Ας προσεξουν ορισμένα κυβερνητικά στελέχη, γιατί με τη ρητορική και επιχειρηματολογία που χρησιμοποιούν, στην προσπάθεια τους να εκλογικεύσουν την αναγκαστική εφαρμογή, των δυσβάσταχτων μέτρων, στο τέλος θα εμφανιστούν ως δικαιωμένοι, εκείνοι που έχουν το «κοπυράϊτ» των Μνημονιακών πολιτικών.
Αναφερόμαστε στις προηγούμενες κυβερνήσεις, τους Πρωθυπουργούς και υπουργούς, που οδήγησαν τη χώρα… στα βράχια, μας έφεραν την τρόικα, αποδέχθηκαν την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και εφάρμοσαν με παραδειγματικό ζήλο, μερικοί δε ταυτίστηκαν ή και υπερθερμάτιζαν, με τις πολιτικές που προκάλεσαν οικονομική καταστροφή και κοινωνική ισοπέδωση. Ηδη, πολλοί από τους «επιτελάρχες της καταστροφής», για να θυμηθούμε και τον Γεώργιο Παπανδρέου, μας… βγάζουν και γλώσσα, ποντάροντας, προφανώς, στο ενδεχόμενο να έχουμε πάθει συλλογική αμνησία. Τους δίνουν, όμως, το δικαίωμα, στελέχη της πλειοψηφίας, όταν, αντί να χρησιμοποιήσουν τη γλώσσα της αλήθειας, για τις συνθήκες, υπό τις οποίες υποχρεώθηκε η κυβέρνηση, να εφαρμόσει τα συγκεκριμένα μέτρα, επιστρατεύουν «δάνεια» επιχειρήματα, από το πρώτο διάστημα, εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών. Είδαμε και στο χθεσινό μας φύλλο, να επιχειρείται αιτιολόγηση των παρεμβάσεων στο Ασφαλιστικό που, ας μη γελιόμαστε, αναιρούν το μέχρι τώρα χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης, όπως κατέδειξε και ο καθηγητής Σάββας Ρομπόλης, με την επίκληση πελατειακών σχέσεων, ή τον υπερτονισμό υπαρκτών παθογενειών, όπως ήταν οι πρόωρες συντάξεις, παρασιωπώντας το προφανές, δηλαδή τις δραματικές επιπτώσεις των μνημονιακών πολιτικών, αλλά και τις βαθύτερες, ταξικές εν τέλει, αιτίες της μακρόχρονης κρίσης του Ασφαλιστικού Συστήματος, όπως η προκλητική ασυλία στη μεγάλη εισφοροδιαφυγή ή ο, με πολιτικά κριτήρια, τρόπος χρήσης των αποθεματικών, των Ασφαλιστικών Ταμείων.
Κατ` ανάλογο τρόπο, προεκτείνοντας, βλέπουμε να επιστρατεύονται επιχειρήματα, από νυν κυβερνητικά στελέχη, που συντηρούν την εικόνα «αυτοενοχοποίησης», της χώρας και των πολιτών, ως, κατ` αποκλειστικότητα, υπεύθυνων για την επιβολή του Μνημονίου. Δεν είναι τυχαίο ότι, προχθές μόλις, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, επανέλαβε το ίδιο «αφήγημα», για τους… κακούς και ανεύθυνους Ελληνες, που πιστεύουν τις «ανοησίες» των πολιτικών τους, μεταξύ των οποίων και του σημερινού πρωθυπουργού. Το «υπονοούμενο» είναι σαφές: Δεν ευθύνονται οι μνημονιακές πολιτικές, για την καταστροφή, αλλά το «κακό το ριζικό» μας. Είναι κατανοητό γιατί ο κ. Σόιμπλε θέλει να μεταφέρει εκεί τη συζήτηση, μεταθέτοντας τις ευθύνες.
Δεν υπάρχει κανένας, απολύτως, λόγος, να τον «αντιγράφουν» Ελληνες πολιτικοί και, μάλιστα, στελέχη της σημερινής πλειοψηφίας, ακυρώνοντας, στην ουσία, το λόγο της (πολιτικής) τους ύπαρξης.
