Θεωρητικά, η κυβέρνηση έχει ολοκληρώσει την πολιτική της κυβίστηση στο Μακεδονικό, καθώς και τη Συμφωνία «τιμά», και ο πρωθυπουργός αποκαλεί την, για τον ίδιο ως πρότινος «ακατονόμαστη» χώρα, με το πραγματικό και επίσημο όνομά της, αλλά και ο υπουργός Εξωτερικών ομολόγησε δημοσίως, μιλώντας με τον βορειομακεδόνα ομόλογό του, πως η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί διαχωριστική γραμμή μεταξύ του κράτους της Βόρειας Μακεδονίας και της ιστορίας της αρχαίας Μακεδονίας.
Μάλιστα, η Ελλάδα –και προς τιμήν της- συγκαταλέγεται μεταξύ των χωρών που έθεσαν στην Ε.Ε. το ζήτημα της διανομής εμβολίων και στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, ενώ στηρίζει και την ενταξιακή πορεία της Βόρειας Μακεδονίας στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια.
Με άλλα λόγια, παρά τα προεκλογικά τα λόγια τα μεγάλα, τις περικεφαλαίες, τα συλλαλητήρια και τους Βουκεφάλες, η ΝΔ και ο αρχηγός της προσγειώθηκαν στην πραγματικότητα –αφότου, βεβαίως, κατέκτησαν το μεγάλο τρόπαιο: την εξουσία, για την οποία είπαν πολλά και μεγάλα ψέματα.
Ωστόσο, από την συνέντευξη Σαμαρά στην «Καθημερινή», προκύπτει ότι ο πρώην πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος να το πάει «μέχρι τέλους» -που θα ‘λεγε και ο ίδιος- καταψηφίζοντας τις συμβάσεις που προκύπτουν από τη Συμφωνία των Πρεσπών. Βεβαίως, αν κρίνει κανείς από την αναβλητικότητα της κυβέρνησης να φέρει αυτές τις συμβάσεις στην Βουλή, φαίνεται ότι πριν καν ο Αντώνης Σαμαράς δώσει τη συνέντευξη, στο Μαξίμου γνώριζαν πολύ καλά τις προθέσεις του.
Ωστόσο, ο καιρός που ο Μεσσήνιος μπορούσε να ναρκοθετεί την επίλυση του Μακεδονικού έχει περάσει προ πολλού –πλέον, δεν μπορεί να κάνει τίποτα, έχει φροντίσει η κυβέρνηση Τσίπρα γι’ αυτό, γράφοντας Ιστορία. Ωστόσο, το να εμφανίζεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη ως έρμαιο του πρώην πρωθυπουργού γελοιοποιεί τη χώρα –τουλάχιστον στο μέτρο που η κυβέρνηση φοβάται να διεκπεραιώσει τις διεθνείς υποχρεώσεις της. Ο πρωθυπουργός έχει ευρύ προβάδισμα και οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν –ακόμη- πολιτικά κυρίαρχο και είναι σχεδόν βέβαιο ότι η ίδια η εξουσία και το ένστικτο επιβίωσης των βουλευτών θα φροντίσουν ώστε να μην ακολουθήσει κανείς τον Σαμαρά. Εξάλλου, αν ο πρωθυπουργός αναγκαστεί να έρθει σε ρήξη με τον προκάτοχό του, δεν θα είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος. Αν, όμως, δεν το κάνει, θα το βρει μπροστά του, όταν οι δημοσκοπήσεις δε θα εμπνέουν χαμόγελα στη ΝΔ και το Μαξίμου…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
