Της Ελένης Τσερεζόλε
Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Και μάλιστα στις δύσκολες και κρίσιμες ώρες που ζει (και) ο τόπος μας. Ώρες που επιβάλλουν στους κυβερνώντες να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, αναλαμβάνοντας ευθύνες και αποφάσεις στους σωστούς χρόνους. Το (αντί)παράδειγμα της Ιταλίας λέει πολλά. Έτσι λοιπόν χθες, Παρασκευή 13 Μαρτίου, το υπουργείο Πολιτισμού αποφάσισε να αναστείλουν τη λειτουργία τους μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι μέχρι τις 31 Μαρτίου.
Ωστόσο, μία ημέρα πριν, την Πέμπτη 12 Μαρτίου, ημέρα που αποφασιζόταν να μείνουν κλειστά θέατρα, κινηματογράφοι, χώροι πολιτισμού, η κα υπουργός Λ. Μενδώνη έλεγε άλλα για τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού, της 12/3 : “τα μουσεία θα λειτουργούν με ελεγχόμενη ροή επισκεπτών. (…) Οι αρχαιολογικοί χώροι λειτουργούν κανονικά, εκτός αν υπάρξει νεότερη ειδική ανακοίνωση”. Και ανακοίνωση τελικά υπήρξε. Με καθυστέρηση όμως 24 ωρών…
Συγκεκριμένα στην χθεσινή ανακοίνωση περί κλεισίματος, η υπουργός, δικαιολογώντας την απόφασή της, αναφέρεται σε “ειδικές συνθήκες”, σε “ελλείψεις στο φυλακτικό προσωπικό σύμφωνα με τα στοιχεία που εστάλησαν σήμερα το πρωί στο ΥΠΠΟΑ” (sic) αλλά και στην “ασφάλεια των εργαζομένων αλλά και των μουσείων και των μνημείων”. Είναι προφανές ότι όλες αυτές οι δικαιολογίες – τα περί στοιχείων που έφθασαν μόλις χθες το πρωί στο υπουργείο, δεν αντέχουν κριτικής – ίσχυαν και την Πέμπτη 12 Μαρτίου, όταν το υπουργείο έλεγε ότι τα μουσεία λειτουργούν με… όρους. Τι σήμανε για τη δημόσια υγεία αυτή η καθυστερημένη, ενδεικτική έλλειψης αντανακλαστικών, απόφαση για κλείσιμο; Άγνωστο. Αλλά είπαμε… Κάλλιο αργά παρά ποτέ, ειδικά σήμερα.
