Δεν ξέρουμε αν εκφράζουν προσωπικές προθέσεις ή λειτουργούν ως προπομποί, διαμορφώνοντας το κατάλληλο κλίμα, σίγουρα πάντως «εντυπωσιάζουν» με τον κυνισμό τους.
Αναφερόμαστε στην, εν είδει «πρόγνωσης του καιρού», προαναγγελία απολύσεων, από γνωστό αρθρογράφο-φανατικό οπαδό της «κυβερνητικής αλλαγής», που, με βεβαιότητα, προαναγγέλλει απόλυση, όχι μόνο της επικεφαλής της Αρχής για το Ξέπλυμα Βρόμικου Χρήματος, αλλά και της αρμόδιας εισαγγελέως Διαφθοράς. Δεδομένου ότι ο συγκεκριμένος αρθρογράφος, υπερηφανεύεται ή αφήνει να εννοηθεί ότι αποτελεί τον αυθεντικό εκφραστή των βαθύτερων προθέσεων της Πειραιώς, οφείλουμε να λάβουμε πολύ σοβαρά την «απειλή», ζητώντας, από τούτη την ταπεινή στήλη, μια σαφή απάντηση. Διότι, αν κάτι τέτοιο ισχύει, ως πρόθεση, τότε θα πρέπει να γνωρίζουν οι ψηφοφόροι, την ώρα της κάλπης, τι «θα τους ξημερώσει», αν, παρ` ελπίδα, αναθέσουν τη διακυβέρνηση-και δη αυτοδύναμα-στη ΝΔ.
Διότι, καλά, ας δεχθούμε τη διακριτική ευχέρεια, μιας κυβέρνησης, με νωπή μάλιστα λαϊκή εντολή, να αντικαταστήσει την επικεφαλής μιας διοικητικής αρχής, έστω και αυτού του χαρακτήρα. Αλλά την εισαγγελέα διαφθοράς; Ποιος θα την απολύσει; Υποτίθεται ότι ένας έμπειρος δημοσιογράφος, θα έπρεπε να γνωρίζει ότι αυτές οι τοποθετήσεις, σε διακριτές θέσεις της δικαστικής ιεραρχίας, αποτελούν εσωτερική υπόθεση των ίδιων των δικαστικών σχηματισμών και δεν είναι νοητή καμία κυβερνητική παρέμβαση. Τι ακριβώς, λοιπόν, «θέλει να πει ο ποιητής;». Ότι θα υπάρξει εξωθεσμική παρέμβαση;
Επειδή, όμως, τυχαίνει, η συγκεκριμένη εισαγγελική λειτουργός, να χειρίζεται, πέραν των άλλων, την πολύ κρίσιμη, με πολύ σημαντική πολιτική διάσταση, υπόθεση, αυτή της «Novartis», με εμπλοκή κορυφαίων πολιτικών προσώπων, από κόμματα της αντιπολίτευσης, για την οποία, μάλιστα, υπάρχουν πληροφορίες για επικείμενες, σοβαρές εξελίξεις, τότε οδηγούμαστε, εκ των πραγμάτων, σε άλλες ερμηνείες.
Εδώ, δηλαδή, έχουμε μια ευθεία απειλή, προς την εισαγγελική λειτουργό, που, εξ αντικειμένου, αποσκοπεί στην ακύρωση της ίδιας της έρευνας. Δε θα δίναμε ιδιαίτερη σημασία δε, εάν επρόκειτο, απλώς, για τον οίστρο ενός φανατισμένου σχολιαστή, αν δε συνδυάζονταν με μια γενικότερη επίθεση, ειδικά εναντίον της συγκεκριμένης εισαγγελικής λειτουργού, που εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους και αξιοποίηση όλων των δυνατών δικονομικών δυνατοτήτων, από μηνύσεις μέχρι «αγωγές κακοδικίας» και αιτήσεις εξαίρεσης. Άραγε, πόσο τυχαία και ασύμπτωτα είναι όλα αυτά;
Εν πάση δε περιπτώσει, αφού δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό, προς τι ο πανικός;
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
