Χωρίς να θέλουμε να ευλογήσουμε τα γένια μας, αξιομνημόνευτο είναι ότι μετά το 2010 αρκετοί βουλευτές των αντιπολιτευόμενων κομμάτων, βάσει στοιχείων του υποφαινόμενου, έχουν υποβάλλει επίκαιρες επερωτήσεις προς τις εκάστοτε κυβερνήσεις, ερωτώντας ποιο είναι το πραγματικό δημόσιο χρέος της Ελλάδας και ουδέποτε έλαβαν πειστική απάντηση από τους αρμόδιους υπουργούς. Προχθές (27.10.2015) το υπουργείο Οικονομικών δημοσίευσε τα στοιχεία εκτέλεσης του Γενικού Κρατικού Προϋπολογισμού (ΓΚΠ) της περιόδου Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου 2015. Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά και καταδεικνύουν το ξεχαρβάλωμα των Δημοσίων Οικονομικών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, την περίοδο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου 2014/2015 ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός του ελληνικού δημοσίου υπό τη μορφή “εντόκων γραμματίων” (treasury bills) από 78,1 εκσφενδονίστηκε σε 591,5 δις ευρώ (€). Αυτό σημαίνει ότι το εννεάμηνο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου 2014/2015, ο βραχυπρόθεσμος κρατικός δανεισμός σημείωσε περαιτέρω αύξηση 513,4 δις € (591,5-78,1=513,4). Ως γνωστόν, από το καλοκαίρι του 2014, το ελληνικό δημόσιο προβαίνει σε συναλλαγές repos (repurchase agreements) με το εγχώριο τραπεζικό σύστημα, αποσκοπώντας στην διευκόλυνση του βραχυπρόθεσμου δημοσιονομικού δανεισμού. Το υπουργείο Οικονομικών υποστηρίζει ότι η αύξηση του βραχυπρόθεσμου κρατικού δανεισμού κατά τη διάρκεια του 2015, οφείλεται στην ανανέωση και στην αναχρηματοδότηση των repos. Εντούτοις, το υπουργείο Οικονομικών δεν πείθει και δεν αιτιολογεί με την παράθεση αναλυτικών στοιχείων, τους παράγοντες που προκαλούν τον αχαλίνωτο βραχυπρόθεσμο κρατικό δανεισμό. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, που το υπουργείο Οικονομικών εκδίδει διάφορες σειρές εντόκων γραμματίων, ουδέποτε παρατηρήθηκε το φαινόμενο του ακατάσχετου βραχυπρόθεσμου δανεισμού της περιόδου 2014-2015.
Αν υποτεθεί ότι από τα 591,5 δις τα 300 δις € είναι νέος βραχυπρόθεσμος δανεισμός και τα swaps (συμφωνίες ανταλλαγής) που έχουν δομηθεί σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου μεσομακροπρόθεσμης διάρκειας υπολογίζονται σε 70 δις €, συμπεραίνεται ότι το πραγματικό μέγεθος του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης εκτιμάται σήμερα σε 696 δις € (326+300+70=696). Διαισθανόμαστε ότι τα μνημονιακά κυβερνητικά οικονομικά επιτελεία από το 2010 και έως σήμερα, ασκούν μια “μυστική οικονομική πολιτική” αποσκοπώντας στην παραπλάνηση της ελληνικής κοινωνίας. Δεν γνωρίζουμε τη σκοπιμότητα της παραχάραξης των επίσημων δημοσιονομικών στοιχείων και ποιοι αδιευκρίνιστοι λόγοι την επιβάλλουν. Οι υποψίες μας περί άσκησης “μυστικής κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής”, επιβεβαιώνονται και από την πορεία των χρεολυσίων μεσομακροπρόθεσμου δανεισμού. Πιο συγκεκριμένα, την περίοδο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου 2015, οι δαπάνες χρεολυσίων για την εξυπηρέτηση του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης ανήλθαν σε 24,9 δις €. Στο κρατικό προϋπολογισμό που πέρσι τον Δεκέμβριο ψηφίστηκε στη Βουλή, προβλεπόταν ότι το 2015 οι δαπάνες χρεολυσίων θα ανέρχονταν σε 16,1 δις €. Με τον ρυθμό που εξελίχτηκαν οι δαπάνες χρεολυσίων την περίοδο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου 2015, εκτιμάται ότι στο σύνολο του 2015 τα χρεολύσια θα διαμορφωθούν γύρω στα 31 δις €.
Τα ερωτήματα που ανακύπτουν πολλά και φλέγοντα. Σε ποιους παράγοντες αποδίδεται η εντυπωσιακή υπέρβαση της δαπάνης χρεολυσίων μεσομακροπρόθεσμου δανεισμού εντός του 2015 κατά 15 δις (31-16=15); Γιατί την περίοδο 2014-2015, ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός του ελληνικού δημοσίου εμφανίζει αυτή την τρομακτική ανοδική τάση; Ποιος είναι ο ρόλος της Τράπεζας της Ελλάδας στην διαδικασία εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους της χώρας; Ποια είναι η πραγματική αξία των swaps; Ενδέχεται ένα μέρος των δαπανών εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους να γίνεται με νέες εκδόσεις εντόκων γραμματίων; Είναι σωστή ή λανθασμένη η πληροφορία, ότι, έντοκα γραμμάτια μετατρέπονται σε ομόλογα μεσοπρόθεσμης διάρκειας; Πολλά τα αναπάντητα ερωτήματα από την πλευρά των μνημονιακών κυβερνητικών οικονομικών επιτελείων. Εμείς από την δική μας πλευρά, αναλύουμε τα στατιστικά δεδομένα, επισημαίνουμε τα σκοτεινά σημεία, ευελπιστώντας κάποτε να απαντηθούν τα ερωτήματα που θέτουμε στις εκάστοτε μνημονιακές κυβερνήσεις.
