Στις 19 ΙουνΙου 2015 σχολιάζοντας στο ιστολόγιό μου τις γνωστές περιπετειώδεις συζητήσεις της αριστερής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Eurogroup για υπογραφή και εφαρμογή τρίτου Μνημονίου χρηματοδότησης της χώρας μας, μετά την παταγώδη αποτυχία τω, των δύο πρώτων, του 2010 και του 2013 αντίστοιχα, τόνιζα στο τέλος του κειμένου τα εξής:
«Φρονούμε ότι αυτή η εφιαλτική πορεία θα συνεχισθεί για πολλά χρόνια, αν ληφθεί υπόψη ότι τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα, αφού κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις συμπεριφέρονται όπως τα προηγούμενα χρόνια της τεχνητής «εύφορης κοιλάδας», και ότι οι παραδοσιακές μειοψηφίες καλοβολεμένων αντιστέκονται λυσσαλέα σε κάθε μεταρρυθμιστική πρωτοβουλία, στηριζόμενες από εξουσιομανείς κομματικούς σχηματισμούς».
Πράγματι, όπως ήδη γράφαμε στο προηγούμενο σχόλιο, η ιστορία της διαπίστωσης νέων τεράστιων δημοσιονομικών κενών, χωρίς μάλιστα να έχει επιτευχθεί η πλήρης αξιολόγηση για να πάρει η χώρα μας τις αναγκαίες δόσεις, οι δανειστές ζητούν να εξασφαλισθούν από τις ίδιες πάντα πηγές τα αντίστοιχα έσοδα για την κάλυψή τους, μολονότι αυτά οδηγούν σε καταστροφή της οικονομίας, των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών και σε συνέχιση του φαύλου κύκλου ύφεσης – δημοσιονομικών εκτροχιασμών και, φυσικά, της υψηλής ανεργίας. Και συνεχίζονται όλα αυτά τα εφιαλτικά, παρά τη διαπίστωση του ΟΟΣΑ ότι η αποδοτικότητα της συλλογής των εσόδων στην Ελλάδα από ΦΠΑ υστερεί σημαντικά έναντι των άλλων χωρών του διεθνούς οργανισμού. Συγκεκριμένα, ο ΟΟΣΑ διαπίστωνε το 2011 (δηλαδή όταν σε εξέλιξη το πρώτο Μνημόνιο!!!), ότι στην Ελλάδα είναι 0,51, ενώ στις υπόλοιπες χώρες είναι 0,71. Ο ΟΟΣΑ αποδίδει την απογοητευτική αυτή ελληνική επίδοση στην ανεπάρκεια του φοροελεγκτικού μηχανισμού και την εκτεταμένη φοροδιαφυγή, που οδηγούν σε τεράστια απώλεια εσόδων.
Επίσης, η διαπίστωση της Τράπεζας της Ελλάδος είναι ακόμα πιο απογοητευτική. Όπως αναφέρει στην ενδιάμεση έκθεσή της για τη Νομισματική Πολιτική 2011 – 2012 (σελίδα 91), αν ληφθούν υπόψη η αύξηση του κύριου συντελεστή ΦΠΑ από 19% σε 21% το Μάρτιο του 2010 και σε 23% τον Ιούλιο του 2010, η εξέλιξη των εσόδων από ΦΠΑ και η εξέλιξη της ιδιωτικής κατανάλωσης, προκύπτει ότι η φορολογική αποδοτικότητα του ΦΠΑ περιορίσθηκε στο 0,45 του 2011 από 0,50 και 0,48 το 2009 και το 2010 αντίστοιχα. «Συνεπώς, η αποδοτικότητα της συλλογής ΦΠΑ φθίνει δραματικά κατά τη διάρκεια της εφαρμογής του προγράμματος, τόσο λόγω αδυναμίας του φοροεισπρακτικού μηχανισμού όσο και λόγω της εκτεταμένης φοροδιαφυγής και έλλειψης ρευστότητας», τονίζει η Τράπεζα της Ελλάδος.
Με αυτές τις διαπιστώσεις καθώς και την εγκληματική ολιγωρία των κυβερνήσεων κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης και ύφεσης να ανταποκριθούν στις δεσμεύσεις τους για την υλοποίηση του αναγκαίου προγράμματος διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και αποκρατικοποιήσεων, έφθασε σήμερα η χώρα μας σε ακόμα πιο τραγικό αδιέξοδο και σε ένα φαύλο κύκλο από τον οποίο κανένας πια δεν γνωρίζει πώς και πότε θα βγει.
