Στη σελίδα 56 της Εισηγητικής Έκθεσης επί του Προϋπολογισμού του 2017 διαβάζουμε ότι τα «έσοδα από αποκρατικοποιήσεις θα διαμορφωθούν το 2016 σε 123 εκατ. ευρώ, ενώ στον Προϋπολογισμό είχε προβλεφθεί ποσό ύψους 1.802 εκατ. ευρώ (απόκλιση 1.679 εκατ. ευρώ)».
Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου, συνεχώς και αδιαλείπτως μετά το 2010, δηλαδή μετά την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου, όταν η τότε ελληνική κυβέρνηση είδε δεσμευτεί με την υπογραφή της για έσοδα από αποκρατικοποιήσεις 50 δις ευρώ έως το 2015 ή 50 δις ευρώ έως το 2022 ή 46 δις. ευρώ έως το 2020 ή 19 δις ευρώ έως το 2015 και άλλα ποσά έως το 2016 οι επόμενες μνημονιακές κυβερνήσεις. Οι στόχοι αυτοί συρρικνώθηκαν, βέβαια, στη συνέχεια. Από στοιχεία που κατέθεσε στη Βουλή το ΤΑΙΠΕΔ στις 23 Οκτωβρίου 2014 προκύπτει ότι από το 2011 έως το 2014 είχαν εισπραχθεί από αποκρατικοποιήσεις έσοδα 2,9 δις ευρώ με στόχο να ανέλθουν στο ποσό στα… 6,3 δις ευρώ το 2015, στα 9,7 δις ευρώ το 2016, αλλά φευ! Έτσι, αντί «εκποίησης» της δημόσιας περιουσίας, εκποιούνται, λεηλατούνται τα ελληνικά νοικοκυριά, η ελληνική οικονομία και η επιχειρηματικότητα με την απίθανη ευρηματικότητα που εκδηλώνεται κάθε φορά για «ισοδύναμα μέτρα» που θα καλύπτουν αυτό το κενό δημοσιονομικό κενό, όπως απαιτούν οι δανειστές.
Για να καταδειχθεί το σισύφειο μαρτύριο του ελληνικού λαού από αυτή την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων, που υπογράφουν δεσμεύσεις χωρίς να τις τηρούν, αναφέρουμε απλώς ότι αν, για παράδειγμα, επιτυγχανόταν ο στόχος για έσοδα 1,8 δις ευρώ από αποκρατικοποιήσεις δεν θα γινόταν πρόσθετη ισόποση αφαίμαξη των ελληνικών νοικοκυριών με τις αυξήσεις άμεσων και έμμεσων φόρων φόρων, ασφαλιστικών εισφορών και μειώσεις συντάξεων, η οποία για το 2017 είναι εφιαλτικότερη (4 δις ευρώ)!
Υπενθυμίζεται ότι οι σοβαρές καθυστερήσεις ως προς τις αποκρατικοποιήσεις, τη βελτίωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, τον έλεγχο των δημόσιων δαπανών και της συσσώρευσης οφειλών, την ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης, την άρση των εμποδίων στον ανταγωνισμό, την απελευθέρωση των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών, τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και το «άνοιγμα» των κλειστών επαγγελμάτων ήταν σημεία τριβής και εμπλοκών με τους δανειστές ήδη από την πρώτη αξιολόγηση του 2012 και ήδη το Φεβρουάριο του 2012 αποφασίστηκε, ως συνήθως, αναθεώρηση των στόχων του δεύτερου Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής.
Σημειώνεται ότι στο διάστημα Αυγούστου – Οκτωβρίου 2012 γίνονταν συχνές διαβουλεύσεις μεταξύ των ελληνικών αρχών και της τρόικας. καθώς η οικονομική κατάσταση στη χώρα επιδεινωνόταν συνεχώς. Μάλιστα, σε κοινή δήλωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ στις 17 Οκτωβρίου 2012 επισημαινόταν ότι το «κλιμάκιο εκπροσώπων και οι ελληνικές αρχές συμφώνησαν ως προς τα περισσότερα βασικά μέτρα προκειμένου να αποκατασταθεί η δυναμική των μεταρρυθμίσεων και να καταστεί δυνατή η ολοκλήρωση της αξιολόγησης εντός ολίγων ημερών». Έτσι, τότε, όπως και στη συνέχεια και σήμερα, για να επιτευχθούν οι στόχοι του προγράμματος απαιτήθηκε από τους δανειστές η λήψη πρόσθετων μέτρων για εξασφάλιση 2,1 δις το 2011 και 5 δις ευρώ το 2012.
