ΣΥΡΙΖΑ του 3% και η ΠΟΑΣΥ;

«Κόκκινο (κυριολεκτικά) πανί» για την κυβέρνηση είναι τα πανεπιστήμια. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση, η «επιτελικότητα» εξαντλεί την… εφευρετικότητά της κατά των ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Με το «καλημέρα», καταργήθηκε το πανεπιστημιακό άσυλο, ένα συμβολικό μέτρο που, υποτίθεται, θα συνέβαλε στην ασφάλεια στους χώρους των πανεπιστημίων, κάτι, που όπως φάνηκε από την χυδαία επίθεση σε βάρος του πρύτανη του οικονομικού πανεπιστημίου, δεν επιτεύχθηκε. Όμως τα πλήγματα κατά των πανεπιστημίων δεν σταμάτησαν στην απόφαση αυτή. Η υπουργός Παιδείας συνέχισε την με κάθε τρόπο υποβάθμισή τους προς όφελος, βεβαίως, της ιδιωτικής εκπαίδευσης, κολλεγιαρχών κ.ά. Αδιαφορώντας πλήρως για τις αντιδράσεις εκ μέρους ακόμη και ανθρώπων που δεν ανήκουν καν στην Αξιωματική Αντιπολίτευση, όπως του προέδρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, Γ. Στασινού σχετικά με την απόφαση για αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων και επαγγελματικής ισοδυναμίας (τίτλων κολλεγίων) που «απαξιώνει το ΤΕΕ, το επάγγελμα του μηχανικού και τις σπουδές στα Ελληνικά Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα».

Το νέο κτύπημα κατά των πανεπιστημίων δεν άργησε να έλθει και ήταν σε συνεργασία της υπουργού Παιδείας και του συναδέλφου της, Προστασίας του Πολίτη. Η ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας («Ομάδες Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων», η ακριβής ονομασία) καθώς και η δημιουργία ολόκληρου πλέγματος επιτήρησης εντός των σχολών, δημιούργησε αμέσως ένα ευρύ μέτωπο κόντρα σε αυτήν την απόφαση. Ένα μέτωπο που δεν είναι ο «ΣΥΡΙΖΑ του 3%», όπως γράφουν τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ. Αλλά πηγαίνει πολύ μακρύτερα. Ξεκινά από τους πρυτάνεις και φθάνει μέχρι την Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων, που σε ανακοίνωσή της παρατηρεί ότι «δεν γίνεται να έχουμε αστυνομικά τμήματα μέσα στα πανεπιστήμια», εξηγώντας ότι οι ομάδες προστασίας «δεν πρέπει να υπάγονται στην ΕΛΑΣ, ούτε να στελεχώνονται από αστυνομικούς, αλλά να χρηματοδοτείται, να καθοδηγείται και να ελέγχεται από τους πανεπιστημιακούς φορείς». ΣΥΡΙΖΑ του 3% και η ΠΟΑΣΥ λοιπόν; Θαύμα, θαύμα!