Μόνο που δεν είναι ακριβώς «φάλτσα», ούτε «παραφωνίες». Είναι το σχέδιο που έχει η ΝΔ για μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων και πέραν τούτου… ουδέν. Μία τυπική νεοφιλελεύθερη συνταγή με «πετσόκομμα» του κοινωνικού κράτους και μείωση των φόρων μόνο για τις επιχειρήσεις. Γι’ αυτό ακριβώς η ΝΔ κρύβει λόγια: γιατι είπαμε: υπάρχει αυτή η «ενοχλητική» λεπτομέρεια των εκλογών. Και εκλογές δεν παίρνεις λέγοντας ότι ο μόνος φόρος που θα μειώσεις θα αφορά στις μεγάλες επιχειρήσεις…
