Η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο Βερολίνο και η συνάντησή του με την Γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ οπωσδήποτε είναι σημαντική, γιατί εκτός του ζητήματος της οικονομίας υπάρχουν και άλλα σοβαρότατα θέματα συζήτησης, με κορυφαία το (λαθρο)μεταναστευτικό-προσφυγικό, το κυπριακό και τις επιδεινούμενες ελληνοτουρκικές σχέσεις. Χθες το μεσημέρι και αμέσως μετά το γεύμα εργασίας της Άνγκελα Μέρκελ με τον Αλέξη Τσίπρα, η γερμανίδα καγκελάριος αναφορικά με την πορεία της ελληνικής οικονομίας και το πακέτο της εφάπαξ χορήγησης του ποσού των 617 εκατ. ευρώ (€) στους χαμηλοσυνταξιούχους δήλωσε: «Εδώ δεν είναι ο τόπος που λαμβάνονται οι αποφάσεις γιατί οι διαβουλεύσεις γίνονται με τους θεσμούς και το Eurogroup. Θα ακούσουμε τι σκέφτεται ο Έλληνας πρωθυπουργός». Δεν ξέρουμε τι ακριβώς περιλαμβάνει η ατζέντα των συζητήσεων για την ελληνική οικονομία. Αυτό που εμείς όμως γνωρίζουμε και βοούν οι διάδρομοι του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ), είναι ότι τα Δημόσια Οικονομικά της χώρας έχουν πλήρως εκτροχιαστεί και από το πολύ μαγείρεμα των στοιχείων, ουδείς γνωρίζει ποιο είναι το πραγματικό δημόσιο της χώρας ή σε ποια επίπεδα κινούνται τα έσοδα και οι δαπάνες της γενικής κυβέρνησης.
Για επικοινωνιακούς και ψηφοθηρικούς λόγους, όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις για την κακή πορεία της οικονομίας ρίχνουν τις ευθύνες στη Μέρκελ, τον Σόιμπλε και το ΔΝΤ (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο). Ναι μεν κατά την διάρκεια της κατοχής 1941-1944, οι ναζί προκάλεσαν ανυπολόγιστες υλικές και ανθρώπινες καταστροφές στην πατρίδα μας, που μαζί με τα κατοχικά δάνεια οι οφειλές της Γερμανίας προς τη χώρα μας εκτιμώνται σήμερα σε εκατοντάδες δις `, ωστόσο για την χρεοκοπία του 2009 και την υποταγή της ελληνικής κοινωνίας στη σιδερένια μπότα των μνημονίων, σαφώς και φταίει το μεταπολιτευτικό δικομματικό σύστημα εξουσίας. Η Νέα Δημοκρατία με το ΠΑΣΟΚ πήραν το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης από τα 3,8 δις € το 1974 και το εξακόντισαν στα 298,5 δις € το 2009, αυξάνοντάς το κατά 78,5 φορές. Τα κυκλώματα διαφθοράς και διαπλοκής της μεταπολιτευτικής δικομματικής κλεπτοκρατίας φέρουν την αποκλειστική ευθύνη για την χρεοκοπία του 2009. Τα αρπακτικά των κυκλωμάτων αυτών, δηλαδή μιζαδόροι καρεκλοκένταυροι της κρατικής εξουσίας, κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες των δημοσίων έργων και των κρατικών προμηθειών, εγκάθετοι κομματικοί επιχειρηματίες που τσέπωναν τα θαλασσοδάνεια, κ.λπ., προκάλεσαν την τρομακτική αύξηση των κρατικών δαπανών και άρα την υπερδιόγκωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, με επακόλουθο την θηριώδη άνοδο του δημοσίου χρέους κατά την περίοδο 1974-2009.
Πασιφανές είναι ότι τον Ιανουάριο του 2015, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κληρονόμησε μια οικονομία σε αθλιοτάτη κατάσταση. Μια χώρα καταχρεωμένη και χρεοκοπημένη. Ωστόσο, από τις αρχές του 2015 και μετέπειτα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει τις δικές της ευθύνες για την περαιτέρω επιδείνωση των Δημοσίων Οικονομικών και την συνεχή αποτελμάτωση της εθνικής οικονομίας. Εκεί που ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ έλεγαν ότι θα σκίσουν τα μνημόνια και ούτε νεκροί δεν θα ξαναψήφιζαν νέο μνημόνιο, όχι μόνο ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο, αλλά είναι έτοιμοι να ψηφίσουν όσα μνημόνια τους πλασάρει το κουαρτέτο με τους ξένους πιστωτές. Τα πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% επί του ΑΕΠ κατά την περίοδο 2017-2027, εμφανώς και υποδηλώνουν την δέσμευση της ελληνικής κοινωνίας και με άλλες μνημονιακές δανειακές συμβάσεις. Η χώρα δεν δύναται να ανταποκριθεί στην καταβολή ετήσιων τοκοχρεολυτικών δόσεων 30 και 40 δις €. Στα υπερβολικά τοκοχρεολύσια καθρεφτίζεται το υφιστάμενο δημοσιονομικό αδιέξοδο. Υπό αυτές τις αντίξοες για τη χώρα μας δημοσιονομικές συνθήκες και δεδομένης της ανικανότητας των υφιστάμενων κομμάτων εξουσίας, η υποταγή στα μνημόνια καθίσταται αναπόφευκτη. Εκτός και αν ο Μεσσίας της Ελλάδας φανεί στο βάθος του ορίζοντα, που θα μας σώσει απ’ όλα αυτά τα δεινά.
