Απλώς υπενθυμίζω ότι όλες οι κυβερνήσεις από το 1972 έως το 1986 δεν εφάρμοζαν το Νόμο,… συμμορφούμενες προς τις προτροπές «Συλλόγου Δανειοληπτών» (ναι, είχαν ιδρύσει και Σύλλογο!!!), οι οποίοι αρνούνταν να καταβάλλουν όχι μόνο τις ληξιπρόθεσμες δόσεις των φτηνών σχετικά δανείων του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ), αλλά και εκείνες που είχαν σταλεί προς αναγκαστική είσπραξη στις εφορίες!
Επίσης, υπενθυμίζω ότι τα ληξιπρόθεσμα αυτά δάνεια είχαν πάρει μάλιστα, όπως καλή ώρα και τώρα!) υψηλόμισθοι «δικαιούχοι» από το χώρο των «ρετιρέ» (δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμοί, τράπεζες κλπ) και ανέρχονταν σε 25 δισ. δραχμές!
Και μία λεπτομέρεια για χαμογελάσετε με νόημα: Τότε, οι δόσεις των δανείων αυτών δεν ξεπερνούσαν σε ποσό την αξία μιας… μπριζόλας της εποχής εκείνης! Κι όμως, αρνούνταν να πληρώσουν τις δόσεις των δανείων αυτών…
Σήμερα, όπως διάβασα, το άγος αυτό συνεχίζεται: Διαβάστε:
– Κάτοικοι εύπορων περιοχών της χώρας ή εύποροι είναι, κατά κανόνα, στρατηγικοί κακοπληρωτές ή βρίσκουν πάντοτε ευκαιρίες (ρυθμίσεις, χαλαρά κριτήρια κλπ) να μην ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους στις τράπεζες.
– Αντιθέτως, το χαμηλότερο, όπως πάντα, ποσοστό σε μη εξυπηρετούμενα δάνεια –κοντά στο 35%– εμφανίζουν φτωχές περιοχές (Ήπειρος, τα νησιά του Βορείου Αιγαίου και η Δυτική Μακεδονία).
– Πελάτης μεγάλης τράπεζας, ιδιωτικός υπάλληλος 45 ετών, με οφειλές περίπου 5.500 ευρώ και καταθέσεις προθεσμίας 80.000 ευρώ έχει πετύχει προσωρινή διαταγή, η οποία ορίζει να καταβάλλει… 80 ευρώ μηνιαίως.
– Γιατρός με μεγάλα εισοδήματα και περιουσία μεγάλης αξίας δεν αποπληρώνει δάνεια ύψους 1,7 εκατ. ευρώ. Προσέφυγε στο νόμο Κατσέλη, δηλώνοντας ότι οι οικογενειακές του δαπάνες είναι 4.500 ευρώ μηνιαίως.
– Ιδιοκτήτης 30 ακινήτων με οφειλές 750.000 ευρώ έκανε αίτηση για να ενταχθεί στον νόμο Κατσέλη, εξασφαλίζοντας για τρία χρόνια προστασία από την τράπεζα.
Κι όλα αυτά, παρά τη σκληρή επισήμανση της Τράπεζας της Ελλάδος ότι «η πολυπλοκότητα της νομοθεσίας οδηγεί σε αρκετές περιπτώσεις σε αποφάσεις που στην ουσία προστατεύουν δανειολήπτες, οι οποίοι δεν βρίσκονται σε αντικειμενική αδυναμία να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους».