** Είδαμε πολύ από τουαλέτα και κοστούμια στο Προεδρικό Μέγαρο στη δεξίωση για την Δημοκρατία. Αυτό που δεν είδαμε ήταν …αντιστασιακούς. Ήταν ελάχιστοι, αν και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε προσκαλέσει 1100. Ήταν όπως πάντως όλοι οι επίσημοι (και ανεπίσημοι) της εποχής, αλλά όχι οι πρωταγωνιστές . Θα πείτε το ίδιο συμβαίνει και με το …1821. Μόνο που έχουν περάσει μόνο 45 χρόνια και οι άνθρωποι είναι εν ζωή.
** Ελπίδες για τα ελληνικά ομόλογα ανοίγει ο νέος κύκλος ποσοτικής χαλάρωσης (QE), που εξήγγειλε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι. Ο ίδιος δικαιολόγησε την επέκταση για το QE με την εντεινόμενη αβεβαιότητα η οποία έχει ως αποτέλεσμα να επιδεινωθεί δραματικά η προοπτική ανάκαμψης της ευρωπαϊκής οικονομίας. Ταυτοχρόνως, ο πληθωρισμός παρά την άνοδο που έχει σημειώσει φαίνεται να αποκλίνει από το στόχο του «πλησίον 2%».
** Ο Μπόρις έκανε και πάλι το θαύμα του Διόρισε τον μικρότερο αδελφό του Τζο Τζόνσον υπουργό Επιχειρήσεων, Ενέργειας και Βιομηχανικής Στρατηγικής. Έτσι κι αλλιώς είχε θέσεις, γιατί πριν καν πάει ο Μπόρις Τζόνσον στη βασίλισσα Ελισάβετ, προκειμένου να πάρει και επίσημα την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, είχαν αρχίσει οι παραιτήσεις υπουργών, οι οποίες και συνεχίστηκαν, ενώ άλλοι αποπέμφθηκαν. Έφυγαν συνολικά, 17 υπουργοί.
** Δεν πήρε ψήφο εμπιστοσύνης ο Π. Σάντσεθ, άρα δεν η Ισπανία κινδυνεύει να οδηγηθεί και πάλι σε εκλογές το φθινόπωρο. Οι Podemos δεν έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στο Σοσιαλιστικό Κόμμα, προφανώς γιατί φοβούνται να αναλάβουν κυβερνητικές ευθύνες, να ψηφίσουν μέτρα που θα φέρουν σε αντίθεση με τον σκληρό πυρήνα των ψηφοφόρων τους. Αν όμως ένα Κόμμα δεν είναι χρήσιμο, αργά ή γρήγορα θα το πληρώσει.
