Της Ελένης Τσερεζόλε
«Πρώτα απ’ όλα ότι η ανεξέλεγκτη λειτουργία της ΕΥΠ ενσωματώθηκε μέσα στον μηχανισμό του λεγόμενου επιτελικού κράτους στο πλαίσιο ενός σχεδίου υπερσυγκέντρωσης της εξουσίας στο κέντρο διακυβέρνησης. Δεύτερον, ότι τα σημαντικότερα αντίβαρα απέναντι στην εκάστοτε κυβέρνηση, δηλαδή η δικαιοσύνη και οι ανεξάρτητες Αρχές, αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά ή δέχθηκαν αδιανόητες πιέσεις. Και τρίτον, ότι ο κοινοβουλευτικός έλεγχος, που έχει θεμελιώδη σημασία για τη διαφάνεια της κρατικής δράσης, απαξιώθηκε πλήρως». Αυτά υποστήριξε ο συνταγματολόγος καθηγητής Ξενοφών Κοντιάδης σε πρόσφατη συνέντευξή του στα Νέα. Αυτό του «στοίχισε» τους μύδρους του αρθρογράφου των Νέων, Γιάννη Πρετεντέρη που τον χαρακτήρισε «ψεκασμένο» και «γραφικό σαχλαμάρα»!
Είναι προφανές ότι στην άτυπη προεκλογική περίοδο που βιώνουμε, η ένταση και η χυδαιότητα κυριαρχούν όχι μόνο από την πλευρά των υπουργών και των κυβερνητικών βουλευτών και στελεχών. Αλλά και από τα φιλικά τους ΜΜΕ. Πλέον το διακύβευμα της εξουσίας επιβάλλει τη στοίχιση, όχι πίσω από επιχειρήματα αλλά από ολετήρες δολοφονίας χαρακτήρων, εκμηδένισης της διαφορετικής άποψης, ισοπέδωσης κάθε έννοιας διαλόγου και ανταλλαγής απόψεων. Ήδη εντός Βουλής και τηλεοπτικών στούντιο, οι εκπρόσωποι της κυβερνητικής πλευράς προσέρχονται αποφασισμένοι, όχι να απαντήσουν σε ερωτήσεις ή να διατυπώσουν απόψεις αλλά να καθυβρίσουν, να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα, όταν βέβαια δεν πετάνε τη μπάλα εκτός γηπέδου με επιχειρήματα είτε της περιόδου ‘15-‘19 είτε τύπου «μικρής Μαρίας», «μαύρων σακκούλων» κ.λπ.
Δυστυχώς η ίδια τακτική αρχίζει να διαπερνά και το επίπεδο των επαγγελματιών της ενημέρωσης που,πετώντας τις μάσκες, φανερώνουν ένα πρόσωπο μεροληπτικό, ενίοτε χυδαίο. Συμπεριφορές ανοίκειες απέναντι π.χ. σε έναν καθηγητή όπως ο Ξ. Κοντιάδης που δεν είναι καν συμπαθών του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Ακριβώς για το λόγο αυτό, η πληρωμένη του απάντηση είναι καίρια: «Δυστυχώς για τους αναγνώστες των ΝΕΩΝ, όσα γράφει ο κ. Πρετεντέρης δεν έχουν πλέον καμία σημασία. Άλλωστε, από τα παραφερνάλια μιας σκοτεινής διακυβέρνησης δεν μπορεί να περιμένει κανείς τίποτα
ευφυέστερο».
