Υποτίθεται ότι επειδή ήρθε η Άνοιξη και σιγά σιγά προχωράει και ο εμβολιασμός, οι επόμενες μερικές εβδομάδες είναι οι τελευταίες «κρίσιμες». Βεβαίως, ακούμε εδώ και έναν χρόνο ότι «οι επόμενες εβδομάδες είναι κρίσιμες» και, ως εκ τούτου, η συγκεκριμένη φράση προφανώς και δεν κινητοποιεί τους πολίτες, ενώ ουδείς μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σ’ αυτήν.
Όπως και να έχει, παρά την προφανή κυβερνητική ανικανότητα στη διαχείριση της πανδημίας (είμαστε η χώρα με το μεγαλύτερο σε διάρκεια lockdown, τα χειρότερα αποτελέσματα στην οικονομία της και παρόλα αυτά βρισκόμαστε υγειονομικά σε άσχημη κατάσταση…), αυτή τη φορά είμαστε κοντά στο τέλος –ή, τουλάχιστον, πλησιέστερα από τις προηγούμενες φορές που οι ειδικοί μας μιλούσαν για τις «επόμενες δύο κρίσιμες εβδομάδες». Ο εμβολιασμός προχωρά, τον Απρίλιο και τον Μάιο περιμένουμε παραλαβές μεγαλύτερων ποσοτήτων εμβολίων, ενώ ταυτοχρόνως η βελτίωση του καιρού αναμένεται να έχει θετική επίδραση στην εξάπλωση της πανδημίας.
Ωστόσο, αυτά σε έναν ή δύο μήνες από τώρα. Σήμερα, τα πράγματα είναι κρίσιμα, τα νοσοκομεία της Αττικής έχουν ξεχειλίσει, το τρίτο κύμα της πανδημίας κορυφώνεται και από χθες το απόγευμα η ζωή μας καθορίζεται από ένα ακόμη κύμα αυστηροποίησης των μέτρων. Όμως, την ώρα που ως κοινωνία δεν έχουμε δικαίωμα να αποτύχουμε υπό την έννοια ότι ο κορωνοϊός βρίσκεται στα χειρότερά του, ο κίνδυνος της αποτυχίας είναι μεγαλύτερος παρά ποτέ εξαιτίας της εύλογης έλλειψης εμπιστοσύνης του κοινωνικού σώματος προς την κυβέρνηση και την επιτροπή των ειδικών. Με άλλα λόγια, διαμορφώνεται ένα περιβάλλον τελευταίας ευκαιρίας τόσο για τους κυβερνώντες όσο όμως και για την επιτροπή των ειδικών, προκειμένου να μας πείσουν ότι ξέρουν τί κάνουν. Και για να γίνει αυτό, θα πρέπει και οι μεν και οι δε αφενός να αφουγκράζονται την κοινωνία, αφετέρου να σταματήσουν τα θολά και αντιφατικά μηνύματα, μπας και μας πείσουν ότι ξέρουν τί κάνουν. Για παράδειγμα, δεν γίνεται από τη μια να μιλάμε για αυστηροποίηση μέτρων και από την άλλη να ακούμε σενάρια για το πότε και πώς θα ανοίξουν τα μαγαζιά. Ούτε γίνεται να μας λένε να μην περνάμε τα όρια του δήμου μας και μετά υπουργοί να προαναγγέλλουν το άνοιγμα των σχολείων ή της εστίασης. Ούτε γίνεται να τους πήρε τρεις εβδομάδες για να καταλάβουν ότι η απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 6 τα σαββατοκύριακα και πυκνότερο συνωστισμό δημιουργεί και τις τελευταίες εναπομείνασες ρανίδες υπομονής των πολιτών εξαντλεί. Κοντολογίς, σε αυτές τις 2-3 κρίσιμες εβδομάδες που έρχονται, είναι η τελευταία ευκαιρία να μας πείσουν ότι ξέρουν τί κάνουν –κι αυτό είναι το καλό σενάριο, καθώς υπάρχει η πιθανότητα οι κυβερνώντες και οι ειδικοί να έχουν «καεί» εντελώς στα μάτια της κοινής γνώμης…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
